Zasady wystawiania zwolnień lekarskich

Pytanie:

"Czy lekarz medycyny pracy może wystawić zwolnienie lekarskie dla pracownika podpisując je pieczatką indywidualna specjalistyczna praktyka lekarska - lekarz medycyny pracy. Pytanie to zostało zadane głównemu lekarzowi orzecznikowi ZUS. Odpowiedział, że to, który z lekarzy posiada uprawnienia do wystawiania zwolnień lekarskich jest tajemnicą danych osobowych. Czy to prawda? "

Odpowiedź prawnika: Zasady wystawiania zwolnień lekarskich

Szczegółowe uprawnienia lekarzy do wydawania zaświadczeń lekarskich określa Rozporządzenie Ministra Pracy i Opieki Społecznej z dnia 30 maja 1996 r. w sprawie przeprowadzania badań lekarskich pracowników, zakresu profilaktycznej opieki zdrowotnej nad pracownikami oraz orzeczeń lekarskich wydawanych do celów przewidzianych w Kodeksie pracy. Owołania od orzeczeń lekarza przeprowadza się w wojewódzkim ośrodku medycyny pracy właściwym ze względu na miejsce świadczenia pracy lub siedzibę jednostki organizacyjnej, w której jest zatrudniony pracownik, a jeżeli kwestionowane zaświadczenie zostało wydane przez lekarza zatrudnionego w wojewódzkim ośrodku medycyny pracy - w najbliższej jednostce badawczo-rozwojowej w dziedzinie medycyny pracy. Badania profilaktyczne oraz profilaktyczną opiekę zdrowotną niezbędną z uwagi na warunki pracy wykonują, lekarze, którzy: 1) posiadają specjalizację w dziedzinie: medycyny pracy, medycyny przemysłowej, medycyny morskiej i tropikalnej, medycyny kolejowej, medycyny transportu, medycyny lotniczej lub higieny pracy, 2) byli zatrudnieni w pełnym wymiarze czasu pracy przez okres co najmniej 6 lat przed dniem wejścia w życie rozporządzenia jako: a) rejonowi lekarze przemysłowi, b) lekarze poradni medycyny pracy lub poradni dla młodocianych, działających w przemysłowych publicznych zakładach opieki zdrowotnej, c) rejonowi lub zakładowi lekarze kolejowej służby zdrowia, d) lekarze rejonowi w zakładach opieki zdrowotnej dla szkół wyższych lub jednostek badawczo-rozwojowych, jeżeli sprawowali profilaktyczną opiekę zdrowotną nad pracownikami wykonującymi pracę na stanowiskach pracy, na których stwierdzono występowanie czynników szkodliwych dla zdrowia lub warunków uciążliwych. e) lekarze zakładowi w publicznych zakładach opieki zdrowotnej - wyłącznie w odniesieniu do pracowników tych zakładów, f) lekarze w poradniach rehabilitacyjnych dla inwalidów - wyłącznie w stosunku do pracowników zatrudnionych w spółdzielczości inwalidzkiej, 3) pełnili służbę lub byli zatrudnieni w pełnym wymiarze czasu pracy przez okres co najmniej 3 lat jako lekarze w jednostkach wojskowych lub zakładach opieki zdrowotnej tworzonych i utrzymywanych przez Ministra Obrony Narodowej lub Ministra Spraw Wewnętrznych - wyłącznie w stosunku do pracowników objętych ich opieką w tych resortach. Lekarze określeni w ust. 1 pkt 2 lit. a)-d) są obowiązani ukończyć w terminie trzech lat od dnia wejścia w życie rozporządzenia kurs doskonalący, organizowany przez jednostkę badawczo-rozwojową w dziedzinie medycyny pracy lub ośrodek wyznaczony przez tę jednostkę.

Badania profilaktyczne pracowników, u których na stanowisku pracy nie stwierdzono występowania czynników szkodliwych dla zdrowia lub warunków uciążliwych, mogą przeprowadzać również lekarze posiadający specjalizację w dziedzinie medycyny ogólnej lub medycyny rodzinnej. Lekarz który zamierza wykonywać badania profilaktyczne, zgłasza do wojewódzkiego ośrodka medycyny pracy, właściwego ze względu na miejsce zamieszkania, wniosek o dokonanie wpisu do rejestru lekarzy przeprowadzających badania profilaktyczne. Co do badań stwierdzających, że pracownik jest chory wydano Rozporządzenie Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 17 maja 1996 r. w sprawie orzekania o czasowej niezdolności do pracy. Orzeczenia lekarskie o czasowej niezdolności do pracy z powodu choroby, zwane dalej „orzeczeniami lekarskimi”, oraz orzeczenia o czasowej niezdolności do pracy z powodu konieczności osobistego sprawowania przez pracownika opieki nad chorym członkiem rodziny mogą być wydawane przez: 1) lekarza lub lekarza dentystę: a) zatrudnionego w zakładzie opieki zdrowotnej, b) prywatnie praktykującego 2) starszego felczera lub felczera zatrudnionego w publicznym zakładzie opieki zdrowotnej. Orzeczenia, oraz orzeczenia stwierdzające przewidywaną datę porodu i datę odbytego porodu mogą wydawać prywatnie praktykujący lekarze i lekarze dentyści, jeśli: 1) odbyli przeszkolenia we właściwym terenowo ze względu na miejsce wykonywania prywatnej praktyki oddziale Zakładu Ubezpieczeń Społecznych w zakresie przepisów dotyczących orzekania o czasowej niezdolności do pracy oraz zasad wypłat zasiłków z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa oraz 2) złożą oświadczenie w oddziale Zakładu Ubezpieczeń Społecznych, że zobowiązują się do przestrzegania przepisów rozporządzenia, w szczególności w zakresie prowadzenia wymaganej dokumentacji wydawanych orzeczeń i jej udostępniania lekarzom kontroli nad orzecznictwem lekarskim, oraz postępowania związanego z wyczerpaniem okresu zasiłkowego.


Michał Włodarczyk

Radca prawny

Zajmuje się sprawami osób fizycznych jak również przedsiębiorców. Posiada rozległe doświadczenie w poradnictwie w sprawach życiowych osób fizycznych jak również profesjonalnych problemów prawnych przedsiębiorców. Bazując na swoim doświadczeniu skutecznie doradza w sprawach osób fizycznych jak i przedsiębiorców zawsze dbając o praktyczną stronę problemów prawnych z jakimi zwracają się do niego jego klienci.

Skomentuj artykuł - Twoje zdanie jest ważne

Czy uważasz, że artykuł zawiera wszystkie istotne informacje? Czy jest coś, co powinniśmy uzupełnić? A może masz własne doświadczenia związane z tematem artykułu?


Masz inne pytanie do prawnika?

 

Komentarze

    Nie dodano jeszcze żadnego komentarza. Bądź pierwszy!!

Potrzebujesz pomocy prawnej?

Zapytaj prawnika