Kto ponosi ewentualną odpowiedzialność za błędną klasyfikację towaru do kodu CN?

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko, przedstawione we wniosku z dnia 8 kwietnia 2010 r. (data wpływu 12 kwietnia 2010 r.) uzupełnionym pismami z dnia 26 kwietnia 2010 r. (data wpływu 4 maja 2010 r.) oraz z dnia 23 czerwca 2010 r. (data wpływu 24 czerwca 2010 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie podatnika akcyzy ? jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 12 kwietnia 2010 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie podatnika akcyzy. Wniosek uzupełniono pismami z dnia 26 kwietnia 2010 r. (data wpływu 4 maja 2010 r.) oraz z dnia 23 czerwca 2010 r. (data wpływu 24 czerwca 2010 r.) w zakresie opisu przedstawionego zdarzenia przyszłego, pytania oraz stanowiska.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca zwraca się z prośbą o interpretację kwestii związanej z klasyfikacją towarową do kodu CN odnośnie produktu opisanego we wcześniejszym wniosku z dnia 25 listopada 2010 r., tj. rozcieńczalnika o nazwie ?Z? o kodzie CN 3814 00 90, w skład którego wchodzi ok. 93% alkoholu etylowego, ok. 6,5% octanu etylu oraz ok. 0,5% octanu izopropylu.

Ze złożonego uzupełnienia do wniosku wynika, iż Wnioskodawca kupuje różne towary od różnych dostawców z obszaru Unii Europejskiej jak i z terytorium państw trzecich. Towary nabywa także od dostawców krajowych. W większości dostawcy są producentami towarów.

Ponadto Zainteresowany potwierdził, iż wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczy ww. rozcieńczalnika ?Z?.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Kto ponosi ewentualną odpowiedzialność za błędną klasyfikację towaru do kodu CN...

Zdaniem Wnioskodawcy, jest to producent, który najlepiej wie do jakiego kodu CN zaklasyfikować swój gotowy produkt. Przy tak dużej ilości kupowanych towarów przez firmę Wnioskodawcy zasadne jest, iż to dostawca/producent znający swój produkt wie jaki kod CN jest właściwy dla jego produktu.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Ustawa z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym (Dz. U. z 2009 r. Nr 3, poz. 11 ze zm.), zwana dalej ustawą, reguluje opodatkowanie podatkiem akcyzowym, zwanym dalej ?akcyzą?, wyrobów akcyzowych oraz samochodów osobowych, organizację obrotu wyrobami akcyzowymi, a także oznaczanie znakami akcyzy (art. 1 ust. 1).

W myśl art. 2 pkt 1 ustawy, wyroby akcyzowe to wyroby energetyczne, energia elektryczna, napoje alkoholowe oraz wyroby tytoniowe, określone w załączniku nr 1 do ustawy.

Z kolei na podstawie art. 3 ust. 1 ustawy, do celów poboru akcyzy i oznaczania wyrobów akcyzowych znakami akcyzy stosuje się klasyfikację w układzie odpowiadającym Nomenklaturze Scalonej (CN) zgodną z rozporządzeniem Rady (EWG) nr 2658/87 z dnia 23 lipca 1987 r. w sprawie nomenklatury taryfowej i statystycznej oraz w sprawie Wspólnej Taryfy Celnej (Dz. Urz. WE L 256 z 07.09.1987, str. 1, z późn. zm.; Dz. Urz. UE Polskie wydanie specjalne, rozdz. 2, t. 2, str. 382, z późn. zm.).

Z opisu przedstawionego we wniosku wynika, iż Wnioskodawca nabywa różne wyroby, które posiadają określone klasyfikacje CN. Wątpliwości Zainteresowanego związane są z ewentualną odpowiedzialnością prawno-podatkową w związku z błędną klasyfikacją taryfową rozpuszczalnika ?Z? o kodzie CN 3814 00 90.

Wyjaśnić należy, iż w załączniku nr 1 do ustawy, zawierającym wykaz wyrobów akcyzowych, brak jest wyrobu w postaci rozcieńczalnika o kodzie CN 3814 00 90. Wyrób o kodzie CN 3814 00 90 nie jest więc wyrobem akcyzowym.

Tym niemniej alkohol etylowy (główny składnik tego wyrobu) został zdefiniowany w art. 93 ustawy. W myśl ww. przepisu do alkoholu etylowego w rozumieniu ustawy zalicza się:

1. wszelkie wyroby o rzeczywistej objętościowej mocy alkoholu przekraczającej 1,2% objętości, objęte pozycjami CN 2207 i 2208, nawet jeżeli są to wyroby stanowiące część wyrobu należącego do innego działu Nomenklatury Scalonej;
2. wyroby objęte pozycjami CN 2204, 2205 i 2206 00, o rzeczywistej objętościowej mocy alkoholu przekraczającej 22% objętości;
3. napoje zawierające rozcieńczony lub nierozcieńczony alkohol etylowy.
   
   

Natomiast w myśl art. 93 ust. 4 ustawy, stawka akcyzy na alkohol etylowy wynosi 4960,00 zł od 1 hektolitra alkoholu etylowego 100% vol. zawartego w gotowym wyrobie.

W przypadku wyrobów zawierających alkohol etylowy istotny jest fakt, iż powyższa definicja, pozwala na opodatkowanie alkoholu etylowego nawet gdy stanowi on część wyrobu należącego do innego kodu CN. W niniejszym przypadku wyrobem tym jest rozcieńczalnik ?Z? o kodzie CN 3814 00 90.

Jak wskazano powyżej, alkohol etylowy, co do zasady podlega opodatkowaniu akcyzą. Tym niemniej prawodawca przewidział, iż w pewnych przypadkach alkohol etylowy podlega zwolnieniu od tego podatku.

Zgodnie z przepisem art. 32 ust.

4 pkt 2 ustawy, zwalnia się od akcyzy ze względu na przeznaczenie alkohol etylowy skażony środkami skażającymi, określonymi przez ministra właściwego do spraw finansów publicznych spośród środków dopuszczonych do skażania alkoholu etylowego na podstawie przepisów wydanych na podstawie ustawy z dnia 2 marca 2001 r. o wyrobie alkoholu etylowego oraz wytwarzaniu wyrobów tytoniowych (Dz. U. Nr 31, poz. 353, z 2002 r. Nr 166, poz. 1362 oraz z 2004 r. Nr 29, poz. 257 i Nr 173, poz. 1808) i wykorzystywany do produkcji produktów nieprzeznaczonych do spożycia przez ludzi - wyłącznie w przypadkach, o których mowa w ust. 3 pkt 1 lub 8, jeżeli spełnione są warunki, o których mowa w ust. 5-13.

Wątpliwości Wnioskodawcy związane są z odpowiedzialnością prawno-podatkową odnośnie klasyfikacji ww. rozpuszczalnika.

Zauważyć zatem należy, iż z cyt. przepisów wynika przede wszystkim w jakich przypadkach alkohol etylowy zostaje zwolniony od akcyzy. Sam alkohol nie jest przy tym wyrobem, który podlega już zwolnieniu od podatku akcyzowego. Zgodnie bowiem z brzmieniem ww. przepisu, zwolnieniu podlega wyłącznie alkohol etylowy skażony, wykorzystany do produkcji określonych wyrobów (produktów nieprzeznaczonych do spożycia przez ludzi).

Należy tu jednak zastrzec, iż szczegółowe kwestie związane z problematyką zwolnienia alkoholu etylowego od akcyzy wykraczają poza ramy niniejszej interpretacji ograniczonej zakresem merytorycznym wniosku.

Odpowiadając zatem na pytanie Zainteresowanego stwierdzić należy, iż odpowiedzialność ta uzależniona będzie od tego czy w wyniku błędnej klasyfikacji alkohol etylowy traci zwolnienie od podatku czy też skutek ten nie nastąpi.

W tym drugim przypadku, tj. zachowania prawa do zwolnienia od podatku ? pomimo błędu w klasyfikacji ? alkohol etylowy skażony, wykorzystany do produkcji produktów nieprzeznaczonych do spożycia przez ludzi nadal pozostaje zwolniony od podatku. Brak zatem ewentualnych konsekwencji w postaci obowiązku zapłaty podatku akcyzowego.

Natomiast w przypadku błędnej klasyfikacji, która prowadzi do utraty zwolnienia od akcyzy alkoholu etylowego dodatkowo wskazać należy na przepisy ustawy regulujące instytucję podatnika akcyzy oraz na zakres przedmiotowy opodatkowania akcyzą.

Z przepisu art. 13 ust. 1 ustawy wynika, iż podatnikiem akcyzy jest osoba fizyczna, osoba prawna oraz jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej, która dokonuje czynności podlegających opodatkowaniu akcyzą lub wobec której zaistniał stan faktyczny podlegający opodatkowaniu akcyzą, w tym podmiot:

1. nabywający lub posiadający wyroby akcyzowe znajdujące się poza procedurą zawieszenia poboru akcyzy, jeżeli od wyrobów tych nie została zapłacona akcyza w należnej wysokości a w wyniku kontroli podatkowej, postępowania kontrolnego albo postępowania podatkowego nie ustalono, że podatek został zapłacony;
2. będący nabywcą końcowym zużywającym energię elektryczną, jeżeli od tej energii nie została zapłacona akcyza w należnej wysokości i nie można ustalić podmiotu, który dokonał sprzedaży tej energii elektrycznej nabywcy końcowemu;
3. u którego powstają ubytki wyrobów akcyzowych, również gdy nie jest właścicielem tych wyrobów akcyzowych;
4. będący przedstawicielem podatkowym;
5. będący zarejestrowanym handlowcem ? z tytułu nabycia wewnątrzwspólnotowego wyrobów akcyzowych na rzecz osoby trzeciej.
   
   

Prawodawca wskazał również w kolejnych przepisach, tj. art. 13 ust. 2 do 7 ustawy szczególne uregulowania dotyczące kwestii podatnika akcyzy.

Z powyższych przepisów wynika, iż podatnikiem akcyzy jest osoba fizyczna, osoba prawna oraz jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej, która dokonuje czynności podlegających opodatkowaniu akcyzą lub wobec której zaistniał stan faktyczny podlegający opodatkowaniu akcyzą.

Podatnikiem będzie zatem taki podmiot, który przede wszystkim dokonuje czynności, które prawodawca uznał jako podlegające opodatkowaniu podatkiem akcyzowym. W drugiej kolejności będą to również takie podmioty, wobec których zaistniał stan faktyczny podlegający opodatkowaniu akcyzą.

Ww. kwestie (zakres przedmiotowy opodatkowania) uregulowany został w przepisach art. 8 ustawy. W opinii Wnioskodawcy podatnikiem ? osobą odpowiedzialną za błędna klasyfikację CN ? będzie producent wyrobów. Potwierdzić należy, iż co do zasady podatnikiem akcyzy rzeczywiście będzie producent wyrobu akcyzowego.

Zgodnie bowiem z przepisem art. 8 ust. 1 pkt 1 ustawy, przedmiotem opodatkowania akcyzą jest produkcja wyrobów akcyzowych.

Tym niemniej prawodawca dodatkowo wskazał, iż w myśl art. 8 ust. 1 pkt 2 do 5 ustawy przedmiotem opodatkowania akcyzą jest:

• wprowadzenie wyrobów akcyzowych do składu podatkowego;
• import wyrobów akcyzowych;
• nabycie wewnątrzwspólnotowe wyrobów akcyzowych, z wyłączeniem nabycia wewnątrzwspólnotowego dokonywanego do składu podatkowego;
• wyprowadzenie ze składu podatkowego, poza procedurą zawieszenia poboru akcyzy, wyrobów akcyzowych niebędących własnością podmiotu prowadzącego ten skład podatkowy, z wyłączeniem wyrobów akcyzowych objętych zwolnieniem od akcyzy ze względu na ich przeznaczenie, przez podmiot, o którym mowa w art. 13 ust. 3.
  
  

Z kolei w świetle uregulowań art. 8 ust. 2 ustawy, przedmiotem opodatkowania akcyzą jest również:

1. użycie wyrobów akcyzowych objętych zwolnieniem od akcyzy ze względu na ich przeznaczenie albo określoną stawką akcyzy związaną z ich przeznaczeniem, jeżeli ich użycie:
1. było niezgodne z przeznaczeniem uprawniającym do zwolnienia od akcyzy albo zastosowania tej stawki akcyzy lub
2. nastąpiło bez zachowania warunków uprawniających do zastosowania tej stawki akcyzy;
2. dostarczenie wyrobów akcyzowych objętych zwolnieniem od akcyzy ze względu na ich przeznaczenie, jeżeli odbyło się ono bez zachowania warunków uprawniających do zastosowania zwolnienia od akcyzy;
3. sprzedaż wyrobów akcyzowych znajdujących się poza procedurą zawieszenia poboru akcyzy, objętych określoną stawką akcyzy związaną z ich przeznaczeniem, jeżeli ich sprzedaż odbyła się bez zachowania warunków uprawniających do zastosowania tej stawki akcyzy;
4. nabycie lub posiadanie wyrobów akcyzowych znajdujących się poza procedurą zawieszenia poboru akcyzy, jeżeli od tych wyrobów nie została zapłacona akcyza w należnej wysokości a w wyniku kontroli podatkowej, postępowania kontrolnego albo postępowania podatkowego nie ustalono, że podatek został zapłacony.

   
   
   

Z powyższego wynika, iż prawodawca jako podatnika akcyzy traktuje nie tylko samych producentów wyrobów akcyzowych lecz także i pozostałe podmioty biorące udział w obrocie tymi wyrobami oraz w określonych przypadkach podmioty, które używają takich wyrobów.

W szczególności opodatkowane akcyzą jest również nabycie lub posiadanie wyrobów akcyzowych, które znajdują się poza procedurą zawieszenia poboru akcyzy. Głównym warunkiem tego opodatkowania jest brak zapłaty akcyzy w należnej wysokości (co potwierdzone zostaje w wyniku ww. czynności organu podatkowego).

W tym przypadku obowiązek podatkowy powstaje w trybie art. 10 ust. 10 ustawy, tj. obowiązek podatkowy z tytułu nabycia lub posiadania wyrobów akcyzowych, o których mowa w art. 8 ust. 2 pkt 4, powstaje z dniem nabycia lub wejścia w posiadanie tych wyrobów, z zastrzeżeniem ust. 11.

Przepis ten podlega stosowanej modyfikacji w związku z czynnościami, które może dokonać np. producent wyrobu akcyzowego, który został ? w omawianym przypadku ? błędnie zaklasyfikowany. Zgodnie bowiem z przepisem art. 8 ust. 6 ustawy, jeżeli w stosunku do wyrobu akcyzowego powstał obowiązek podatkowy w związku z wykonaniem jednej z czynności, o których mowa w ust. 1, to nie powstaje obowiązek podatkowy na podstawie innej czynności podlegającej opodatkowaniu akcyzą, jeżeli kwota akcyzy została, po zakończeniu procedury zawieszenia poboru akcyzy, określona lub zadeklarowana w należnej wysokości, chyba że przepisy ustawy stanowią inaczej.

Jak wynika z powyższego, czynnością tą jest ? po zakończeniu procedury zawieszenia poboru akcyzy ? zadeklarowananie przez producenta (lub określenie przez organ podatkowy) kwoty akcyzy w należnej wysokości. Jeśli zatem producent rozcieńczalnika o nazwie ?Z? zadeklaruje ww. kwotę podatku, zanim powstanie obowiązek podatkowy ? wskazany w cyt. powyżej art. 10 ust. 10 ustawy ? to na Wnioskodawcy nie będzie ciążył obowiązek zapłaty akcyzy z tytułu błędnej klasyfikacji taryfowej.

W przeciwnym wypadku zgodnie z przepisem cyt. powyżej art. 13 ust. 1 pkt 1 ustawy podatnikiem akcyzy będzie mógł być również Zainteresowany.

Natomiast zgodnie z art. 13 ust. 4 ustawy, jeżeli obowiązek podatkowy ciąży na kilku podatnikach z tytułu dokonania czynności lub zaistnienia stanu faktycznego, o których mowa w art. 8 ust. 1 pkt 3 oraz ust. 2, 3 i 5, których przedmiotem są te same wyroby akcyzowe, zapłata akcyzy związanej z tymi wyrobami przez jednego z tych podatników powoduje wygaśnięcie zobowiązania podatkowego pozostałych podatników.

Zatem, zapłata podatku przez jednego z ww. podatników podatku akcyzowego powoduje wygaśnięcie zobowiązania podatkowego pozostałych podatników.

Reasumując, zasadą jest, że podatkiem akcyzowym obciążony jest producent wyrobów akcyzowych. Jednakże ustawodawca wprowadził również obowiązek podatkowy nabywcy i posiadacza wyrobów akcyzowych w sytuacji, gdy od tych wyrobów nie została zapłacona akcyza w należytej wysokości. Wskazana regulacja ma na celu zabezpieczenie przed wprowadzeniem do obrotu wyrobu akcyzowego bez opłaconej akcyzy.

W konsekwencji na podstawie powołanych przepisów, Wnioskodawca może zostać zobowiązany do zapłaty podatku akcyzowego w sytuacji, gdy od nabytych (posiadanych) przez niego wyrobów akcyzowych nie była zapłacona akcyza, choć obowiązek podatkowy powstał na wcześniejszych etapach obrotu i ciążył na przykład na producencie. Należy jednak pamiętać, że nie każdy nabywca wyrobów akcyzowych jest uznawany za podatnika akcyzy. Zgodnie bowiem z jednofazowym charakterem podatku akcyzowego akcyza jest nakładana na pierwszym etapie obrotu, jeżeli wystąpi czynność opodatkowana akcyzą na poprzednim szczeblu obrotu.

Końcowo należy zauważyć, iż zgodnie z komunikatem Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego z dnia 24 stycznia 2005 r. w sprawie trybu udzielania informacji dotyczących standardów klasyfikacyjnych (Dz. Urz. GUS z 2005 r. Nr 1, poz. 11), zainteresowany podmiot sam klasyfikuje prowadzoną działalność, swoje produkty (wyroby i usługi), towary, środki trwałe i obiekty budowlane według zasad określonych w poszczególnych klasyfikacjach i nomenklaturach, wprowadzonych rozporządzeniami Rady Ministrów lub stosowanych bezpośrednio na podstawie przepisów Wspólnoty Europejskiej i to jego obciążają ewentualne negatywne konsekwencje z tytułu błędnego zaklasyfikowania wyrobów akcyzowych.

Jednostką uprawnioną do wydawania opinii klasyfikacyjnych jest Urząd Statystyczny (Ośrodek Interpretacji Standardów Klasyfikacyjnych Urzędu Statystycznego).

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi, ul. Piotrkowska 135, 90-434 Łódź po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu ? do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach ? art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.