Wniosek o wszczęcie egzekucji a adres dłużnika

Odpowiedź prawnika: Wniosek o wszczęcie egzekucji a adres dłużnika

Zgodnie z ustawą z dnia 29 sierpnia 1997 r. o komornikach sądowych i egzekucji wierzyciel ma prawo wyboru komornika w granicach właściwości sądu apelacyjnego. Rewirem komorniczym jest obszar właściwości sądu rejonowego. Wystarczy więc, złoży Pan stosowny wniosek o wszczęcie postępowania egzekucyjnego w zasadzie w granicach „swojego” sądu apelacyjnego. Co do zasady każdy tai komornik powinien taką egzekucję wszcząć i przeprowadzić. Jeżeli zechce Pan wszcząć egzekucję z wynagrodzenia za pracę, to proszę pamiętać, iż co do zasady egzekucję taką przeprowadza komornik, w rewirze którego ma miejsce zamieszkania lub miejsce pobytu dłużnik będący osobą fizyczną. Ustawodawca przewidział jednak pewien wyjątek. W przypadku egzekucji świadczeń alimentacyjnych właściwość komornika jest tzw. właściwością przemienną. Oznacza to, że wierzyciel może zgłosić wniosek o wszczęcie egzekucji również do komornika sądu właściwego według swego miejsca zamieszkania. Zgodnie z ustawą o komornikach sądowych i egzekucji komornikowi należy się zwrot wydatków gotówkowych poniesionych w toku egzekucji tylko w zakresie określonym ustawą. Wydatkami natomiast są należności biegłych, koszty ogłoszeń w pismach, koszty transportu specjalistycznego, przejazdu poza miejscowość, która jest siedzibą komornika, przechowywania i ubezpieczania zajętych ruchomości, należności osób powołanych, na podstawie odrębnych przepisów, do udziału w czynnościach, koszty działania komornika poza terenem rewiru komorniczego, koszty doręczenia środków pieniężnych przez pocztę lub przelewem bankowym. I to na pokrycie tych wydatków komornik może żądać zaliczki od strony, która wniosła o dokonanie czynności, uzależniając czynność od jej uiszczenia. Natomiast za prowadzenie egzekucji i inne czynności komornik pobiera opłaty egzekucyjne. W sprawach o egzekucję świadczeń pieniężnych komornik pobiera opłaty stosunkowe, zależne od wartości egzekwowanego świadczenia. W razie rozszerzenia przez wierzyciela egzekucji co do wysokości egzekwowanego świadczenia, pobiera się także opłatę stosunkową od różnicy tego świadczenia. W razie wyboru przez wierzyciela więcej niż dwóch sposobów egzekucji świadczeń pieniężnych, opłata stosunkowa ulega podwyższeniu o 1/10 część za każdy następny sposób egzekucji. W sprawach o egzekucję świadczeń niepieniężnych i w innych przypadkach określonych w ustawie opłata jest stała. Za dokonaną egzekucję świadczeń pieniężnych komornik pobiera od dłużnika opłatę stosunkową w wysokości 15% wartości wyegzekwowanego roszczenia.