Nie stać Cię na zapłatę podatku? Oto co możesz zrobić.

Podatnicy często stają przed problemem braku środków na opłacenie np. podatku dochodowego od osób fizycznych. Ustawodawca nie pozostawia w takim przypadku podatnika samego sobie, przewidując pewne instytucje, które okazać się mogą wyjściem z tej trudnej sytuacji. Są to tzw. ulgi w spłacie zobowiązań podatkowych.

O co można się ubiegać?

Instytucje te określone są w art. 67a oraz art. 67b Ordynacji podatkowej (dalej Ord.pod.).

Zgodnie z tym pierwszym przepisem, organ podatkowy, na wniosek podatnika, w przypadkach uzasadnionych ważnym interesem podatnika lub interesem publicznym, może:

1) odroczyć termin płatności podatku lub rozłożyć zapłatę podatku na raty;

2) odroczyć lub rozłożyć na raty zapłatę zaległości podatkowej wraz z odsetkami za zwłokę lub odsetki od nieuregulowanych w terminie zaliczek na podatek;

3) umorzyć w całości lub w części zaległości podatkowe, odsetki za zwłokę lub opłatę prolongacyjną (umorzenie zaległości podatkowej powoduje również umorzenie odsetek za zwłokę w całości lub w takiej części, w jakiej została umorzona zaległość podatkowa).

W przypadku podatku dochodowego od osób fizycznych wniosek o odroczenie terminu płatności podatku lub rozłożenie płatności podatku na raty można złożyć do 30 kwietnia kojejnego roku. Po upływie tego terminu podatnik ma możliwość złożenia wniosku o odroczenie lub rozłożenie na raty zapłaty zaległości podatkowej. Może on także ubiegać się, w takiej sytuacji, o umorzenie całości lub części tejże zaległości.

Przedmiotowy wniosek powinien zawierać pewną propozycję dla organu podatkowego oraz jej uzasadnienie.

W przypadku odroczenia terminu płatności podatnik powinien więc wskazać dogodny dla niego termin zapłaty tegoż podatku, natomiast w razie składania wniosku o rozłożenie podatku na raty podać on powinien wysokość rat oraz termin ich wpłat.

W uzasadnieniu podatnik powinien wskazać okoliczności, które przekonają organ, że za podjęciem korzystnej dla niego decyzji przemawiają ważny interes podatnika lub interes publiczny. Przede wszystkim powinno ono więc zawierać wyjaśnienie dlaczego podatnik nie jest w stanie zapłacić podatku, a także przedstawienie sytuacji finansowej, majątkowej oraz rodzinnej podatnika, która tłumaczyła by niemożność zapłacenie przez niego podatku. Przedstawienie to należy także wesprzeć odpowiednimi dowodami takimi jak zaświadczenie o wysokości otrzymywanego wynagrodzenia, zaświadczenie o zarobkach współmałżonka, odcinek renty, zaświadczenie z opieki społecznej itd. Jest to oczywiście katalog otwarty, pomocne mogą być wszystkiego rodzaju dokumenty wskazujące na ciężka sytuacje życiową podatnika, która uzasadniałaby ulgowe potraktowanie go przez organy podatkowe.

Dodatkowe warunki dla przedsiębiorców

Art. 67b Ord.pod. dotyczy natomiast podatników prowadzących działalność gospodarczą.

Zgodnie z jego treścią, organ podatkowy na wniosek podatnika prowadzącego działalność gospodarczą może udzielać ulg w spłacie zobowiązań podatkowych, określonych w art. 67a:

1) które nie stanowią pomocy publicznej;

2) które stanowią pomoc de minimis - w zakresie i na zasadach określonych w bezpośrednio obowiązujących aktach prawa wspólnotowego dotyczących pomocy w ramach zasady de minimis;

3) które stanowią pomoc publiczną:

a) udzielaną w celu naprawienia szkód wyrządzonych przez klęski żywiołowe lub inne nadzwyczajne zdarzenia, b) udzielaną w celu zapobieżenia lub likwidacji poważnych zakłóceń w gospodarce o charakterze ponadsektorowym, c) udzielaną w celu wsparcia krajowych przedsiębiorców działających w ramach przedsięwzięcia gospodarczego podejmowanego w interesie europejskim, d) udzielaną w celu promowania i wspierania kultury, dziedzictwa narodowego, nauki i oświaty, e) będącą rekompensatą za realizację usług świadczonych w ogólnym interesie gospodarczym powierzonych na podstawie odrębnych przepisów, f) na szkolenia, g) na zatrudnienie, h) na rozwój małych i średnich przedsiębiorstw, i) na restrukturyzację, j) na ochronę środowiska, k) na prace badawczo-rozwojowe, l) regionalną, m) udzielaną na inne przeznaczenia określone przez Radę Ministrów; Rada Ministrów może bowiem określić, w drodze rozporządzeń, inne niż wskazane wyżej, przeznaczenia pomocy udzielanej w formie ulg w spłacie zobowiązań podatkowych oraz szczegółowe warunki udzielania tych ulg dla określonych przez Radę Ministrów przeznaczeń wraz ze wskazaniem przypadków, w których ulgi udzielane są jako pomoc indywidualna, mając na uwadze dopuszczalność i warunki udzielania pomocy państwa określone w przepisach prawa wspólnotowego.

W sytuacji, gdy przedsiębiorca ubiega się o pomoc de minimis, składając wniosek powinien on załączyć do niego wszystkie zaświadczenia o pomocy de minimis otrzymanej w bieżącym roku, a także w ciągu ostatnich dwóch lat poprzedzających dzień złożenia wniosku albo oświadczenie o nieuzyskaniu jej w tym okresie. Konieczne jest również, złożenie formularza, będącego załącznikiem rozporządzenia Rady Ministrów w sprawie zakresu informacji przedstawianych przez podmiot ubiegający się o pomoc de minimis, który zawiera informacje dotyczące sytuacji ekonomicznej wnioskodawcy, samej działalności gospodarczej oraz uzyskanej pomocy. Oprócz tego wymagane jest również przedstawienie informacji o złożonych w innych urzędach wniosków o udzielenie pomocy de minimis.

W pozostałych przypadkach (tzn. w przypadkach pomocy innej niż de minimis) podatnik powinien złożyć jedynie odpowiedni formularz, który jest załącznikiem do rozporządzenia Rady Ministrów w sprawie zakresu informacji przedstawianych przez podmiot ubiegający się o pomoc inną niż pomoc de minimis lub pomoc de minimis w rolnictwie lub rybołówstwie.

Decyzja zależy od uznania organu

Po analizie wszystkich przedłożonych dokumentów organ podatkowy - uznaniowo - podejmuje decyzję o uwzględnieniu lub nieuwzględnieniu wniosku podatnika. Wspomniana propozycja wskazana we wniosku nie jest jednak dla organu wiążąca i może on samodzielnie określić, w zależności od sytuacji, termin spłaty (w razie odroczenia) lub wysokość i termin spłat rat (w razie rozłożenia na raty).

Podstawa prawna:

• ustawa z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz.U. Nr 137, poz. 926);
• rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 29 marca 2010 r. w sprawie zakresu informacji przedstawianych przez podmiot ubiegający się o pomoc de minimis (Dz.U. Nr 53, poz. 312);
• rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 29 marca 2010 r. w sprawie zakresu informacji przedstawianych przez podmiot ubiegający się o pomoc inną niż pomoc de minimis lub pomoc de minimis w rolnictwie lub rybołówstwie (Dz.U. Nr 53, poz. 311)

Tomasz Schwertner, AJ

www.e-prawnik.pl

Zespół
e-prawnik.pl