Opaski dla pacjentów w szpitalach

Zmiany w przepisach prawa

6 kwietnia 2024 r. weszło w życie rozporządzenie Ministra Zdrowia z dnia 3 kwietnia 2024 r. w sprawie warunków, sposobu i trybu zaopatrywania pacjentów szpitala w znaki identyfikacyjne oraz sposobu postępowania w razie stwierdzenia ich braku.

Nowe rozporządzenie jest związane ze zmianami dokonanymi w ustawie o działalności leczniczej, które weszły w życie 6 września 2023 r. (ustawa z dnia 16 czerwca 2023 r. o zmianie ustawy o prawach pacjenta i Rzeczniku Praw Pacjenta oraz niektórych innych ustaw).

Według ww. zmian od 6 września 2023 r. obowiązkowym znakiem identyfikacyjnym pacjenta w szpitalu jest: jego imię i nazwisko oraz data urodzenia pacjenta. W przypadku noworodka urodzonego w szpitalu: imię i nazwisko matki, płeć i data urodzenia dziecka ze wskazaniem roku, miesiąca, dnia oraz godziny i minuty w systemie 24-godzinnym, a w przypadku noworodka urodzonego z ciąży mnogiej - także cyfry wskazujące na kolejność rodzenia się.

Powyższe dane umieszcza się na opasce, którą pacjent będzie nosił w szpitalu.

Jak było dotąd?

Dotychczas znaki identyfikacyjne, w które zaopatrywało się pacjentów szpitala i jakie znajdowały się na opaskach, zawierały informacje pozwalające na ustalenie: imienia i nazwiska oraz daty urodzenia pacjenta, w sposób uniemożliwiający identyfikację pacjenta przez osoby nieuprawnione.

Wymagane było więc odkodowania tych informacji (przykładowo zeskanowanie kodu kreskowego). To rozwiązanie generowało jednakże występowanie zdarzeń niepożądanych w postaci błędnej identyfikacji pacjentów w kontekście udzielanych im świadczeń zdrowotnych (przykładowo podanie określonego leku nie temu pacjentowi).  

Nowe zasady

Dla poprawy bezpieczeństwa pacjentów ustawodawca zdecydował się na zmianę ustawy polegającą na obligatoryjnym umieszczeniu na opaskach wprost imienia i nazwiska oraz daty urodzenia pacjenta.

Należy jednak wskazać, iż na opasce można umieścić w ramach znaku identyfikacyjnego również dodatkowe informacje służące identyfikacji pacjenta. Te dodatkowe informacje powinny być zapisane w sposób uniemożliwiający ich odczytanie przez osoby nieuprawnione. Oznacza to możliwość dodatkowego wykorzystania przez podmioty lecznicze dotąd stosowanych rozwiązań w postaci kodów kreskowych.

Według rozporządzenia pacjenta zaopatruje się w znak identyfikacyjny przy przyjęciu do szpitala, po ustaleniu jego tożsamości.

Pacjenta, którego tożsamości nie można ustalić przy przyjęciu do szpitala, zaopatruje się w znak identyfikacyjny zawierający oznaczenie ,,NN” oraz dodatkowe oznaczenie numeryczne, umożliwiające identyfikację pacjenta do czasu ustalenia jego tożsamości.

W przypadku pacjenta, który potrzebuje natychmiastowego udzielenia świadczenia zdrowotnego ze względu na zagrożenie życia lub zdrowia, w znak identyfikacyjny zaopatruje się pacjenta niezwłocznie po udzieleniu takiego świadczenia.

Noworodka urodzonego w szpitalu zaopatruje się w znak identyfikacyjny niezwłocznie po urodzeniu.

Opaskę ze znakiem identyfikacyjnym zakłada się na nadgarstek pacjenta, a w razie gdy jest to niemożliwe albo niewskazane ze względu na przebieg procesu leczenia, w okolicy kostki kończyny dolnej.

Podstawa prawna:

• ustawa z dnia 16 czerwca 2023 r. o zmianie ustawy o prawach pacjenta i Rzeczniku Praw Pacjenta oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. z 2024 r., poz. 1675);  
• rozporządzenie Ministra Zdrowia z dnia 3 kwietnia 2024 r. w sprawie warunków, sposobu i trybu zaopatrywania pacjentów szpitala w znaki identyfikacyjne oraz sposobu postępowania w razie stwierdzenia ich braku (Dz.U. z 2024 r., poz. 513).

A.J.
Zespół e-prawnik.pl