Stawki podatku przy sprzedaży mieszkań, lokali użytkowych, garaży.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Przedsiębiorstwa E, przedstawione we wniosku z dnia 16 sierpnia 2007 r. (data wpływu 20 sierpnia 2007 r.), uzupełnionym pismem z dnia 4 września 2007 r. (data wpływu 6 września 2007 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług, w zakresie obowiązujących stawek podatku od towarów i usług dla sprzedaży lokali mieszkalnych, użytkowych i garaży - jest nieprawidłowe.

U Z A S A D N I E N I E

W dniu 20 sierpnia 2007 r. został złożony ww. wniosek, uzupełniony pismem z dnia 4 września 2007 r. (data wpływu 6 września 2007 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług, w zakresie obowiązujących stawek podatku od towarów i usług dla sprzedaży lokali mieszkalnych, użytkowych i garaży.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Przedmiotem działalności Wnioskodawcy jest budowa i sprzedaż budynku mieszkalnego wielorodzinnego 3 piętrowego z lokalami użytkowymi na parterze i w podziemiu (garaże) i infrastrukturą towarzyszącą ? całość zaprojektowana kompleksowo. Obiekt zaliczono do obiektów budownictwa mieszkaniowego PKOB 112-budynki o dwóch mieszkaniach i wielomieszkaniowe. Tak zaprojektowane garaże nie stanowią w rozumieniu art. 3 pkt 1a, 2, 9 prawa budowlanego odrębnego obiektu lecz są integralną częścią urządzeń związanych z budownictwem mieszkaniowym. Przy sprzedaży mieszkań mogą wystąpić nw. transakcje: sprzedaż mieszkania (bez garażu), mieszkania z garażem, sprzedaż mieszkania z garażem i lokalem użytkowym, sprzedaż garażu, sprzedaż lokalu użytkowego.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Jakie należy stosować stawki podatku VAT w przypadku sprzedaży: samych mieszkań, mieszkań wraz z garażem, mieszkań z garażem i lokalem użytkowym, samego garażu, samego lokalu użytkowego...

Zdaniem wnioskodawcy sprzedaż:

• samego mieszkania bez garażu i lokalu użytkowego winna być opodatkowana stawką 7 %, - mieszkania wraz z garażem winna być opodatkowana stawką 7 %,
• mieszkania wraz z garażem i lokalem użytkowym ? winno być opodatkowane stawkami 7 % (mieszkanie i garaż) oraz 22 % (lokal użytkowy),
• samego garażu stawką 22 %,
• lokalu użytkowego 22%.
  
  

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz.535 ze zm.) opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.W myśl art. 7 ust. 1 ww. ustawy, przez dostawę towarów rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Natomiast pod pojęciem towarów rozumieć należy w myśl art. 2 pkt 6 ww. ustawy rzeczy ruchome, wszelkie postacie energii, budynki, budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty.

Stosownie zaś do art. 41 ust. 1 ww. ustawy o VAT, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Jednocześnie zgodnie z art. 146 ust. 1 pkt 2 lit. b) ww. ustawy, w okresie od dnia przystąpienia Rzeczypospolitej Polskiej do Unii Europejskiej do dnia 31 grudnia 2007r. stosuje się stawkę w wysokości 7% w odniesieniu do obiektów budownictwa mieszkaniowego lub ich części, z wyłączeniem lokali użytkowych.

W myśl art. 2 pkt 12 ww. ustawy przez obiekty budownictwa mieszkaniowego rozumie się budynki mieszkalne rodzinne stałego zamieszkania, sklasyfikowane w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych: 111-Budynki mieszkalne jednorodzinne, 112-Budynki o dwóch mieszkaniach i wielomieszkaniowe, ex 113-Budynki zbiorowego zamieszkania - wyłącznie: budynki kościołów i innych związków wyznaniowych, klasztory, domy zakonne, plebanie, kurie, rezydencje biskupie oraz rezydencje Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej.

Zarówno ustawa o podatku od towarów i usług, jak i przepisy wykonawcze do tej ustawy nie zawierają definicji lokalu użytkowego ani mieszkalnego.

Definicje lokalu mieszkalnego zawiera art. 2 ust. 2 ustawy z dnia 24 czerwca 1994r. o własności lokali (t. j. Dz. U. z 2000r. Nr 80, poz. 903 ze zm.). Zgodnie z ww. przepisem samodzielnym lokalem mieszkalnym jest wydzielona trwałymi ścianami w obrębie budynku izba lub zespół izb przeznaczonych na stały pobyt ludzi, które wraz z pomieszczeniami pomocniczymi służą zaspokajaniu ich potrzeb mieszkaniowych.

Ponadto ustawa o własności lokali stanowi, iż do lokalu mogą przynależeć, jako jego części składowe, pomieszczenia, choćby nawet do niego bezpośrednio nie przylegały lub były położone w granicach nieruchomości gruntowej poza budynkiem, w którym wyodrębniono dany lokal, a w szczególności: piwnice, strych, komórka, garaż, zwane dalej w ustawie ?pomieszczeniami przynależnymi? (art. 2 ust. 4 ustawy).

Definiując pojęcie prawne ?samodzielnego lokalu mieszkalnego', ustawodawca czyni wyraźne rozróżnienie pomiędzy dwoma pojęciami normatywnymi:

• po pierwsze - pojęciem ?pomieszczenia pomocniczego', czyli takiego pomieszczenia, które wraz z izbą lub zespołem izb przeznaczonych na stały pobyt ludzi służy zaspokajaniu potrzeb mieszkaniowych, w danym wypadku chodzi więc wyraźnie o taki funkcjonalny związek tych pomieszczeń z izbą lub zespołem izb przeznaczonych na stały pobyt ludzi, który polega na wykorzystywaniu całej tej przestrzeni bezpośrednio dla zaspokajania mieszkalnych potrzeb ludzi; oraz
• po drugie - pojęciem ?pomieszczenia przynależnego', które w sensie prawnym stanowi wprawdzie część składową lokalu mieszkalnego, jednakże w sensie funkcjonalnym nie jest przestrzenią przeznaczoną dla bezpośredniego zaspokajania mieszkaniowych potrzeb ludzi, lecz służyć ma zaspokojeniu innych potrzeb tych osób, które korzystają z samodzielnego lokalu mieszkalnego.

W tym kontekście ustawodawca wymieniał przykładowo - 'piwnicę, strych, komórkę, garaż'.

Przedstawiona analiza przepisów prawnych prowadzi do wniosku, iż stawka podatku 7% w podatku od towarów i usług może być stosowana wyłącznie w stosunku do będących przedmiotem obrotu (sprzedaży) ?samodzielnych lokali mieszkalnych' w rozumieniu art. 2 ust. 2 ustawy o własności lokali i tym samym sprzyjać miała zaspokajaniu właśnie ?mieszkaniowych' potrzeb społeczeństwa. Nie są nią natomiast objęte stanowiące część składową sprzedawanego lokalu mieszkalnego ?garaże', których w świetle ww. przepisów nie można zaliczyć (obok ?izb') do tzw. pomieszczeń pomocniczych lokalu mieszkalnego, lecz zalicza się je do kategorii tzw. pomieszczeń przynależnych do tego lokalu.

Biorąc powyższe pod uwagę stwierdza się, iż w stanie faktycznym opisanym przez Wnioskodawcę stawka podatku od towarów i usług obniżona do wysokości 7% (stosownie do art. 146 ust. 1 pkt 2 lit. b) ustawy) ma zastosowanie wyłącznie w odniesieniu do sprzedawanych części obiektów budownictwa mieszkaniowego (mieszkań), z wyłączeniem garaży i lokali użytkowych, które podlegają opodatkowaniu stawką podstawową 22% (zgodnie z art. 41 ust. 1 w/w ustawy). Tym samym stanowisko Wnioskodawcy należy uznać za nieprawidłowe.

Odnosząc się do wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 22 czerwca 2005 r. ? sygn. akt I FSK 103/05, który Wnioskodawca powołał we wniosku, należy zaznaczyć, iż wyrok ten wiąże w konkretnej sprawie ten Sąd oraz organ, którego działanie lub bezczynność było przedmiotem zaskarżenia. Wyroki Sądu nie mają zatem mocy orzeczenia prawnego powszechnie obowiązującego i wiążą strony tylko w indywidualnej sprawie, w związku z którą zostały wydane. Ponadto wyrok dotyczył poprzednio obowiązującej ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. ( Dz. U. Nr 11, poz. 50 ze zm.)

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Ocena prawna stanowiska Wnioskodawcy w części dotyczącej infrastruktury towarzyszącej oraz metody ustalania 7% stawki podatku VAT dla usług związanych z infrastrukturą towarzyszącą budownictwu mieszkaniowemu zawarta została w odrębnych rozstrzygnięciach.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu ? do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach ? art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a 43-300 Bielsko-Biała.