W zakresie skutków podatkowych powstałych po stronie pracowników z tytułu pokrywania kosztów związanych (...)

15.1.2015

W zakresie skutków podatkowych powstałych po stronie pracowników z tytułu pokrywania kosztów związanych z organizowaniem imprez integracyjnych dla pracowników spółki nabywaniem posiłków i napoi w trakcie spotkań służbowych z pracownikami Spółki poza siedzibą i w siedzibie Spółki oraz ciążących na Spółce obowiązkach płatnika.

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r., poz. 749, z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 10 października 2014 r. (data wpływu 24 października 2014 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych powstałych po stronie pracowników z tytułu pokrywania kosztów związanych z organizowaniem imprez integracyjnych dla pracowników spółki nabywaniem posiłków i napoi w trakcie spotkań służbowych z pracownikami Spółki poza siedzibą i w siedzibie Spółki oraz ciążących na Spółce obowiązkach płatnika ? jest prawidłowe

UZASADNIENIE

W dniu 24 października 2014 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych powstałych po stronie pracowników z tytułu pokrywania kosztów związanych z organizowaniem imprez integracyjnych dla pracowników spółki nabywaniem posiłków i napoi w trakcie spotkań służbowych z pracownikami Spółki poza siedzibą i w siedzibie Spółki oraz ciążących na Spółce obowiązkach płatnika.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Spółka prowadzi działalność w zakresie transportu i spedycji. Spółka funkcjonuje w międzynarodowej grupie kapitałowej i procesy decyzyjne Spółki podlegają w przeważającej części zasadom obowiązującym w tej grupie.

Sytuacja 1.

Na koniec roku Spółka organizuje dwie imprezy integracyjne dla Zarządu oraz wszystkich pracowników w W. oraz we Wu. (dalej ?impreza? lub ?impreza integracyjna?). W imprezie nie uczestniczą inne osoby, niż Zarząd i pracownicy Spółki. Impreza nie ma celu socjalnego, a jej koszty pokrywane są ze środków bieżących Spółki. Impreza odbywa się przed Świętami Bożego Narodzenia, aby wzmocnić więź między pracownikami poprzez lepsze zintegrowanie się oraz możliwość złożenia życzeń świąteczno-noworocznych. Ponadto istotnym punktem imprezy jest omówienie spraw związanych z funkcjonowaniem firmy, planów i strategii. Na imprezę do centrali przeważnie przyjeżdżają pracownicy z M., natomiast z uwagi na dużą odległość - pracownicy z Wu. nie bywają na tej imprezie, organizują oni własną imprezę o takim samym charakterze w oddziale we Wu.. Dzięki tego rodzaju imprezom integracyjnym pracownicy mogą się osobiście poznać oraz - w przypadku imprezy organizowanej w centrali - mogą bezpośrednio omówić wszelkie kwestie związane z relacjami oddział M. - centrala. Impreza organizowana jest najczęściej w restauracji, gdzie zamawiane są posiłki i napoje towarzyszące spotkaniu (w tym napoje alkoholowe), w ramach ustalonej przez Spółkę z restauracją kwoty. Spotkanie nie ma charakteru wystawnego, reprezentacyjnego, a kwoty wydawane na jego organizację są zwyczajowe. Spółka nie sporządza listy pracowników biorących udział w tej imprezie, udział w imprezie jest dobrowolny. Spółka nie ewidencjonuje ilości spożytych przez danego pracownika posiłków i napojów, nie przyporządkowuje zamówień złożonych podczas spotkania do danego pracownika.

Sytuacja 2.

W ciągu roku Prezes Zarządu Spółki (aktualnie w Spółce funkcjonuje jednoosobowy Zarząd) zaprasza na lunch lub kolację (spotkanie odbywa się w godzinach ustalonych w Spółce jako przerwa lunchowa lub po godzinach pracy) dyrektora lub kierownika działu bądź osobę zarządzającą oddziałem, w celu omówienia spraw organizacyjnych Spółki. Z uwagi na fakt, iż omawiane kwestie dotyczą spraw pracowniczych lub bardzo poufnych spraw związanych z funkcjonowaniem Spółki w ; międzynarodowej grupie kapitałowej, Prezes Zarządu organizuje takie spotkanie poza siedzibą Spółki bądź jej oddziału. Najczęściej jest to spotkanie w restauracji, któremu towarzyszy konsumpcja, a więc zamawiane są posiłki oraz napoje, w tym alkoholowe. Spotkanie nie ma : charakteru wystawnego, reprezentacyjnego, a kwoty wydawane na jego organizację są zwyczajowe. Obecność na spotkaniu jest obowiązkowa, ponieważ ma ono charakter wyłącznie służbowy i służy omówieniu ważnych kwestii firmowych. A z uwagi na fakt, iż spotkanie odbywa się w bardzo małym gronie (2-3 osoby), wszyscy czują się zobowiązani zamówić jakiś posiłek nawet, jeśli nie spożyją go, albo spożyją w niewielkim stopniu.

Sytuacja 3.

Na koniec każdego miesiąca Spółka organizuje w swojej siedzibie spotkanie podsumowujące dla pracowników siedziby centrali Spółki w W. Celem spotkania jest omówienie wyników finansowych oraz innych spraw bieżących związanych z funkcjonowaniem firmy, w tym omówienie problemów występujących w poszczególnych działach i sposobów ich rozwiązania. Spotkanie trwa około 1 godziny i odbywa się w godzinach lunchu. Na spotkanie zamawiany jest posiłek, najczęściej pizza, albo inne danie na wynos. Kwoty wydawane na posiłki spożywane podczas spotkania są zwyczajowe. Udział pracowników w spotkaniu jest obowiązkowy. Spółka nie ewidencjonuje ilości faktycznie spożytych przez danego pracownika posiłków (kawałków pizzy).

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie(a).

Czy wzięcie udziału w imprezie integracyjnej, opisanej w stanie faktycznym jako Sytuacja 1, prowadzi do powstania u pracownika przychodu podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, a w konsekwencji, czy Spółka powinna zwiększać przychody pracowników z tytułu umowy o pracę w związku z tym, że wzięli oni udział w imprezie integracyjnej?
Czy wydatek na organizację imprezy integracyjnej opisanej w stanie faktycznym jako Sytuacja 1, stanowi koszt uzyskania przychodu dla Spółki?
Czy należy ustalić przychód pracowników Spółki uczestniczących w spotkaniu opisanym w stanie faktycznym jako Sytuacja 2, w sytuacji, gdy obecność pracowników na tym spotkaniu jest obowiązkowa, a służby kadrowo - księgowe nie mają wiedzy, jaka wartość zamówienia przypadała dla poszczególnych uczestników spotkania?
Czy wydatek poniesiony na nabycie posiłków i napojów podczas spotkania, opisanego w stanie faktycznym jako Sytuacja 2, stanowi koszt uzyskania przychodu dla Spółki?
Czy należy ustalić przychód pracowników Spółki uczestniczących w spotkaniu opisanym w stanie faktycznym jako Sytuacja 3, w sytuacji, gdy obecność pracowników na tym spotkaniu jest obowiązkowa, a służby kadrowo- księgowe nie mają wiedzy, jaka wartość zamówienia przypadała dla poszczególnych uczestników spotkania?
Czy wydatek poniesiony na nabycie posiłków podczas spotkania, opisanego w stanie faktycznym jako Sytuacja 3, stanowi koszt uzyskania przychodu dla Spółki?

Niniejsza interpretacja indywidualna stanowi odpowiedź na pytanie Nr 1, 3 i 5 wniosku w przedmiocie przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Odpowiedź na pytanie Nr 2, 4, i 6 wniosku w przedmiocie ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych zostanie udzielona w odrębnym rozstrzygnięciu.

Zdaniem Wnioskodawcy,

Ad. 1)

Zdaniem Spółki, wzięcie udziału w imprezie integracyjnej zorganizowanej przez nią nie prowadzi do powstania u pracownika przychodu podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, a w konsekwencji, Spółka nie powinna zwiększać przychodów pracowników z tytułu umowy o pracę w związku z tym, że wzięli oni udział w imprezie integracyjnej.

Zgodnie z art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przychodem są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń. W ustawie brak jest definicji pojęcia ?inne nieodpłatne świadczenia?, taka definicja pojawiła się w opublikowanym wyroku Trybunału Konstytucyjnego z 8 lipca 2014 r. . Trybunał Konstytucyjny uznał, że art. 12 ust. 1 w związku z art. 11 ust. 1 oraz art. 12 ust. 3 w związku z art. 11 ust. 2-2b updof - rozumiane w ten sposób, że ?inne nieodpłatne świadczenie? oznacza wyłącznie przysporzenie majątkowe o indywidualnie określonej wartości, otrzymane przez pracownika - są zgodne z art. 2 w związku z art. 217 konstytucji. W uzasadnieniu wyroku sędziowie TK zwrócili uwagę na to, że pomimo bardzo szerokiego ujęcia przychodów ze stosunku pracy, nie każde spełnione na rzecz pracownika świadczenie - bez ustalonej za nie zapłaty - można uznać za podlegające opodatkowaniu.

Świadczenia uzyskiwane od pracodawcy, aby podlegały opodatkowaniu, muszą prowadzić do pojawienia się po strome pracownika dochodu, czyli korzyści majątkowej, która może wystąpić w dwóch postaciach: prowadzi do powiększenia aktywów, co jest zwykłym skutkiem wypłaty pieniędzy, albo do zaoszczędzenia wydatków, co może być następstwem świadczenia rzeczowego lub w formie usługi.

W uzasadnieniu Trybunał Konstytucyjny wskazał wyraźnie warunki, które musi spełniać świadczenie, by zostać uznanym za przychód pracownika. Według Trybunału przychodem pracownika są świadczenia, które:

zostały spełnione za zgodą pracownika (skorzystał z nich w pełni dobrowolnie);
zostały spełnione w jego interesie (a nie w interesie pracodawcy) i przyniosły mu korzyść w postaci powiększenia aktywów lub uniknięcia wydatku, który musiałby ponieść;
korzyść ta jest wymierna i przypisana indywidualnemu pracownikowi (nie jest dostępna w sposób ogólny dla wszystkich podmiotów).

W przedstawionym stanie faktycznym spełniony został punkt 1/, natomiast punkty 2/ i 3/ nie są spełnione, ponieważ obecność pracownika na spotkaniu leży w interesie pracodawcy, zatem koszt organizacji takiego spotkania powinien ponieść pracodawca. Zapewnienie pracownikom poczęstunku i napojów na spotkaniu nie świadczy o tym, że pracownik zwiększa swoje aktywa bądź unika wydatku, który musiałby ponieść. Zwyczajowo pracownicy nie jedzą obiadów bądź innych posiłków w restauracjach, więc poczęstunek ten nie zastępuje ich wydatków, które musieliby ponieść, gdyby nie uczestniczyli w spotkaniu integracyjnym.

Ponadto, z uwagi na uzgodnienie z restauracją ryczałtowych kwot, pozacennikowych, nie wydziela ona w fakturze ilości wydanych posiłków i nie przelicza ich pojedynczych wartości. Zatem ani Spółka, ani pracownicy nie są w stanie ustalić indywidualnie dla każdego pracownika, wartości ewentualnie uzyskanej korzyści.

Ad. 3)

Zdaniem Spółki, wzięcie udziału w spotkaniu zorganizowanym przez Zarząd nie prowadzi do : powstania u pracownika przychodu podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, a w konsekwencji, Spółka nie powinna zwiększać przychodów pracownika z tytułu ;: umowy o pracę w związku z tym, że wziął on udział w takim spotkaniu.

Zgodnie z art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przychodem są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń. W ustawie brak jest definicji pojęcia ?inne nieodpłatne świadczenia?, taka definicja pojawiła się w opublikowanym wyroku Trybunału Konstytucyjnego z 8 lipca 2014 r. Trybunał Konstytucyjny uznał, że art. 12 ust. 1 w związku z art. 11 ust. 1 oraz art. 12 ust. 3 w związku z art. 11 ust. 2-2b updof - rozumiane w ten sposób, że ?inne nieodpłatne świadczenie? oznacza wyłącznie przysporzenie majątkowe o indywidualnie określonej wartości, otrzymane przez pracownika - są zgodne z art. 2 w związku z art. 217 konstytucji. W uzasadnieniu wyroku sędziowie TK zwrócili uwagę na to, że pomimo bardzo szerokiego ujęcia przychodów ze stosunku pracy, nie każde spełnione na rzecz pracownika świadczenie - bez ustalonej za nie zapłaty - można uznać za podlegające opodatkowaniu.

Świadczenia uzyskiwane od pracodawcy, aby podlegały opodatkowaniu, muszą prowadzić do pojawienia się po stronie pracownika dochodu, czyli korzyści majątkowej, która może wystąpić w dwóch postaciach: prowadzi do powiększenia aktywów, co jest zwykłym skutkiem wypłaty pieniędzy, albo do zaoszczędzenia wydatków, co może być następstwem świadczenia rzeczowego lub w formie usługi.

zostały spełnione za zgodą pracownika (skorzystał z nich w pełni dobrowolnie);
zostały spełnione w jego interesie (a nie w interesie pracodawcy) i przyniosły mu korzyść w postaci powiększenia aktywów lub uniknięcia wydatku, który musiałby ponieść;
korzyść ta jest wymierna i przypisana indywidualnemu pracownikowi (nie jest dostępna w sposób ogólny dla wszystkich podmiotów).

W przedstawionym stanie faktycznym spełniony został wyłącznie punkt 3/, natomiast punkty 1/ i 2/ nie są spełnione, ponieważ obecność pracownika na spotkaniu jest obowiązkowa i leży w interesie pracodawcy, zatem koszt organizacji takiego spotkania powinien ponieść pracodawca. Zapewnienie pracownikowi poczęstunku i napojów na spotkaniu nie świadczy o tym, że pracownik zwiększa swoje aktywa bądź unika wydatku, który musiałby ponieść. Zwyczajowo pracownicy nie jedzą obiadów bądź innych posiłków w restauracjach, więc poczęstunek ten nie zastępuje ich wydatków, które musieliby ponieść, gdyby nie uczestniczyli w takim spotkaniu.

Ad. 5)

Zdaniem Spółki, wzięcie udziału w spotkaniu pracowniczym i spożycie na nim posiłku nie prowadzi do powstania u pracownika przychodu podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, a w konsekwencji, Spółka nie powinna zwiększać przychodów pracownika z tytułu umowy o pracę w związku z tym, że wziął on udział w takim spotkaniu.

Zgodnie z art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przychodem są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń. W ustawie brak jest definicji pojęcia ?inne nieodpłatne świadczenia?, taka definicja pojawiła się w opublikowanym wyroku Trybunału Konstytucyjnego z 8 lipca 2014 r. (sygn. akt - K 7/13). Trybunał Konstytucyjny uznał, że art. 12 ust. 1 w związku z art. 11 ust. 1 oraz art. 12 ust. 3 w związku z art. 11 ust. 2-2b updof - rozumiane w ten sposób, że ?inne nieodpłatne świadczenie? oznacza wyłącznie przysporzenie majątkowe o indywidualnie określonej wartości, otrzymane przez pracownika - są zgodne z art. 2 w związku z art. 217 konstytucji.

W uzasadnieniu wyroku sędziowie TK zwrócili uwagę na to, że pomimo bardzo szerokiego ujęcia przychodów ze stosunku pracy, nie każde spełnione na rzecz pracownika świadczenie - bez ustalonej za nie zapłaty można uznać za podlegające opodatkowaniu.

zostały spełnione za zgodą pracownika (skorzystał z nich w pełni dobrowolnie);
zostały spełnione w jego interesie (a nie w interesie pracodawcy) i przyniosły mu korzyść w postaci powiększenia aktywów lub uniknięcia wydatku, który musiałby ponieść;
korzyść ta jest wymierna i przypisana indywidualnemu pracownikowi (nie jest dostępna w sposób ogólny dla wszystkich podmiotów).

W przedstawionym stanie faktycznym żaden punkt nie został spełniony, ponieważ obecność pracownika na spotkaniu jest obowiązkowa i leży w interesie pracodawcy, zatem koszt organizacji takiego spotkania powinien ponieść pracodawca. Zapewnienie pracownikowi poczęstunku na spotkaniu nie świadczy o tym, że pracownik zwiększa swoje aktywa bądź unika wydatku, który musiałby ponieść. Pracownicy najczęściej nie są wcześniej informowani, że takie spotkanie odbędzie się w danym dniu, więc przynoszą z domów kanapki lub inne posiłki na lunch, zatem nie oszczędzają wydatków, które musieliby ponieść, gdyby nie uczestniczyli w takim spotkaniu.

Ponadto, z uwagi na formę dania, które nie jest zamawiane konkretnie dla danego pracownika, nie ma wiedzy, ile faktycznie dany pracownik spożył (np. ile kawałków pizzy). Zatem ani Spółka, ani pracownicy nie są w stanie ustalić indywidualnie dla każdego pracownika, wartości ewentualnie uzyskanej korzyści.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

W myśl art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r., poz. 361 z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Na podstawie art. 11 ust. 1 ww. ustawy, przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19 i art. 20 ust. 3, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Zgodnie z treścią art. 10 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy, źródłem przychodu jest stosunek służbowy, stosunek pracy, w tym spółdzielczy stosunek pracy, członkostwo w rolniczej spółdzielni produkcyjnej lub innej spółdzielni zajmującej się produkcją rolną, praca nakładcza, emerytura lub renta.

Stosownie do art. 12 ust. 1 ww. ustawy, za przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za niewykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.

Art. 12 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych stanowi, iż wartość pieniężną świadczeń w naturze przysługujących pracownikom na podstawie odrębnych przepisów ustala się według przeciętnych cen stosowanych wobec innych odbiorców - jeżeli przedmiotem świadczenia są rzeczy lub usługi wchodzące w zakres działalności pracodawcy.

Stosownie do art. 12 ust. 3 tej ustawy, wartość pieniężną innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych ustala się według zasad określonych w art. 11 ust. 2-2b.

Za pracownika w rozumieniu ustawy uważa się osobę pozostającą w stosunku służbowym, stosunku pracy, stosunku pracy nakładczej lub spółdzielczym stosunku pracy (art. 12 ust. 4 ww. ustawy).

Mając na uwadze wyżej przywołane uregulowania prawne należy zaznaczyć, że przepis art. 12 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wymienia jedynie przykładowo przychody ze stosunku pracy. Świadczy o tym użycie słowa ?w szczególności? co oznacza, że wymienione kategorie przychodów stanowią katalog otwarty. Oznacza to, że przychodami ze stosunku pracy są więc wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz świadczenia nieodpłatne, mające swoje źródło w łączącym pracownika z pracodawcą stosunku pracy lub stosunku pokrewnym.

Wobec niezdefiniowania w ustawie podatkowej pojęcia ?nieodpłatnego świadczenia? zasadne jest odwołanie się do znaczenia tego pojęcia ukształtowanego w orzecznictwie sądowym, zgodnie z którym, nieodpłatnym świadczeniem w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym ? generalnie ? jest każde zdarzenie prawne i zjawisko gospodarcze, których następstwem jest uzyskanie korzyści kosztem innego podmiotu, lub te wszystkie zdarzenia prawne i gospodarcze, których skutkiem jest nieodpłatne, to jest niezwiązane z kosztami lub inną formą ekwiwalentu, przysporzenie majątku danej osobie, mające konkretny wymiar finansowy. Przysporzenie to może polegać na zwiększeniu majątku (aktywów) bądź uniknięciu jego pomniejszenia (zaoszczędzenie wydatków).

Z przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, że Spółka organizuje dla wszystkich swoich pracowników w W. oraz we Wu. imprezy integracyjne/firmowe, które będą finansowane ze środków obrotowych. Imprezy integracyjne/firmowe są organizowane poza siedzibą i miejscem prowadzenia działalności (najczęściej jest to wynajęta restauracja). Uczestnictwo pracowników w tym spotkaniu nie jest obowiązkowe i nie poniosą oni żadnych kosztów z tym związanych. Ponieważ obecność na imprezie nie jest obowiązkowa, to nie jest sprawdzana przez Spółkę, tj. Spółka nie sporządza listy pracowników biorących udział w imprezie. Podczas takich spotkań pracownicy korzystają bez ograniczeń z zaoferowanej w ramach imprezy konsumpcji posiłków i napoi. Pracodawca nie prowadzi ewidencji ilości spożytych przez danego pracownika posiłków i napojów oraz nie przyporządkowuje zamówień złożonych podczas spotkania do danego pracownika.

Ponadto w ciągu roku Prezes Zarządu Spółki zaprasza na lunch lub kolację (spotkanie odbywa się w godzinach ustalonych w Spółce jako przerwa lunchowa lub po godzinach pracy) dyrektora lub kierownika działu bądź osobę zarządzającą oddziałem, w celu omówienia spraw organizacyjnych Spółki, tj. m.in. spraw pracowniczych lub bardzo poufnych spraw związanych z funkcjonowaniem Spółki w międzynarodowej grupie kapitałowej. Spotkania organizowane są takie spotkanie poza siedzibą Spółki bądź jej oddziału (najczęściej jest to restauracja). spotkaniom towarzyszy konsumpcja. Obecność na spotkaniu jest obowiązkowa, ponieważ ma ono charakter wyłącznie służbowy i służy omówieniu ważnych kwestii firmowych.

Natomiast na koniec każdego miesiąca Spółka organizuje w swojej siedzibie spotkanie podsumowujące dla pracowników siedziby centrali Spółki w Warszawie. Udział pracowników w spotkaniu jest obowiązkowy. Celem spotkania jest omówienie wyników finansowych oraz innych spraw bieżących związanych z funkcjonowaniem firmy, w tym omówienie problemów występujących w poszczególnych działach i sposobów ich rozwiązania. Spotkanie trwa około 1 godziny i odbywa się w godzinach lunchu. Na spotkanie zamawiany jest posiłek, najczęściej pizza, albo inne danie na wynos.

Zdaniem Spółki, z tytułu uczestnictwa pracownika w spotkaniach integracyjnych/firmowych, obiedzie lub kolacji służbowej oraz spotkaniach podsumowujących dla pracowników siedziby centrali Spółki przychody u pracowników biorących w nich udział nie powstają i w związku z tym brak jest po stronie Spółki obowiązku naliczania pracownikowi podatku dochodowego od osób fizycznych.

W świetle powyższego należy zauważyć, że z powodu niejednolitości stanowisk sądowych dotyczących kwestii ?nieodpłatnego świadczenia?, zasadniczego znaczenia nabrał wyrok Trybunału Konstytucyjnego z dnia 8 lipca 2014 r., sygn. akt K 7/13 (Dz. U. z 2014 r., poz. 947), w którym Trybunał Konstytucyjny dokonał ustalenia, jakie kryteria statuują nieodpłatne świadczenie do zakwalifikowania go jako przychodu pracownika z tytułu stosunku pracy.

Podstawowym kryterium, które powinno być stosowane przy ustalaniu, czy dane świadczenie nieodpłatne pracodawcy stanowiło przychód ze stosunku pracy, jest wystąpienie po stronie pracownika przysporzenia, czy to w postaci nabycia wymiernej korzyści majątkowej, czy to w postaci również wymiernego zaoszczędzenia wydatku.

Należy też pokreślić, że ustawowe pojęcie nieodpłatnych świadczeń musi być zawsze interpretowane w konkretnym kontekście, a nie w oderwaniu od niego z pominięciem okoliczności realizacji pewnych uprawnień, zjawisk gospodarczych i zdarzeń prawnych.

Organizowanie imprezy integracyjnej dla pracowników nie jest koniecznością wynikającą z przepisów powszechnie obowiązującego prawa. Aczkolwiek prawdą jest, iż imprezy takie sprzyjają polepszeniu atmosfery w pracy, co niewątpliwie jest korzystne nie tylko dla pracowników lecz także dla pracodawcy. Impreza integracyjna jest spotkaniem, w którym uczestnictwo nie jest obowiązkowe, w przeciwieństwie do obowiązku świadczenia pracy, która jest ukierunkowana, co do zasady, na zwiększenie przychodów pracodawcy.

Należy zaznaczyć, że są świadczenia, które gwarantują higieniczne i bezpieczne warunki pracy i służą jej organizacji (umożliwiają prawidłowe wykonywanie pracy), których spełnienie leży przede wszystkim w interesie pracodawcy w celu odpowiedniego zorganizowania własnej działalności gospodarczej, która musi być nastawiona ze swej istoty na osiągnięcie przychodów. W takim przypadku pracownik korzysta z tych świadczeń (w ramach wykonywania przypisanej pracy), jednak dla niego jest to korzyść niewychodząca na zewnątrz stosunku pracy i nie stanowi dochodu, będącego przedmiotem opodatkowania.

Natomiast w odniesieniu do nieprzewidzianych w umowie o pracę świadczeń, jak w szczególności: organizowanie spotkań i wyjazdów integracyjnych, należy zauważyć, że w tych przypadkach również są podejmowane przedsięwzięcia w interesie pracodawcy, ale nie wynikają one z istoty stosunku pracy i nie stanowią o organizacji wymaganych warunków pracy, chociaż bezspornie służą podniesieniu jakości pracy i jej wydajności, a w ostatecznym rachunku ? tworzeniu zysku pracodawcy. Te świadczenia mogą mieć dla pracowników inne znaczenie w postrzeganiu przez nich wartości tych świadczeń z punktu widzenia konkretnego dla nich przysporzenia majątkowego z tego powodu, że nie są wpisane w treść obowiązków pracowniczych.

Wobec tego, przyjęcie oceny uznającej konkretne świadczenie ze strony pracodawcy za przychód pracownika ze stosunku pracy podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, winno opierać się na przesłankach wynikających z ww. przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, które Trybunał Konstytucyjny w powołanym powyżej wyroku uznał za zgodne z konstytucją i przedstawił ich interpretację.

Na tym tle należy wskazać, że nieodpłatne świadczenie jest przychodem pracownika ze stosunku pracy ? gdy świadczenie to powoduje wystąpienie po stronie pracownika przysporzenia: w postaci nabycia wymiernej korzyści majątkowej lub w postaci również wymiernego zaoszczędzenia wydatku.

Nieodpłatne świadczenie jest przychodem pracownika gdy zostało spełnione za zgodą pracownika, tj. gdy pracownik skorzystał z niego w pełni dobrowolnie. Zatem pracodawca spełnił określone świadczenie na rzecz pracownika, gdy dysponował uprzednią zgodą pracownika na jego przyjęcie.

Przychód pracownika będzie obejmował nieodpłatne świadczenie, gdy świadczenie to zostanie spełnione w interesie pracownika (a nie w interesie pracodawcy) i przynosi pracownikowi korzyść w postaci powiększenia jego aktywów lub uniknięcia wydatku, który musiałby ponieść. W zakresie tego kryterium należy wskazać, że chodzi o realny charakter przysporzenia jako warunku objęcia nieodpłatnego świadczenia podatkiem dochodowym.

Nieodpłatne świadczenie jest przychodem pracownika, gdy korzyść jest wymierna i przypisana indywidualnemu pracownikowi, tj. nie jest dostępna w sposób ogólny dla wszystkich podmiotów. Wartość takiego świadczenia ustala się według cen zakupu. Cena zakupu stanowi w regulacji art. 11 ust. 2a pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych punkt odniesienia do ustalenia wartości nieodpłatnego świadczenia.

Odnosząc powyższe do przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego, uznać należy, że zorganizowanie przez Wnioskodawcę imprezy integracyjnej/firmowej dla wszystkich pracowników w W. i we Wu., nie będzie generować po stronie pracowników powstania przychodu, o którym mowa art. 12 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W przypadku organizowania imprez integracyjnych, na które zostaną zaproszeni wszyscy pracownicy nie można mówić o przychodzie ze świadczenia nieodpłatnego. Impreza integracyjna organizowana przez pracodawcę nie spełnia kryterium wystąpienia po stronie pracownika przysporzenia majątkowego (korzyści). Skoro, impreza integracyjna będzie miała charakter ogólnodostępny dla wszystkich pracowników i udział w imprezie jest dobrowolny, po stronie pracowników nie pojawi się korzyść w postaci zaoszczędzenia wydatku. Nie sposób bowiem zakładać, że gdyby nie impreza organizowana przez pracodawcę, pracownik wydałby pieniądze na uczestnictwo w takim przedsięwzięciu.

Udział w imprezie organizowanej przez pracodawcę nie oznacza uzyskania przychodu przez pracownika także z tego powodu, że brak jest podstaw, by świadczenie adresowane do wszystkich pracowników ? przypisać indywidualnym uczestnikom, jako ich wymierną korzyść.

Ponieważ u pracowników biorących udział w imprezie integracyjnej/firmowej nie powstaje przychód podatkowy, dlatego też na Spółce jako płatniku nie ciąży obowiązek poboru zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych.

W dalszej kolejności odnosząc się do kwestii, czy pracownik uzyska przychód w sytuacji, gdy obiad lub kolacja służbowa są spożywane podczas obowiązkowych spotkań poza siedzibą Spółki w celu omówienia spraw organizacyjnych Spółki, organ podatkowy stwierdza co następuje:

W świetle powyżej przywołanych uregulowań prawnych stwierdzić należy, że posiłki i napoje stanowiące poczęstunek w czasie obowiązkowych spotkań służbowych z pracownikami można traktować po stronie pracowników Spółki jako narzędzie służące prawidłowemu wykonaniu przez nich obowiązków służbowych. Brak jest zatem podstaw do twierdzenia, że usługi gastronomiczne nabywane w celu efektywnego przeprowadzenia spotkania stanowią dla pracowników jakiekolwiek przysporzenie.

W konsekwencji wartość tych usług nie stanowi dla pracowników przychodu ze stosunku pracy z tytułu nieodpłatnego świadczenia podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych. Uczestnikami spotkań, a zatem osobami korzystającymi z oferowanego przez Spółkę poczęstunku nie są przypadkowe osoby fizyczne. Są to osoby, które mają wpływ na sprawy organizacyjne związane z funkcjonowaniem spółki w międzynarodowej grupie kapitałowej Dyrektor, Kierownik działu, osoba zarządzająca oddziałem). Zatem przyjazna atmosfera spotkania, której sprzyja wspólne spożywanie posiłku ma wpływ na ewentualne korzyści finansowe płynące dla Spółki. Pracownicy nie biorą udziału w spotkaniu jako osoby prywatne ale jako reprezentanci Spółki. Spotkania te mają charakter służbowy i wchodzą w zakres ich obowiązków.

Zatem w sytuacji gdy faktyczne korzyści z oferowanych napojów i posiłków odnosi przede wszystkim Spółka, nie zaś pracownicy Spółki, nie można stwierdzić, że po ich stronie wystąpi przysporzenie majątkowe stanowiące przychód, ze stosunku pracy podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Odnosząc się do kwestii czy pracownicy siedziby centrali Spółki w Warszawie osiągną przychód w związku z uczestnictwem w organizowanych na koniec każdego miesiąca w swojej siedzibie spotkaniach podsumowujących organ podatkowy stwierdza co następuje.

Jak wskazano we wniosku, celem obowiązkowych spotkań jest omówienie wyników finansowych oraz innych spraw bieżących związanych z funkcjonowaniem firmy, w tym omówienie problemów występujących w poszczególnych działach i sposobów ich rozwiązania.

Uczestnikami spotkań, a zatem osobami korzystającymi z oferowanego przez Spółkę poczęstunku, nie będą przypadkowe osoby. Będą to pracownicy Spółki, z którymi omawiane będą sprawy służbowe. Spotkania te mają charakter służbowy i udział pracowników w spotkaniu jest obowiązkowy. W świetle powyżej przywołanych uregulowań prawnych stwierdzić należy, że posiłki i napoje stanowiące poczęstunek w czasie obowiązkowych spotkań służbowych z pracownikami siedziby centrali Spółki można traktować po stronie pracowników Spółki jako narzędzie służące prawidłowemu wykonaniu przez nich obowiązków służbowych. Brak jest zatem podstaw do twierdzenia, że zamawiany posiłek stanowi dla pracowników jakiekolwiek przysporzenie.

W związku z tym, poniesienie przez Spółkę opisanych we wniosku wydatków w związku z organizacją spotkań podsumowujących nie będzie skutkować powstaniem po stronie uczestniczących w tych spotkaniach pracowników Spółki przychodu w rozumieniu przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W konsekwencji na Spółce nie będą ciążyły obowiązki płatnika.

Reasumując:

zorganizowanie przez Spółkę imprez integracyjnych/firmowych w W i we Wu. mających charakter ogólnodostępny dla wszystkich pracowników oraz fakt, że udział w organizowanych imprezach jest dobrowolny, nie będzie generować po stronie pracowników powstania przychodu, o którym mowa art. 12 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, dlatego też na Spółce jako płatniku nie ciąży obowiązek poboru zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych.

wartość posiłków i napoi stanowiących poczęstunek w czasie obowiązkowych spotkań służbowych z pracownikami poza siedzibą Spółki w celu omówienia spraw organizacyjnych Spółki nie stanowią dla pracowników przychodu ze stosunku pracy z tytułu nieodpłatnego świadczenia podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych. Zatem na na Spółce jako płatniku nie ciąży obowiązek poboru zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych.

wartość posiłków i napoi stanowiących poczęstunek dla pracowników w związku z uczestnictwem w organizowanych na koniec każdego miesiąca w swojej siedzibie obowiązkowych spotkaniach podsumowujących nie stanowią dla pracowników przychodu ze stosunku pracy z tytułu nieodpłatnego świadczenia podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych. W konsekwencji na Spółce jako płatniku nie ciąży obowiązek poboru zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu ? do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? Dz. U. z 2012, poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach ? art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.