Pozew o zapłatę za nieprawidłowe wykonanie dzieła

Odpowiedź prawnika: Pozew o zapłatę za nieprawidłowe wykonanie dzieła

1. W jakim trybie mam wystąpić do sądu (postępowanie w trybie upominawczym czy nakazowym)?

Sąd w postępowaniu nakazowym wydaje nakaz zapłaty, jeżeli powód dochodzi roszczenia pieniężnego albo świadczenia innych rzeczy zamiennych, a okoliczności uzasadniające dochodzone żądanie są udowodnione dołączonym do pozwu:

1) dokumentem urzędowym,

2) zaakceptowanym przez dłużnika rachunkiem,

3) wezwaniem dłużnika do zapłaty i pisemnym oświadczeniem dłużnika o uznaniu długu,

4) zaakceptowanym przez dłużnika żądaniem zapłaty, zwróconym przez bank i nie zapłaconym z powodu braku środków na rachunku bankowym.

Sąd wydaje również nakaz zapłaty przeciwko zobowiązanemu z weksla, czeku, warrantu lub rewersu należycie wypełnionego, których prawdziwość i treść nie nasuwają wątpliwości. W razie przejścia na powoda praw z weksla, z czeku, z warrantu lub z rewersu, do wydania nakazu niezbędne jest przedstawienie dokumentów do uzasadnienia roszczenia, o ile przejście tych praw na powoda nie wynika bezpośrednio z weksla, z czeku, z warrantu lub z rewersu.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, iż nie jest Pani w posiadaniu żadnych w powyższych dokumentów, zatem dochodzenie zapłaty w trybie postępowania nakazowego nie będzie możliwe. W związku z tym odpowiednim trybem będzie tryb postępowania upominawczego.

2. Czy właściwym do rozstrzygnięcia tego sporu jest sąd właściwy ze względu na miejsce mojego zamieszkania?

Postępowanie upominawcze należy do właściwości sądów rejonowych i okręgowych. Właściwość rzeczowa sądów rejonowych i okręgowych jest określana na podstawie założeń ogólnych (art. 16, 17 k.p.c.), tak samo, jak i ich właściwość miejscowa (art. 27-42 k.p.c.). Zgodnie z art. 27 k.p.c., powództwo wytacza się przed sąd pierwszej instancji, w którego okręgu  pozwany  ma miejsce zamieszkania. W przypadku, gdy pozwanym ma być osoba prawna, zastosowanie znajdzie art. 30 k.p.c., który stanowi, iż powództwo przeciwko osobie prawnej lub innemu podmiotowi nie będącemu osobą fizyczną wytacza się według miejsca  ich  siedziby.

3. Czy jeśli prace wykonane zostały w maju (firma ukończyła poprawki i otrzymałam wówczas fakturę) a nieprawidłowe prace poprzedniego Zleceniobiorcy wykonywano w czerwcu 2009 roku , istnieje niebezpieczeństwo, że sąd odrzuci pozew stosując zarzut przedawnienia?

Termin przedawnienia zależy od rodzaju zobowiązania. Regułą – zasadą ogólną - jest art. 118 k.c. Przepis ten stanowi: Jeżeli przepis szczególny nie stanowi inaczej, termin przedawnienia wynosi lat dziesięć, a dla roszczeń o świadczenia okresowe oraz roszczeń związanych z prowadzeniem działalności gospodarczej - trzy lata. W niniejszej sytuacji zastosowanie znajdzie przepis szczególny dotyczący umowy o dzieło. Przepis ten stanowi (art. 646 k.c.): Roszczenia wynikające z umowy o dzieło przedawniają się z upływem lat dwóch od dnia oddania dzieła, a jeżeli dzieło nie zostało oddane - od dnia, w którym zgodnie z treścią umowy miało być oddane.

4. Czy przedawnienie jest z urzędu czy też taki zarzut musi złożyć pozwany?

Ustawowym skutkiem przedawnienia jest powstanie po upływie terminu przedawnienia po stronie tego, przeciw komu przysługuje roszczenie, uprawnienia do uchylenia się od jego zaspokojenia, czyli tzw. zarzut peremptoryjny. Wykonanie tego uprawnienia powoduje, że roszczenie już nie może być skutecznie dochodzone. Skorzystanie przez dłużnika z przysługującego mu prawa i uchylenie się od zaspokojenia roszczenia obliguje sąd do oddalenia żądania pozwu obejmującego przedawnione roszczenie. W razie niepodniesienia przez dłużnika zarzutu przedawnienia sąd  nie może przedawnienia uwzględnić z urzędu . Nie ma znaczenia przyczyna nieskorzystania przez dłużnika z jego prawa, art. 117 § 2 bowiem pozostawia decyzję wyłącznie samemu dłużnikowi, ponieważ ma on prawo powołania się na przedawnienie albo zrzeczenia się tego prawa po upływie terminu przedawnienia (por. Rudnicki Stanisław [w:] Dmowski Stanisław, Rudnicki Stanisław - Komentarz do kodeksu cywilnego. Księga pierwsza. Część ogólna. Warszawa 2009 Wydawnictwo Prawnicze LexisNexis (wydanie IX) ss. 556).