Czy połączenie prowadzi do wygaśnięcia wzajemnych należności i zobowiązań, a zatem do nieosiągnięcia (...)

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749, z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko ? przedstawione we wniosku z dnia 5 września 2014 r. (data wpływu 9 września 2014 r.), uzupełnionym pismem z dnia 10 grudnia 2014 r. (data wpływu 12 grudnia 2014 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie skutków podatkowych połączenia spółki kapitałowej ze spółka komandytową (pytania oznaczone we wniosku numerami 3) ? jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 9 grudnia 2014 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej w zakresie skutków podatkowych połączenia spółki kapitałowej ze spółka komandytową (konsekwencji przejęcia majątku spółki komandytowej, w tym powstania przychodu podatkowego dla Spółki z tytułu połączenia polegającego na przejęciu spółki komandytowej).

We wniosku oraz jego uzupełnieniu przedstawiono następujący opis zdarzenia przyszłe.

Wnioskodawca ? (dalej: Spółka lub Wnioskodawca, XXX) jest osobą prawną (spółką z ograniczoną odpowiedzialnością). Wnioskodawca oraz XNXX Sp. z o.o. XX S Sp.k. (dalej: XX S) zamierzają dokonać połączenia przez przejęcie (XXX jako spółka przejmująca). Obydwie spółki mają ujemną wartość księgową wynikłą z poniesionych strat na zwykłej działalności.

Udziałowcem XXX w 100 % jest XXE GmbH z siedzibą w Y (RFN) - dalej: XXE, a udziałowcem w XX S jest:

• XXX (komplementariusz) - wkład o wartości określonej w umowie spółki - 100 PLN,
• XXE (komandytariusz) - wkład o wartości określonej w umowie spółki -100 PLN.

W ramach połączenia XXE otrzyma udziały w XXX.

Udział Wspólników w zysku XX S określony w umowie spółki:

• komplementariusz - 100 PLN,
• komandytariusz - pozostały zysk;

Udział wspólników w stratach:

• komplementariusz w stratach nie uczestniczy;
• komandytariusz - strata zostaje w całości przypisana komandytariuszowi.

Połączenie nastąpi z podwyższeniem kapitału zakładowego Spółki Przejmującej. Nowo utworzone udziały zostaną wydane tylko i wyłącznie komandytariuszowi (XXE). W wyniku połączenia spółka komandytowa przestanie istnieć. Wnioskodawca przejmie majątek spółki komandytowej w całości, to jest zarówno majątek przypadający komplementariuszowi (wnioskodawcy) w części odpowiadającej jego udziałowi w zysku - nie wydając w zamian swoich własnych udziałów, jak i przypadający komandytariuszowi (XXE) w części odpowiadającej jego udziałowi w zysku, który w zamian za swój udział w spółce komandytowej otrzyma udziały w podwyższonym kapitale sp. z o.o.

Wartość majątku spółki komandytowej zostanie w całości alokowana na kapitał zakładowy lub/i kapitał zapasowy. Ze sporządzonego planu połączenia będzie wynikać, że wartość aktywów netto spółki jest ujemna, w związku z czym nie powstanie agio.

Nie przewiduje się dopłat w gotówce obok wydawanych udziałów ani innych szczególnych korzyści dla wspólnika spółki przejmowanej.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

1. Czy różnica między wartością rynkową przejętego przez XXX majątku XX S odpowiadającego proporcjonalnie udziałowi XXX w zysku XX S (udział w zysku wynosi 100 zł, niezależnie od zysku przypadającego na komandytariusza, a w stratach komplementariusz nie uczestniczy), a ceną nabycia ?udziału" w XX S rozumianego jako ogół praw i obowiązków komplementariusza, stanowi dochód XXX na moment połączenia (w zakresie w jakim powyższa różnica nie była opodatkowana na poziomie komplementariusza - z powodu podatkowej transparentności spółki osobowej?
2. Czy nadwyżka przejętego przez XXX majątku XX S odpowiadającego proporcjonalnie udziałowi w zysku XXE ponad wartość wyemitowanych dla XXE udziałów w XXX stanowi przychód XXX podlegający opodatkowaniu?
3. Czy połączenie prowadzi do wygaśnięcia wzajemnych należności i zobowiązań, a zatem do nieosiągnięcia dochodu ani przez XXX ani przez XXE (proporcjonalnie do jego udziału - ze względu na transparentność XX S)?

Przedmiotem mniejszej interpretacji indywidualnej jest odpowiedź na pytanie nr 3 wniosku w zakresie podatku dochodowego od osób prawnych. Odpowiedź na pytanie nr 1 i 2 udzielona zostanie w odrębnym rozstrzygnięciu.

Wnioskodawca, w odniesieniu do pytania trzeciego wskazał, że jego zdaniem, połączenie (konfuzja) należności i zobowiązań wzajemnych między XXX a XX S, wynikająca z połączenia spółek, skutkuje wygaśnięciem tych należności i zobowiązań co podatkowo ma ten skutek dla XXX, że nie osiągnie ona z wygaśnięcia jej zobowiązań wobec XX S dochodu.

Przy odpowiedzi na pytanie nr 3 należy zastosować ogólne przepisy prawa podatkowego, tj. art. 12 ust. 1 u.p.d.o.p. z którego wynika że przychodami są, co do zasady, poza przychodami zwolnionymi z opodatkowania lub objętymi innymi wyłączeniami - wszelkie trwałe przysporzenia majątkowe dla osoby prawnej. Nie wystąpi w przypadku przedmiotowego połączenia wzrost wartości majątku lub jakiekolwiek przysporzenie dla którejkolwiek ze spółek. Przede wszystkim, w wyniku kontuzji wygaśnie zarówno dług, jak i odpowiadająca mu wartością ekonomiczną wierzytelność. W konsekwencji identycznemu zmniejszeniu ulegną zarówno aktywa Spółki przejmującej, jak i jej pasywa (rozumiane jako suma pasywów rozpoznanych po zakończeniu procesu połączenia). Nie zostanie więc spełniona podstawowa przesłanka powstania przychodu na gruncie ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych w postaci zaistnienia przysporzenia majątkowego o charakterze definitywnym.

Podsumowując, połączenie (kontuzja) należności i zobowiązań wzajemnych między XXX a XX S, wynikająca z połączenia spółek, skutkuje dla XXX tym, że nie osiągnie ona z wygaśnięcia jej zobowiązań wobec XX S dochodu. Jako podparcie własnej argumentacji wskazano interpretację Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 20.11.2007 r. znak ILPB3/423-59/07-2/HS.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych nie odnoszą się wprost do skutków instytucji kontuzji. Odnosząc się do wygaśnięcia zobowiązania na skutek kontuzji, należy zwrócić uwagę, że zobowiązanie jest rodzajem stosunku cywilnoprawnego. Zgodnie z art. 353 § 1 ustawy z 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (tj. Dz.U. z 2014 r., poz. 121, ze zm.), zobowiązanie jest stosunkiem prawnym, w którym jedna osoba (wierzyciel) może żądać od drugiej (dłużnik) świadczenia, a ta ostatnia powinna to świadczenie spełnić. Na treść każdego stosunku zobowiązaniowego składa się istnienie uprawnienia po stronie wierzyciela i skorelowanego z nim obowiązku oznaczonego działania lub zaniechania po stronie dłużnika. Nie może więc zasadniczo istnieć ani wierzytelność bez odpowiadającego jej długu, ani też dług bez wierzytelności, gdyż nikt nie może być swoim własnym dłużnikiem i wierzycielem. Warunkiem koniecznym trwania zobowiązania jest istnienie dwóch stron - wierzyciela i dłużnika, a w przypadku zaniku jednej z nich, zobowiązanie wygasa. Nikt bowiem nie może sam od siebie żądać spełnienia świadczenia, a także go egzekwować.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska wnioskodawcy.

Wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie wynikające z własnego stanowiska, które nie zostały objęte pytaniem - nie mogły być, zgodnie z art. 14b § 1 oraz art. 14f § 2 Ordynacji podatkowej, rozpatrzone.

Organ nie rozstrzyga o zindywidualizowanych obowiązkach podatkowych strony, gdyż może to nastąpić w ramach przeprowadzonego postępowania podatkowego. Procedura wydawania indywidualnych interpretacji przepisów prawa podatkowego w trybie art. 14b Ordynacji podatkowej nie podlega regułom przewidzianym dla postępowania podatkowego czy kontrolnego. Ustalenie stanu rzeczywistego stanowi domenę ewentualnego postępowania podatkowego.

W przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź skarbowej zostanie określony odmienny stan faktyczny, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

W odniesieniu do powołanej we wniosku interpretacji indywidualnej należy podkreślić, że została ona wydana w indywidualnej sprawie w określonym stanie faktycznym bądź zdarzeniu przyszłym, a więc tylko do nich się odnoszą. Nie ma zatem charakteru powszechnie obowiązującej wykładni przepisów prawa podatkowego - tym samym nie jest wiążące w przedmiotowej sprawie.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację ? w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu ? do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? Dz. U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach ? art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.