Amortyzacja jednorazowa - pomoc de minimis

Pytanie klienta:

""Prowadzę działalność gospodarczą PKPiR + VAT. Od 3 lat korzystam z amortyzacji de minimis. Mieszczę się w limitach, spełniam wymagania do skorzystania z amortyzacji jednorazowej de minimis. Nie informowałem jednak o tym Urzędu Skarbowego. Nie korzystałem do tej pory z żadnej innej pomocy de minimis (oprócz amortyzacji). Czy fakt że nie poinformowałem US o skorzystaniu przeze mnie z amortyzacji jednorazowej de minimis - może skutkować, że moje jednorazowe ujęcie środków trwałych w kosztach będzie zakwestionowane przez US, i będę musiał korygować PIT i zwracać podatek z odsetkami plus mandat?""

Odpowiedź prawnika:

Zgodnie z art. 22k ust. 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych podatnicy, w roku podatkowym, w którym rozpoczęli prowadzenie działalności gospodarczej, z zastrzeżeniem ust. 11, oraz mali podatnicy, mogą dokonywać jednorazowo odpisów amortyzacyjnych od wartości początkowej środków trwałych zaliczonych do grupy 3-8 Klasyfikacji, z wyłączeniem samochodów osobowych, w roku podatkowym, w którym środki te zostały wprowadzone do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, do wysokości nieprzekraczającej w roku podatkowym równowartości kwoty 50 000 euro łącznej wartości tych odpisów amortyzacyjnych.

Jak stanowi art. 22k ust. 10 wskazanej ustawy pomoc, o której mowa w ust. 7, stanowi pomoc de minimis udzielaną w zakresie i na zasadach określonych w bezpośrednio obowiązujących aktach prawa wspólnotowego dotyczących pomocy w ramach zasady de minimis.

Przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie warunkują możliwości skorzystania z jednorazowej amortyzacji w granicach pomocy de minimis od dokonania zgłoszenia skorzystania z jednorazowej amortyzacji właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego. Zatem brak zgłoszenia w takim przypadku nie powinien skutkować utratą prawa do jednorazowej amortyzacji, z wszystkimi wynikającymi z tego konsekwencjami.

Piotr Geliński - Doradca podatkowy

Doradca podatkowy nr 10841; magister prawa (absolwent Wydziału Prawa i Administracji Uniwersytetu Gdańskiego).

Od 2002 r. zdobywał doświadczenie jako współpracownik znanych kancelarii prawnych i kancelarii doradztwa podatkowego. Od 2008 r. wykonuje zawód doradcy podatkowego obecnie w formie spółki doradztwa podatkowego;

Specjalizuje się w: udzielaniu porad, opinii i wyjaśnień z zakresu obowiązków podatkowych; analizie obciążeń podatkowych i ich optymalizacji, planowaniu podatkowym; ocenie umów pod względem wynikających z nich obowiązków podatkowych; doradztwie w sporach z organami podatkowymi, podczas kontroli podatkowej i skarbowej oraz w postępowaniach z zakresu zobowiązań podatkowych, w tym także w postępowaniach sądowoadministracyjnych.