Obrót wyrobami węglowymi ? deputaty. sygn: ILPP3/443-82/12-3/TW

1. nieprawidłowe ? w zakresie zagadnień 1, 2, 4,
2. prawidłowe ? w zakresie zagadnień 3 oraz 5.

UZASADNIENIE

W dniu 12 marca 2012 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie deputatów i obrotu wyrobami węglowymi.

Pismem z dnia 28 maja 2012 r. (data wpływu 1 czerwca 2012 r.) uzupełniono przedmiotowy wniosek w zakresie opisanego zdarzenia przyszłego, zadanych pytań oraz własnego stanowiska.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca jest osobą fizyczną prowadzącą działalność gospodarczą. W lutym nabył on status pośredniczącego podmiotu węglowego. Zajmuje się transportem i sprzedażą węgla. Co roku podpisuje umowę na dystrybucję węgla deputatowego ze S.A. (dalej Spółka).

Zainteresowany sprzedaje węgiel zakupiony od kopalni. W ubiegłym roku sprzedawał również węgiel, który nabywał na podstawie odkupionych od emerytowanych górników talonów węglowych. Następnie taki węgiel wciągał na stan magazynowy i sprzedawał indywidualnym nabywcom na podstawie faktury VAT lub paragonu fiskalnego.

W tym roku Spółka podczas wydawania emerytowanym górnikom talonów węglowych, pełniąc rolę pośredniczącego podmiotu węglowego, żeby być zwolniona od podatku akcyzowego zbierać będzie oświadczenia o wykorzystaniu węgla z tych talonów na cele własnego gospodarstwa domowego, oraz wypisywać będzie im dokumenty dostawy. Deputatobiorca z talonami oraz dołączonymi do nich dokumentem dostawy przychodzić będzie do Wnioskodawcy (jako dystrybutora węgla) po odbiór węgla z placu (jego zadaniem jest wydawanie węgla dostarczonego na plac przez Spółkę). Część deputatobiorców będzie chciała odsprzedać Zainteresowanemu swój węgiel.

Wnioskodawca w punktach, przedstawił sposób realizacji talonów, a także propozycję postępowania podczas nabywania przez niego węgla z wykorzystaniem deputatu:

1. Wydawanie emerytowanym górnikom talonów przez Spółkę, będącą pośredniczącym podmiotem węglowym (na węgiel kamienny - deputat, który im się należy od S.A.). Górnik podpisuje oświadczenie o zużyciu węgla z talonu na cele gospodarstwa domowego zgodnie z art. 31a ust. 2 pkt 3 ustawy o podatku akcyzowym. Do ręki razem z talonem otrzymuje dokument dostawy wystawiony na niego, z jego danymi adresowymi.
2. Realizacja talonu węglowego u Wnioskodawcy (zgodnie z umową z S.A. na dystrybucję węgla deputatowego, który to dostarczą mu na plac składowy. Węgiel, który S.A. przywozi Zainteresowanemu na plac składowy jest zakupiony przez S.A. od innego podmiotu pośredniczącego z wykorzystaniem faktury VAT). Emerytowany górnik (deputatobiorca) z otrzymanym talonem i dokumentem dostawy przychodzi do Wnioskodawcy. W celu otrzymania węgla, oddaje mu talon i dokument dostawy. Dokument dostawy deputatobiorca przynosi Zainteresowanemu w komplecie (tj. 1 oryginał i 3 kopie). Poz. 1-7 oraz 9-11 są już wypełnione. Wnioskodwca wypełnia poz. 8 i 12 po czym oryginał wraca do S.A., a jedna (pierwsza) kopia zostaje u niego. Gdy wyda on węgiel, w takiej ilości jaka widnieje na talonie i dokumencie dostawy, drugą i trzecią kopię dokumentu dostawy podpisuje deputatobiorca (poz. 14), po czym jedną z nich zostawia sobie, a drugą zwraca do S.A. Zrealizowane talony (potwierdzone przez Wnioskodawcę pieczątką i datą wydania węgla) wraz z wykazem ilościowym zwraca on do S.A. Do końca roku kalendarzowego Zainteresowany musi rozliczyć się ze wszystkich talonów otrzymanych od deputatobiorców.
3. Zakup przez Wnioskodawcę węgla deputatowego od emerytowanego górnika. Deputatobiorca, który nie jest pośredniczącym podmiotem węglowym, posiadającym talon i dokument dostawy przychodzi do Zainteresowanego aby sprzedać mu węgiel z tego talonu. Potwierdza odbiór węgla na dokumencie dostawy (tak jak w pkt 2) a następnie sprzedaje mu otrzymany węgiel. Wnioskodawca wypisuje umowę kupna-sprzedaży aby być w posiadaniu węgla i mieć odkupioną ilość na stanie magazynowym.
4. Sprzedaż węgla kupionego od deputatobiorcy. Węgiel, który Wnioskodawca zakupił (np. w sumie 15 ton) wciąga on na własny stan magazynowy a następnie sprzedaje go osobom indywidualnym (które wykorzystają go na cele gospodarstwa domowego, zgodnie z art. 31a ust. 2 pkt 3 ustawy o podatku akcyzowym).

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

1. Czy sprzedając węgiel nabyty z wykorzystaniem deputatu Wnioskodawca będzie zwolniony od podatku akcyzowego...
2. Jeśli podatek akcyzowy będzie musiał być odprowadzony to kto powinien to uczynić...
3. Gdyby deputatobiorca nie podpisał oświadczenia o wykorzystaniu węgla na cele gospodarstwa domowego to czy sytuacja zmieniłaby się...
4. Jakie dokumenty są niezbędne aby legalnie nabyć taki węgiel i następnie sprzedawać go - czy sposób postępowania jaki Zainteresowany opisał powyżej byłby prawidłowy...
5. Czy, jeśli taki węgiel będzie zwolniony od akcyzy, lub akcyza od niego będzie musiała być odprowadzona, Zainteresowany musi na fakturze sprzedażowej zawrzeć, zależnie od sytuacji, informację: ?węgiel zwolniony od akcyzy? lub ?akcyza od węgla odprowadzona?...

Wnioskodawca przedstawił następujące stanowiska.

1. Z podatku akcyzowego zwolniony będzie zarówno Wnioskodawca, jak i deputatobiorca gdyż odkupiony od deputatobiorcy węgiel będzie sprzedawał odbiorcom indywidualnym, którzy wykorzystają go na własne cele zgodnie z art. 31a ust. 2 pkt 3 ustawy o podatku akcyzowym.
2. Jeśli podatek akcyzowy będzie musiał być odprowadzony to powinien to uczynić Sprzedający.
3. Sytuacja zmieniłaby się ale tylko w przypadku gdyby akcyza musiała być odprowadzona, ponieważ wtedy zapłaty dokonać powinien Sprzedający.
4. Jeśli zakupiony węgiel byłby wolny od akcyzy powinna wystarczyć standardowa umowa kupna sprzedaży. Jeśli zakupiony węgiel będzie obciążony akcyzą, a obowiązek zapłaty spoczywałby na Sprzedającym, oprócz umowy kupna-sprzedaży potrzebne mogłoby być potwierdzenie wpłaty takiej akcyzy. Według Wnioskodawcy sposób postępowania, który opisał on powyżej powinien być prawidłowy.
5. Jeśli akcyza będzie musiała być odprowadzona, to na fakturze VAT powinna widnieć informacja: ?akcyza od węgla odprowadzona?.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za:

1. nieprawidłowe ? w zakresie zagadnień 1, 2, 4,
2. prawidłowe ? w zakresie zagadnień 3 oraz 5.

Zgodnie z art. 2 ust. 1 pkt 1a ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym (t.j. Dz. U. z 2011 r. Nr 108, poz. 626 ze zm.), zwanej dalej ustawą, użyte w ustawie określenia oznaczają: wyroby węglowe - wyroby energetyczne, określone w poz. 19-21 załącznika nr 1 do ustawy.

Z opisu przedstawionego we wniosku wynika, iż Wnioskodawca jest osobą fizyczną prowadzącą działalność gospodarczą posiada status pośredniczącego podmiotu węglowego. Zainteresowany sprzedaje węgiel zakupiony od kopalni oraz zamierza nabywać wyroby węglowe od emerytowanych górników (węgiel deputatowy). W tym zakresie wskazał on, iż Deputatobiorca ? który nie jest pośredniczącym podmiotem węglowym ? posiadający talon i dokument dostawy przychodzi do Zainteresowanego żeby sprzedać mu węgiel z tego talonu. Potwierdza odbiór węgla na dokumencie dostawy, a następnie sprzedaje otrzymany węgiel. Wnioskodawca wypisuje umowę kupna-sprzedaży.

Węgiel, który zakupił wciąga na własny stan magazynowy, a następnie sprzedaje go osobom indywidualnym, które wykorzystają go na cele gospodarstw domowych.

Na wstępie wyjaśnić należy, iż zgodnie z przepisem art. 14b § 1 ustawy - Ordynacja podatkowa, minister właściwy do spraw finansów publicznych, na pisemny wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną).

Z przepisów ustawy Ordynacja podatkowa wynika, iż przedmiotem wniosku o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego może być ocena prawna danego stanu faktycznego bądź zdarzenia przyszłego, dotyczącego wnioskodawcy, dokonywana na gruncie przepisów prawa podatkowego. Organ wydający interpretację rozstrzyga, czy zainteresowany prawidłowo ocenia kwestię wpływu zaistnienia opisanej sytuacji faktycznej na jego obowiązki i uprawnienia wynikające z unormowań prawa podatkowego.

Zatem wnioskodawca ma uprawnienia do uzyskania od organu podatkowego interpretacji prawa podatkowego w każdej indywidualnej sprawie, która może kształtować jego prawa i obowiązki na gruncie określonej regulacji podatkowej. Wynika z tego, że odnośnie każdego podatku zainteresowany może żądać od organu wykładni, co do zakresu i sposobu zastosowania przepisów normujących ten podatek w jego indywidualnej sprawie, który indywidualizuje zakres jego sprawy. W szczególności zatem, żądanie uzyskania interpretacji indywidualnej prawa podatkowego odnosi się do stanów faktycznych (zdarzeń przyszłych) przedstawionych przez wnioskodawcę, co do których wykładnia znajdujących w nich zastosowanie przepisów podatkowych może rzutować na prawidłowe rozliczenie wnioskodawcy w ramach tego podatku.

W efekcie wnioskodawca ma uzyskać rzetelną informację jak ? w dotyczącym go stanie faktycznym (zdarzeniu przyszłym) ? organ podatkowy interpretuje przepisy podatkowe znajdujące w nim zastosowanie, co może mieć wpływ na prawidłowość dokonania przez niego rozliczenia tegoż podatku.

Zatem interpretacja indywidualna, o którą zwraca się Zainteresowany może dotyczyć wyłącznie jego praw i obowiązków. Natomiast kwestie dotyczące opodatkowania czy też zwolnienia od podatku deputatobiorców (emerytowanych górników) nie mogą być przedmiotem niniejszej interpretacji indywidualnej.

Wyjaśnić zatem następnie należy, iż co do zasady obrót wyrobami akcyzowymi objęty jest opodatkowaniem akcyzą (art. 9a ust. 1 ustawy). Przepis art. 9a ust. 1 pkt 1 ustawy stanowi, że w przypadku wyrobów węglowych przedmiotem opodatkowania akcyzą jest sprzedaż wyrobów węglowych na terytorium kraju.

Z kolei w świetle art. 9a ust. 1 pkt 6 ustawy, w przypadku wyrobów węglowych przedmiotem opodatkowania akcyzą jest użycie wyrobów węglowych do celów innych niż wskazane w art. 31a ust. 2, przy czym za takie użycie uważa się naruszenie warunków zwolnienia, jak i sprzedaż, dostawę wewnątrzwspólnotową albo eksport wyrobów węglowych przez podmiot korzystający ze zwolnienia, o którym mowa w art. 31a ust. 2, niebędący pośredniczącym podmiotem węglowym, zamiast użycia go do celów zwolnionych.

Biorąc pod uwagę tryb nabycia przez Wnioskodawcę wyrobów węglowych od emerytowanych górników stwierdzić należy, iż sprzedawany przez emerytowanych górników węgiel powinien zostać objęty opodatkowaniem akcyzą.

Fakt ten wynika z postanowień ww. art. 9a ust. 1 pkt 6 ustawy, który za użycie (podlegające opodatkowaniu akcyzą) uważa naruszenie warunków zwolnienia, jak i sprzedaż (?) przez podmiot korzystający ze zwolnienia, o którym mowa w art. 31a ust. 2, niebędący pośredniczącym podmiotem węglowym, zamiast użycia go do celów zwolnionych.

Zatem tak nabywany węgiel (od podmiotów, które nabyły go w trybie art. 31a ust. 1 pkt 1 ustawy, tj. jako podmioty korzystające ze zwolnienia ze względu na zużycie wskazane w art. 31a ust. 2 pkt 3 ustawy) nie będzie zwolniony od podatku, gdyż Zainteresowany nabył go w wyniku naruszenia ?procedury zwolnienia? przez emerytowanych górników.

Status nabywanego przez Zainteresowanego wyrobu węglowego ? jak wynika z opisu sprawy ? jest zatem taki, iż posiada on wyrób węglowy bez zadeklarowanej i zapłaconej w należnej wysokości akcyzy. W takim przypadku obrót wyrobem akcyzowym, który został ?wyprowadzony? z procedury zwolnienia od akcyzy poprzez naruszenie jej warunków nie jest objęty postanowieniami art. 9a ust. 3 ustawy.

Zgodnie bowiem z tym przepisem, jeżeli w stosunku do wyrobów węglowych powstał obowiązek podatkowy w związku z wykonaniem jednej z czynności podlegającej opodatkowaniu akcyzą, to nie powstaje obowiązek podatkowy na podstawie innej czynności podlegającej opodatkowaniu akcyzą, jeżeli kwota akcyzy została określona lub zadeklarowana w należnej wysokości, chyba że przepisy ustawy stanowią inaczej.

Mając na uwadze powyższe ustalenia związane ze statusem prawnopodatkowym nabywanych przez Wnioskodawcę wyrobów węglowych w kwestii pierwszego zagadnienia wyjaśnić należy, iż w myśl art. 31a ust. 1 pkt 1 ustawy zwalnia się od akcyzy sprzedaż wyrobów węglowych na terytorium kraju przez pośredniczący podmiot węglowy pośredniczącemu podmiotowi węglowemu lub podmiotowi korzystającemu ze zwolnienia, o którym mowa w ust. 2.

Natomiast przepis art. 2 ust. 1 pkt 23a ustawy wskazuje, że pośredniczący podmiot węglowy to podmiot mający siedzibę lub miejsce zamieszkania na terytorium kraju, dokonujący sprzedaży, dostawy wewnątrzwspólnotowej, nabycia wewnątrzwspólnotowego, importu lub eksportu wyrobów węglowych, podlegających zwolnieniu od akcyzy.

Z powyższego wynika, iż ze zwolnienia od podatku korzysta wyłącznie sprzedaż wyrobów węglowych na terytorium kraju przez pośredniczący podmiot węglowy pośredniczącemu podmiotowi węglowemu lub podmiotowi korzystającemu ze zwolnienia, o którym mowa w ust. 2.

Nabycie przez Wnioskodawcę (podmiot pośredniczący) wyrobów węglowych od podmiotu korzystającego ze zwolnienia (podmiotu zużywającego) nie zostało wskazane w art. 31a ust. 1 pkt 1 ustawy, zatem nie korzysta ze zwolnienia od podatku.

W przypadku sprzedaży takich wyrobów węglowych przez Zainteresowanego powstanie obowiązek podatkowy ? w związku z wykonaniem czynności objętej przedmiotowym zakresem opodatkowania akcyzą, tj. sprzedaży wskazanej w art. 9a ust. 1 pkt 1 ustawy. Przy czym, jak wyjaśniono powyżej, nie znajduje w tym przypadku zastosowania art. 9a ust. 3 ustawy wprowadzający do obrotu węglem zasadę jednokrotności zapłaty akcyzy.

Zainteresowany obowiązany jest więc, w związku z powstaniem w trybie art. 10 ust. 1a ustawy obowiązku podatkowego, złożyć deklarację wraz z obliczeniem i zapłatą akcyzy (art. 21a ust. 1 ustawy).

Równocześnie nie może on zastosować do obrotu węglem systemu zwolnień od akcyzy, gdyż wyrób ten poprzez naruszenie warunków tego zwolnienia został z tej procedury usunięty. Wadliwość ta na gruncie akcyzy nakazuje zapłatę akcyzy.

Stąd też wyroby węglowe sprzedawane przez Wnioskodawcę ? mając na względzie opis sprawy, tj. fakt, iż osoby zbywające węgiel nie deklarują w należnej wysokości akcyzy ? poza systemem zwolnień nie mogą zostać na powrót objęte zwolnieniem od podatku akcyzowego. Przywilej ten jest bowiem zarezerwowany wyłącznie do przypadków przewidzianych przez prawodawcę przy równoczesnym spełnieniu określonych warunków. Ich naruszenie obliguje do zapłaty akcyzy, natomiast prawodawca nie przewidział możliwości sanowania (uzdrawiania) takich naruszeń.

Pytanie drugie dotyczy sytuacji, w której osoby zbywające Zainteresowanemu węgiel ? co wynika z opisu sprawy ? nie deklarują akcyzy w należnej wysokości.

Jak wyjaśniono powyżej, w opisanym przypadku nie znajduje zastosowania art. 9a ust. 3 ustawy, a w konsekwencji Zainteresowany zobligowany jest do zapłaty akcyzy.

W kwestii trzeciego z pytań (nie podpisania przez deputatobiorcę oświadczenia o wykorzystaniu węgla na cele gospodarstwa domowego) pytanie to wyłącznie w niewielkim zakresie ? który tu zostanie wyjaśniony ? dotyczy sfery prawnopodatkowej Zainteresowanego. Skutki prawnopodatkowe ponosiłby wówczas deputatobiorca, a nie Wnioskodawca.

Odpowiadając jednak na zadane pytanie, mając na względzie indywidualny charakter niniejszej interpretacji przepisów prawa podatkowego stwierdzić należy, iż gdyby deputatobiorca nie podpisał oświadczenia o wykorzystaniu węgla na cele gospodarstwa domowego sytuacja mogłaby ulec zmianie. Kwestia dogłębnego rozważenia ewentualnych skutków dla Wnioskodawcy jest jednak na gruncie opisu sprawy hipotetyczna i mogłaby wpłynąć na jego sferę prawnopodatkową w taki sposób, iż nabywałby on wyroby węglowe, od których Spółka pobrałaby już akcyzę (w związku z odmową podpisania oświadczenia na dokumencie dostawy). W takim przypadku Wnioskodawca sprzedawałby wyroby węglowe opodatkowane akcyzą.

W kwestii zagadnienia czwartego (dokumentów jakie są niezbędne aby legalnie nabyć węgiel i następnie sprzedawać go) wyjaśnić należy, iż istotą zagadnienia jest w tym przypadku nie kwestia dokumentów lecz podmiotu, od którego Wnioskodawca zamierza nabywać wyroby węglowe.

Jak stanowi przepis art. 31a ust. 1 pkt 1 ustawy, nabycie i odsprzedaż wyrobów węglowych zwolnionych od podatku możliwe jest tylko w przypadku nabycia wyrobów węglowych od innego podmiotu pośredniczącego.

Oznacza to, że nabywany przez Wnioskodawcę wyrób węglowy od ww. deputatobiorców nie będzie mógł korzystać ze zwolnienia nie z powodu użycia nieodpowiednich dokumentów ? przepisy akcyzowe nie obligują tu do nabywania wyłącznie w oparciu o faktury ? lecz z uwagi na status prawny tych podmiotów, które są wyłącznie podmiotami korzystającymi ze zwolnienia od akcyzy, tj. podmiotami zużywającymi.

Wyjaśnić bowiem należy, iż w myśl art. 2 ust. 1 pkt 22 ustawy, podmiot zużywający to podmiot:

1. mający miejsce zamieszkania, siedzibę lub miejsce prowadzenia działalności gospodarczej na terytorium kraju, który wyroby akcyzowe objęte zwolnieniem od akcyzy ze względu na ich przeznaczenie zużywa na cele uprawniające do zwolnienia,
2. niemający miejsca zamieszkania, siedziby lub miejsca prowadzenia działalności gospodarczej na terytorium kraju, który odbiera nabyte wyroby energetyczne zwolnione od akcyzy ze względu na ich przeznaczenie, określone w art. 32 ust. 1 pkt 1 i 2, bezpośrednio do zbiornika na stałe zamontowanego na statku powietrznym lub jednostce pływającej, jeżeli w dokumencie dostawy jest zidentyfikowany statek powietrzny lub jednostka pływająca, na które są dostarczane nabyte wyroby

Z cyt.

powyżej definicji pośredniczącego podmiotu węglowego wynika, iż deputatobiorca nie może ? bez dochowania również warunków przewidzianych w art. 16 ustawy ? sprzedawać wyrobów węglowych jak ?pośredniczący podmiot węglowego?, tj. w zwolnieniu od akcyzy. Sposób postępowania opisany przez Zainteresowanego nie pozwalałby zatem na dokonywanie obrotu wyrobami węglowymi w zwolnieniu od akcyzy.

W ostatnim z zadanych pytań przedmiotem wątpliwości Wnioskodawcy jest zagadnienie związane z zapisami zawartymi na fakturze.

Wyjaśnić zatem należy, iż w myśl art. 2 ust. 1 pkt 18 ustawy, użyte w ustawie określenie faktura oznacza fakturę w rozumieniu przepisów o podatku od towarów i usług.

Zgodnie natomiast z § 5 ust. 14 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 marca 2011 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 68, poz. 360) na żądanie nabywcy podatnik podatku akcyzowego, który nie został zwolniony z obowiązku podatkowego w tym podatku, określa w fakturze kwotę podatku akcyzowego, zawartą w wartości towarów wykazanych w tej fakturze.

Przepis ten pozwala podatnikowi podatku akcyzowego, który nie został zwolniony z obowiązku podatkowego w tym podatku określić na fakturze kwotę podatku akcyzowego, zawartą w wartości towarów w niej wykazanych.

Zatem Wnioskodawca określa na fakturze na żądanie nabywcy wyłącznie kwotę podatku akcyzowego, zawartą w wartości towarów wykazanych w tej fakturze. Pozostałe informacje wskazane przez Zainteresowanego nie są obligatoryjne.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu ? do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach ? art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.