Czy i w jakim zakresie przepisy ustawy o CIT znajdą zastosowanie do rozliczenia podatkowego działalności (...)

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2012 r. poz. 749 ze zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. Nr 112, poz. 770 ze zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z 13 sierpnia 2013 r. (data wpływu do tut. Biura 19 sierpnia 2013 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych m.in. w zakresie ustalenia, czy i w jakim zakresie przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych znajdą zastosowanie do rozliczenia podatkowego działalności prowadzonej przez spółkę luksemburską przy założeniu, że wspólnikiem tej spółki jest Spółka (pytanie oznaczone we wniosku nr 2) ? jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 19 sierpnia 2013 r. wpłynął do tut. Biura wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych m.in. w zakresie ustalenia, czy i w jakim zakresie przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych znajdą zastosowanie do rozliczenia podatkowego działalności prowadzonej przez spółkę luksemburską przy założeniu, że wspólnikiem tej spółki jest Spółka.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca jest spółką z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w Polsce (dalej: ?Wnioskodawca? lub ?Spółka?). Wnioskodawca jest podatnikiem podatku dochodowego od osób prawnych oraz podlega w Polsce opodatkowaniu podatkiem dochodowym od całości swoich dochodów niezależnie od miejsca ich osiągania (tzw. nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu).

Wnioskodawca planuje utworzenie spółki (lub kilku spółek) prawa luksemburskiego (dalej: ?Spółka Luksemburska?) funkcjonującej w formie prawnej Société en Commandite Spéciale (tłumaczenie na język polski: Spółka Komandytowa Specjalna) (dalej: ?SCSp?). Wnioskodawca przystąpiłby do Spółki Luksemburskiej w charakterze wspólnika ponoszącego nieograniczoną i solidarną odpowiedzialność za zobowiązania tej spółki (jako tzw. associé commandité). SCSp jest nowym typem spółki funkcjonującym w systemie prawnym Luksemburga od 2013 r., uregulowanym w zmienionej w 2013 r. ustawie z dnia 10 sierpnia 1915 r. o spółkach handlowych (Luxembourg Act of 10th August 1915 on commercial companies).

SCSp jest odpowiednikiem polskiej spółki osobowej, o strukturze najbardziej zbliżonej do struktury spółki komandytowej. SCSp jest ustanawiana na podstawie umowy wspólników na czas określony bądź nieokreślony, z chwilą podpisania umowy spółki przez wspólników. W SCSp występują dwie kategorie wspólników - tzw. associé commandité i tzw. associé commanditaire.

Aby SCSp została utworzona, umowa spółki musi być zawarta przez co najmniej jednego wspólnika każdego rodzaju (tj. SCSp może być utworzona przez co najmniej dwóch wspólników):

• associé commandité jest wspólnikiem, który ponosi nieograniczoną i solidarną odpowiedzialność za wszelkie zobowiązania spółki oraz może reprezentować i prowadzić sprawy spółki (associé commandité jest zatem odpowiednikiem komplementariusza polskiej spółki komandytowej); należy wskazać, że w przypadku SCSp, również menedżer nie będący jej wspólnikiem może reprezentować SCSp i prowadzić jej sprawy;
• associé commanditaire jest wspólnikiem, który ponosi ograniczoną (do wysokości wniesionego wkładu) odpowiedzialność za zobowiązania spółki i nie może jej reprezentować wobec osób trzecich (associé commanditaire jest więc odpowiednikiem komandytariusza polskiej spółki komandytowej).
  
  

Jeśli umowa spółki SCSp inaczej nie stanowi, każdy wspólnik uczestniczy w zysku i stratach spółki proporcjonalnie do swojego udziału w spółce. Wspólnicy są zobowiązani do wniesienia wkładu do spółki konstytuującego ich udział w spółce (tj. odpowiednik ogółu praw i obowiązków w polskiej spółce komandytowej). Zgodnie z prawem luksemburskim udział wspólnika ponoszącego ograniczoną odpowiedzialność (associé commanditaire) może (ale nie musi) być reprezentowany w formie papierów wartościowych, zgodnie z zapisami umowy spółki. Posiadane przez wspólników udziały w SCSp mogą być zbywane, scedowane, podzielone lub być przedmiotem zastawu, zgodnie z warunkami przewidzianymi w umowie spółki.

Zgodnie z przepisami prawa spółek, tj. ustawy z dnia 10 sierpnia 1915 r. o spółkach handlowych (Luxembourg Act of 10th August 1915 on commercial companies), SCSp nie posiada osobowości prawnej. SCSp, mimo iż nie posiada osobowości prawnej, może we własnym imieniu (przez swoich przedstawicieli działających w jej imieniu) nabywać prawa, w tym własność nabywanych aktywów, zaciągać zobowiązania, pozywać i być pozywana.

SCSp nie jest również traktowana jak osoba prawna na gruncie luksemburskiego prawa podatkowego (tj. nie jest podatnikiem podatku dochodowego od osób prawnych). SCSp jest bowiem na gruncie prawa podatkowego Luksemburga traktowana jako podmiot transparentny podatkowo, co oznacza, iż nie jest ona podatnikiem podatku dochodowego w Luksemburgu, a jej przychody (dochody) są alokowane i opodatkowywane na poziomie jej wspólników.

Jak wskazano powyżej, Spółka przystąpi do Spółki Luksemburskiej jako wspólnik o nieograniczonej odpowiedzialności (associé commandité). Ponadto, do Spółki Luksemburskiej przystąpi również wspólnik (lub wspólnicy) ponoszący ograniczoną odpowiedzialność (associé commanditaire). Niewykluczone, że w przyszłości liczba i tożsamość wspólników Spółki Luksemburskiej (przy założeniu, że musi być co najmniej jeden wspólnik każdego rodzaju, tj. wspólnik o ograniczonej odpowiedzialności oraz wspólnik o nieograniczonej odpowiedzialności) może ulegać zmianie - jednak bez zmiany kontynuacji działalności samej Spółki Luksemburskiej lub jej formy prawnej.

Spółka Luksemburska zostanie utworzona w celu prowadzenia działalności inwestycyjnej, w szczególności w zakresie inwestycji w nieruchomości głównie w Polsce oraz innych krajach UE. Majątek Spółki Luksemburskiej będzie pochodził z wkładów wniesionych przez wspólników przy założeniu Spółki Luksemburskiej lub w późniejszym okresie oraz z dochodów generowanych przez samą spółkę. W razie konieczności wspólnicy mogą również udzielać Spółce Luksemburskiej pożyczek.

Aktualnie rozważane są trzy modele prowadzenia przez Spółkę Luksemburską działalności :

1. po pierwsze, Spółka Luksemburska może dokonywać inwestycji bezpośrednio w nieruchomości, papiery wartościowe, udziały w spółkach czy też inne instrumenty finansowe w Polsce lub poza jej granicami (np. poprzez nabywanie nieruchomości na terytorium Polski w imieniu własnym i na własny rachunek, a w dalszej kolejności wynajmowanie lub wydzierżawianie ich, z czego będzie uzyskać dochody w postaci czynszu);
2. po drugie, Spółka Luksemburska może prowadzić działalność za pośrednictwem jednej (lub kilku) polskiej spółki jawnej (tj. będzie wspólnikiem spółki jawnej) lub innej spółki transparentnej podatkowo (?Polska Spółka Osobowa?), która będzie w imieniu własnym i na własny rachunek dokonywać inwestycji (np. nabywać i wynajmować/wydzierżawiać nieruchomości położone w Polsce);
3. po trzecie, Spółka Luksemburska może utworzyć w Polsce oddział (który będzie stanowić oddział przedsiębiorcy zagranicznego w rozumieniu ustawy z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej ? Dz. U. z 2013 r., poz. 672) poprzez który będzie prowadziła działalność w Polsce (?Polski Oddział?).
   
   

Należy wskazać, że Spółka Luksemburska może prowadzić działalność w Polsce wyłącznie w ramach jednego z opisanych powyżej modeli lub jednocześnie we dwóch lub we wszystkich modelach (tj. np. jednocześnie posiadać Polski Oddział oraz dokonywać inwestycji w Polskie Spółki Osobowe).

W związku z powyższym zadano m.in. następujące pytanie:

Czy i w jakim zakresie przepisy ustawy o CIT znajdą zastosowanie do rozliczenia podatkowego działalności prowadzonej przez Spółkę Luksemburską przy założeniu, że wspólnikiem tej spółki jest Spółka? (pytanie oznaczone we wniosku nr 2)

Zdaniem Wnioskodawcy, ustawa z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2011 r. Nr 74, poz. 397 ze zm., dalej ?ustawa o CIT?), będzie regulować wszystkie kwestie wiążące się z przychodami i kosztami generowanymi przez Spółkę Luksemburską, w zakresie w jakim mają one wpływ na opodatkowanie Spółki podatkiem dochodowym w Polsce (a zatem w zakresie prawa do udziału Spółki w zysku Spółki Luksemburskiej).

W szczególności:

• Wnioskodawca będzie zobowiązany, zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy o CIT, do łączenia przychodów osiąganych przez Spółkę Luksemburską z działalności prowadzonej bezpośrednio, poprzez Polski Odział lub z udziału w Polskiej Spółce Osobowej z innymi przychodami proporcjonalnie do posiadanego prawa do udziału w zysku Spółki Luksemburskiej określonego w umowie Spółki Luksemburskiej;
• zgodnie z art. 5 ust. 2 ustawy o CIT zasada ta będzie miała zastosowanie do rozliczania kosztów uzyskania przychodów, wydatków niestanowiących kosztów uzyskania przychodów, zwolnień i ulg podatkowych oraz obniżenia dochodu, podstawy opodatkowania lub podatku;
• przy kwalifikacji podatkowej przychodów Spółki Luksemburskiej oraz kosztów ich uzyskania zastosowanie będą miały przepisy ustawy o CIT.
  
  

Posiadanie przez Wnioskodawcę udziału w Spółce Luksemburskiej będzie oznaczało, że Polska uzyska jurysdykcję podatkową w zakresie ustalania zakresu opodatkowania Spółki w odniesieniu do przychodów i kosztów generowanych przez Spółkę Luksemburską. Z faktu obowiązywania zasady wyrażonej w art. 5 ustawy o CIT wynika wniosek, że ustawa o CIT będzie regulować wszystkie kwestie wiążące się z przychodami i kosztami generowanymi przez Spółkę Luksemburską, o ile mają one wpływ na opodatkowanie Spółki podatkiem dochodowym w Polsce (a zatem w zakresie udziału Spółki w Spółce Luksemburskiej). Skoro w omawianym kontekście Polska ma prawo opodatkowania dochodów Spółki Luksemburskiej, to ustawa o CIT powinna być przesądzająca m.in. w zakresie:

• zdefiniowania pojęcia ?dochód? i ?strata? oraz sposobu ich opodatkowania/rozliczania w podatku dochodowym,
• zdefiniowania pojęcia ?przychód? i określenia momentu jego powstania dla potrzeb opodatkowania podatkiem dochodowym w Polsce,
• zdefiniowania pojęcia ?koszt uzyskania przychodu? i określenia momentu jego rozpoznania dla potrzeb opodatkowania podatkiem dochodowym w Polsce.
  
  

Tym samym, luksemburskie regulacje podatkowe nie będą miały znaczenia prawnego przy ustalaniu dochodu/straty dla potrzeb opodatkowania Spółki podatkiem dochodowym w Polsce. W opinii Spółki, przedmiotem zainteresowania ustawy o CIT jest bowiem określenie pozycji podatkowej Spółki jako polskiego podatnika.

W szczególności więc, przy określaniu zakresu zastosowania ustawy o CIT, należy brać pod uwagę datę zdarzeń istotną z podatkowego punktu widzenia, tzn. moment uzyskania przychodów, rozpoznania kosztów uzyskania przychodów dla potrzeb opodatkowania w Polsce. Ustawa o CIT będzie zatem miała zastosowanie do tych przychodów generowanych przez Spółkę Luksemburską, których moment uzyskania - zgodnie z ustawą o podatku dochodowym od osób prawnych - przypadnie na okres, w którym Spółka będzie posiadała udział w Spółce Luksemburskiej oraz do tych kosztów uzyskania przychodów, których moment rozpoznania - zgodnie z ustawą o podatku dochodowym od osób prawnych - przypadnie na ten okres.

Poniżej Wnioskodawca odnosi się do zastosowania przepisów ustawy o CIT w odniesieniu do poszczególnych modeli prowadzenia działalności przez Spółkę Luksemburską.

A. Dochody osiągane bezpośrednio przez SCSp.

Biorąc pod uwagę powyższe oraz przedstawione we wniosku modele prowadzenia działalności przez Spółkę Luksemburską należy stwierdzić, że w odniesieniu do działalności prowadzonej bezpośrednio przez Spółkę Luksemburską (tj. działalność, która nie będzie prowadzona za pośrednictwem Polskiego Oddziału lub Polskiej Spółki Osobowej), Wnioskodawca będzie zobowiązany, zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy o CIT, do łączenia przychodów osiąganych przez Spółkę Luksemburską z działalności prowadzonej bezpośrednio z innymi przychodami proporcjonalnie do posiadanego prawa do udziału w zysku Spółki Luksemburskiej.

Zgodnie z art. 5 ust. 2 ustawy o CIT, zasada ta będzie miała zastosowanie do rozliczania kosztów uzyskania przychodów, wydatków niestanowiących kosztów uzyskania przychodów, zwolnień i ulg podatkowych oraz obniżenia dochodu, podstawy opodatkowania lub podatku.

B. Dochody osiągane przez SCSp poprzez Polski Oddział.

Prowadzenie działalności gospodarczej przez przedsiębiorcę zagranicznego na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, zgodnie z przepisami ustawy z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej (tj. Dz.U. z 2013 r. Nr 672) (dalej: ?Usdg?), możliwe jest przez utworzenie oddziału tego zagranicznego przedsiębiorcy w Polsce. Jak wyjaśniono w opisie zdarzenia przyszłego z możliwości takiej może skorzystać Spółka Luksemburska - możliwe jest bowiem utworzenie przez tę spółkę swojego oddziału w Polsce (Polski Oddział) w celu prowadzenia za jego pośrednictwem działalności inwestycyjnej.

W ocenie Wnioskodawcy, z punktu widzenia ustawy o CIT, Polski Oddział nie będzie posiadał podmiotowości podatkowej (tzn. nie będzie odrębnym podatnikiem CIT) co oznacza, że przychody i koszty osiągane przez Polski Oddział będą opodatkowane na poziomie wspólników SCSp, tj. w szczególności przez Wnioskodawcę (proporcjonalnie do jego udziału w Spółce Luksemburskiej). W tym zakresie należy wskazać, że brak podmiotowości podatkowej wynika z art. 1 ust. 1 - 3 oraz art. 1a ustawy o CIT, które niewątpliwie nie mają zastosowania wobec oddziału. W szczególności ze względu na charakter prawny oddziału, w opinii Wnioskodawcy, nie można go zakwalifikować jako jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, będącej samodzielnym podatnikiem na podstawie art. 1 ust. 2 ustawy o CIT.

Zgodnie z doktryną, praktyką sądów i organów podatkowych jednostki organizacyjne nieposiadające osobowości prawnej są to organizacje o określonej, minimalnej strukturze organizacyjnej (podział wewnętrzny, organy odpowiedzialne za reprezentację), wyposażone w składniki majątkowe i zasoby ludzkie umożliwiające im samodzielny byt w sferze działań gospodarczych oraz możliwość bycia podmiotem praw i obowiązków w obrocie prawnym. W piśmiennictwie dość zgodnie przyjmuje się, że typowymi atrybutami jednostek organizacyjnych niemającymi osobowości prawnej są: 1) posiadanie struktury organizacyjnej (art. 35 k.c), 2) działanie za pośrednictwem organów (art. 38 k.c), 3) zdolność prawna w zakresie prawa materialnego, 4) zdolność procesowa, 5) zdolność upadłościowa i układowa, 6) posiadanie własnego majątku, 7) odpowiedzialność własnym majątkiem za zobowiązania (S. Janczewski, Spółka jawna w nowym kodeksie handlowym. PPH 1934, s. 50; S. Włodyka (w:) S. Włodyka, Prawo spółek (praca zbiorowa pod red. S. Włodyki). Kraków 1991, s. 198 - 200; W. Pyzioł (w:) S. Władyka, Prawo spółek (praca zbiorowa pod red. S. Włodyki). Kraków 1991, s. 313; S. Sołtysiński (w:) S. Sołtysiński, A. Szajkowski, J. Szwaja, Kodeks Handlowy. Komentarz, t. I. Warszawa 1997, s. 44-46).

Analiza posiadania podmiotowości prawno - podatkowej w podatku dochodowym od osób prawnych przez oddział wymaga odniesienia się do przepisów regulujących ich status.

W świetle przepisów Usdg oddział nie posiada odrębnej osobowości prawnej i korzysta z podmiotowości przedsiębiorcy zagranicznego. Żadna ustawa nie przyznaje przy tym oddziałowi przedsiębiorcy zagranicznego zdolności prawnej. Zgodnie bowiem z art. 5 pkt 4 Usdg, oddziałem przedsiębiorcy zagranicznego jest wyodrębniona i samodzielna organizacyjnie część działalności gospodarczej, wykonywana przez przedsiębiorcę zagranicznego poza siedzibą przedsiębiorcy lub głównym miejscem wykonywania działalności. Definicja ta dotyczy podmiotów krajowych, które na terenie Polski prowadzą działalność w jednym lub wielu oddziałach, ale także znajduje zastosowanie w odniesieniu do oddziału przedsiębiorstwa zagranicznego.

Zgodnie z art. 86 i 87 Usdg, przedsiębiorca zagraniczny tworzący oddział może wykonywać działalność gospodarczą wyłącznie w zakresie przedmiotu działalności przedsiębiorcy zagranicznego, a ponadto jest obowiązany ustanowić osobę upoważnioną w oddziale do reprezentowania przedsiębiorcy zagranicznego.

W dalszej kolejności Wnioskodawca dodatkowo zauważa, iż z mocy przepisów prawa wynikają również odrębne zasady reprezentacji podmiotu zagranicznego działającego na terytorium Polski w formie organizacyjnej swojego oddziału. Oddział taki - zgodnie z wpisem w KRS w dziale II, rubryka 1 - winien wskazać organ uprawniony do reprezentowania zagranicznego przedsiębiorcy. Jednocześnie też w rubryce 4 działu II KRS dla takiego oddziału istnieje obowiązek ujawnienia osoby reprezentującej zagranicznego przedsiębiorcę w oddziale. Ten szczególny obowiązek wynika z art. 87 Usdg. Zaznaczyć przy tym należy, że w obydwu przypadkach nie mamy do czynienia z działaniem takiej wskazanej osoby w charakterze pełnomocnika. Jest to bowiem swoistego rodzaju szczególna reprezentacja przedsiębiorcy zagranicznego, w zakresie prowadzonej przez niego działalności w oddziale w Polsce. Podobne stanowisko prezentowane jest w tej kwestii również przez doktrynę (por. W.J. Katner, Prawo działalności gospodarczej. Komentarz. Orzecznictwo. Piśmiennictwo, Warszawa, 2003, s. 154 oraz M. Broźyna, M. Chudzik, K. Kohutek, J. Molis, S. Szuster Komentarz, Lex/el. 2005).

Z powyższych względów oddział zagranicznego przedsiębiorcy stanowi zatem jedynie formę organizacyjno - prawną, w ramach której przedsiębiorca zagraniczny może wykonywać swoją działalność na terenie Polski. Oddział zagranicznego przedsiębiorcy działa wiec jedynie w ramach podmiotu zagranicznego, w jego imieniu i na jego rzecz. Z tego powodu nie stanowi on tego rodzaju jednostki organizacyjnej, o której mowa w art. 1 ust. 2 ustawy o CIT, a wiec również nie stanowi podatnika podatku dochodowego.

Powyższe stanowisko zostało wyrażone również przez organy podatkowe. W interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy z 18 maja 2009 r. (o sygn. ITPB3/423-106a/09/AW) stwierdzono, iż: Konstrukcja oddziału zagranicznej spółki macierzystej powinna być raczej rozumiana, jako abstrakcyjna instytucja międzynarodowego prawa podatkowego, mająca jedynie umożliwić prawidłowe opodatkowywanie przez jedno państwo dochodów uzyskiwanych przez podmiot mający siedzibę lub miejsce zamieszkania w drugim państwie, ze źródeł przychodów położonych na terytorium pierwszego z państw. Zarejestrowanie oddziału w Polsce nie oznacza, że powstaje tam nowy podmiot podatkowy, bowiem opodatkowaniu podlegać będzie wciąż spółka macierzysta, tyle że od dochodów uzyskiwanych z działalności prowadzonej poprzez Oddział na terytorium drugiego państwa. Instytucja oddziału (z punktu widzenia prawa podatkowego oddział jest rozpoznawany tak w świetle Konwencji Modelowej, jak też umów o zapobieżeniu podwójnemu opodatkowaniu, jako tzw. zakład) jest wiec jedynie formą działania przedsiębiorcy zagranicznego w Polsce, a nie odrębnym od niego podmiotem podatkowym. Podatnikiem bowiem jest i pozostaje podmiot zagraniczny.

Reasumując, Polski Oddział, tj. oddział utworzony przez Spółkę Luksemburską na podstawie ustawy o swobodzie działalności gospodarczej, za pośrednictwem którego spółka ta może prowadzić w Polsce swoją działalność inwestycyjną nie będzie posiadał podmiotowości podatkowej (nie będzie podatnikiem CIT).

Tym samym przychody osiągane i koszty ponoszone przez Spółkę Luksemburską z działalności prowadzonej za pośrednictwem Polskiego Oddziału powinny być przypisane wspólnikom tej spółki. Zastosowanie w tym zakresie będą miały zasady takie jak dla przychodów osiąganych przez Spółkę Luksemburską bezpośrednio, tj. Wnioskodawca będzie zobowiązany, zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy o CIT, do łączenia przychodów osiąganych przez Spółkę Luksemburską z działalności prowadzonej poprzez Polski Odział z innymi przychodami proporcjonalnie do posiadanego prawa do udziału w zysku Spółki Luksemburskiej.

Zgodnie z art. 5 ust. 2 ustawy o CIT, zasada ta będzie miała zastosowanie do rozliczania kosztów uzyskania przychodów, wydatków niestanowiących kosztów uzyskania przychodów, zwolnień i ulg podatkowych oraz obniżenia dochodu, podstawy opodatkowania lub podatku.

C. Udział w Polskiej Spółce Osobowej.

W odniesieniu do posiadania udziału w Polskiej Spółce Osobowej (jednej lub kilku) przychody i koszty przypadające na Wnioskodawcę należy ustalić z uwzględnieniem okoliczności, że również w odniesieniu do Polskiej Spółki Osobowej zastosowanie będą miały zasady wynikające z art. 5 ustawy o CIT, tj. przychody takiej spółki należy łączyć z przychodami wspólników proporcjonalnie do ich udziału w zysku Spółki Osobowej.

Zatem z punktu widzenia Wnioskodawcy w przypadku istnienia w strukturze własnościowej dwóch spółek niebędących podatnikami podatku dochodowego (tj. Spółki Luksemburskiej i Polskiej Spółki Osobowej) przychody przypadające na Wnioskodawcę należy ustalić proporcjonalnie do udziału Spółki w Spółce Luksemburskiej oraz proporcjonalnie do udziału Spółki Luksemburskiej w Polskiej Spółce Osobowej.

Zasada ta oznacza, że Wnioskodawcy należy przypisać taką część przychodów jaka przypada na niego proporcjonalnie do iloczynu udziału w zysku Spółki Luksemburskiej oraz udziału w zysku Polskiej Spółki Osobowej. Tytułem przykładu, jeśli: (i) przychody Polskiej Spółki Osobowej w danym roku podatkowym Spółki wyniosą 100, (ii) udział Spółki Luksemburskiej w Polskiej Spółce Osobowej wyniesie 10%, a (iii) udział Wnioskodawcy w Spółce Luksemburskiej wyniesie 10% to przychody przypadające na Wnioskodawcę wyniosą 10%*10%*100 = 1.

Zgodnie z art. 5 ust. 2 ustawy o CIT, zasada ta będzie miała zastosowanie do rozliczania kosztów uzyskania przychodów, wydatków niestanowiących kosztów uzyskania przychodów, zwolnień i ulg podatkowych oraz obniżenia dochodu, podstawy opodatkowania lub podatku.

Podsumowując, Wnioskodawca będzie zobowiązany, zgodnie z art. 5 ust. 1 i 2 ustawy o CIT, do uwzględnia w swoich przychodach oraz kosztach (proporcjonalnie do udziału w zysku) przychodów osiąganych przez Spółkę Luksemburską, a w szczególności:

• przychodów osiąganych przez Spółkę Luksemburską z działalności prowadzonej za pośrednictwem Polskiego Oddziału;
• przychodów osiąganych przez Spółkę Luksemburską z działalności prowadzonej bezpośrednio przez Spółkę Luksemburską w Polsce lub za granicą;
• w odniesieniu do posiadania udziału w Polskiej Spółce Osobowej (jednej lub kilku) - przychodów osiąganych przez Polską Spółkę Osobową przypadających na Wnioskodawcę proporcjonalnie do udziału Spółki w Spółce Luksemburskiej oraz udziału Spółki Luksemburskiej w Polskiej Spółce Osobowej.
  
  

Zgodnie z art. 5 ust. 2 ustawy o CIT, zasady powyższe będą miały zastosowanie do rozliczania kosztów uzyskania przychodów, wydatków niestanowiących kosztów uzyskania przychodów, zwolnień i ulg podatkowych oraz obniżenia dochodu, podstawy opodatkowania lub podatku.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Końcowo wskazać należy, iż z uwagi na zakres wniosku, w szczególności postawione w nim pytanie, które wyznacza zakres żądania Wnioskodawcy, niniejsza interpretacja dotyczy tylko i wyłącznie kwestii możliwości zastosowania w niniejszej sprawie art. 5 ustawy o CIT. Ponadto zwrócić należy uwagę, że w przedmiotowej sprawie znajdzie zastosowanie właściwa umowa o unikaniu podwójnego opodatkowania oraz może znaleźć zastosowanie art. 17 ust. 1 pkt 3 i art. 20 ustawy o CIT (w zależności od miejsca i źródła uzyskiwanych dochodów). Jednak powyższa kwestia nie była przedmiotem niniejszej interpretacji.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Nadmienia się, iż w zakresie pytania oznaczonego we wniosku nr 1 i 3 wydano odrębne rozstrzygnięcia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa S. Wyszyńskiego 2, 44-100 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu ? do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? t.j. Dz.U. z dnia 14 marca 2012 r., poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach ? art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.