Usługa filmowa w RPA i w Polsce a import usług

Odpowiedź prawnika: Usługa filmowa w RPA i w Polsce a import usług

W przepisach polskiej ustawy o podatku od towarów i usług (VAT), zwanej dalej ustawą, ustawodawca określił zasady rozliczania podatku od towarów i usług z tytułu transakcji pomiędzy podmiotami z różnych krajów, które mają miejsce bądź traktowane są jako mające miejsce na ściśle określonym terytorium. W świetle uregulowań tej ustawy w przypadku transakcji zagranicznych przepisy, określając miejsce świadczenia przy świadczeniu usług, wskazują wprost na miejsce ich opodatkowania. Miejsce świadczenia wskazuje, który z podmiotów (usługodawca czy usługobiorca) i w jakim kraju zobowiązany jest do rozliczenia podatku z tytułu dokonanej transakcji.

Zgodnie z ogólną zasadą dotyczącą miejsca świadczenia usług, a co za tym idzie miejsca ich opodatkowania, zawartą w art. 27 ust. 1 ustawy, w przypadku świadczenia usług miejscem świadczenia jest miejsce, gdzie świadczący usługę posiada siedzibę, a w przypadku posiadania stałego miejsca prowadzenia działalności, z którego świadczy usługi - miejsce, gdzie świadczący usługę posiada stałe miejsce prowadzenia działalności; w przypadku braku takiej siedziby lub stałego miejsca prowadzenia działalności - miejsce stałego zamieszkania, z zastrzeżeniem ust. 2-6 i art. 28.

Ustawodawca przewidział katalog wyjątków od powyższej reguły. I tak, zgodnie z art. 27 ust. 2 pkt 3 lit a) ustawy, w przypadku świadczenia usług w dziedzinie kultury, sztuki, sportu, nauki, edukacji lub rozrywki – do których można by zaliczyć usługi filmowe – miejscem świadczenia usług jest miejsce, gdzie usługi są faktycznie świadczone.

Zatem usługi w dziedzinie kultury, sztuki, sportu, nauki, edukacji lub rozrywki świadczone przez podmiot z RPA na rzecz polskiego podatnika na terenie RPA będą opodatkowane w RPA.

W przypadku gdy usługi te będą faktycznie świadczone na terytorium Polski (miejscem świadczenia tych usług jest terytorium Polski), a usługodawcą jest podatnik posiadający siedzibę lub miejsce zamieszkania albo pobytu poza terytorium Polski, usługobiorca ww. usługi - polski podatnik - zobowiązany jest rozliczyć taką transakcję zaliczając ją do importu usług. Obowiązek rozliczenia podatku należnego VAT z tytułu przedmiotowej dzierżawy ciąży na polskim usługobiorcy. Jeżeli usługi SA świadczone zarówno na terytorium Polski, jak i poza nim oczywiście strony mogą się umówić, że będą one oddzielnie fakturowane.

Kwestie prowadzenia dokumentacji, w tym wystawiania faktur przez podatników, zostały uregulowane w dziale XI ustawy. I tak, zgodnie z art. 106 ust. 7 ustawy, w przypadku czynności wymienionych w art. 7 ust. 2 i art. 8 ust. 2, wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, dostawy towarów, dla której podatnikiem jest nabywca oraz importu usług, wystawiane są faktury wewnętrzne; za dany okres rozliczeniowy podatnik może wystawić jedną fakturę dokumentującą te czynności dokonane w tym okresie. Zgodnie z treścią powyższego przepisu, podatnik (krajowy usługobiorca) obowiązany jest udokumentować import usług, tj. wystawić fakturę wewnętrzną. Ustawodawca w art. 86 ust. 1 ustawy stwierdził, że podatnikom, o których mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Kwotę podatku naliczonego stanowi - zgodnie z treścią art. 86 ust. 2 pkt 4 ustawy - kwota podatku należnego od importu usług. Na podstawie ww. przepisów, w przypadku kiedy podatnik korzysta z przysługującego mu - w myśl art. 86 ust. 1 ustawy - prawa do obniżenia podatku należnego, podstawę do obniżenia stanowi podatek naliczony z tytułu importu usług, wskazany na fakturze wewnętrznej.