Akt notarialny jako podstawa egzekucji

Odpowiedź prawnika: Akt notarialny jako podstawa egzekucji

Tytuł egzekucyjny, któremu można nadać klauzulę wykonalności to między innymi akt notarialny, w którym dłużnik poddał się egzekucji i który obejmuje obowiązek zapłaty sumy pieniężnej lub uiszczenia innych rzeczy zamiennych, ilościowo w akcie oznaczonych, albo też obowiązek wydania rzeczy indywidualnie oznaczonej, gdy termin zapłaty, uiszczenia lub wydania jest w akcie wskazany. W Pańskim przypadku musi być zatem oznaczona indywidualna rzecz (nieruchomość) oraz termin zapłaty i wydania nieruchomości. Nie jest konieczne wskazywanie, któremu z wierzycieli należy zapłacić. Brak tego określenia nie będzie skutkować niemożnością wydania klauzuli wykonalności aktowi notarialnemu, w którym dłużnik poddaje się egzekucji. Natomiast odnośnie samej konieczności zapłaty - jeżeli wynika to z czynności prawnej wierzyciele będą wierzycielami solidarnymi. Polega to na tym, że każdy z wierzycieli osobno, albo kilku z nich, albo wszyscy razem (jeżeli w stosunku do żądającego wierzyciela roszczenie jest wymagalne i nadszedł termin jego świadczenia) mogą żądać od dłużnika spełnienia świadczenia w całości lub w części, a spełnienie świadczenia do rąk któregokolwiek z wierzycieli (jednego, niektórych z nich lub równocześnie do rąk wszystkich albo w częściach równych, albo nierównych do rąk różnych wierzycieli) powoduje, że zobowiązanie w całości lub w części wygasa w stosunku do wszystkich wierzycieli. Dłużnikowi przysługuje wówczas prawo swobodnego wyboru co do tego, do rąk którego z wierzycieli ma spełnić świadczenie. Jednakże dłużnik traci to prawo w razie wytoczenia przeciwko niemu powództwa chociażby przez jednego z wierzycieli (wówczas nie ma już wyboru ma spełnić świadczenie temu wierzycielowi, który wytoczył przeciw niemu powództwo, a zobowiązanie wygaśnie). Jeżeli zapłata nastąpiła do rąk jednego z wierzycieli, to drugiemu przysługuje względem niego regres o zapłatę. W sytuacji, gdy nie ma solidarności wierzycieli wynikającej z czynności prawnej, a jest kilku wierzycieli oraz świadczenie jest podzielne (należność pieniężna jest ze swej istoty świadczeniem podzielnym) - dług podzieli się na tyle niezależnych od siebie części, ilu jest wierzycieli. Części te są równe, jeżeli z okoliczności nie wynika nic innego. A zatem dłużnik wówczas zobowiązany do zapłaty obydwu części długu.