Czy wymienione koszty poniesione na organizację ww. imprez stanowią koszt uzyskania przychodu?

UZASADNIENIE

W dniu 20 listopada 2008r. wpłynął wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie kosztów uzyskania przychodów.

W przedmiotowym wniosku został przestawiony następujący stan faktyczny:

T Polska Spółka z o.o. jest komplementariuszem T Polska Spółka z o. o. Sp. k. W konsekwencji jako podatnik podatku dochodowego od osób prawnych rozlicza się z przypadającego na nią udziału własnościowego wyniku podatkowego zrealizowanego przez Spółkę komandytową. W ramach prowadzonej działalności T POLSKA Sp. z o. o. Sp.k polegającej na sprzedaży maszyn, świadczeniu usług naprawy maszyn jak i sprzedaży części zamiennych, ponosi ona koszty na organizację imprez targowych, szkoleń i konferencji zarówno w kraju jak i za granicą. 3 jak i koszty na wyjazdy w czasie których prezentowana jest fabryka producenta urządzeń stanowiących ofertę handlową Spółki. W ramach:

1. organizacji imprezy targowej promującej maszyny sprzedawane w związku z działalnością prowadzoną przez Spółkę komandytową ponoszone są następujące koszty: najmu powierzchni targowej, zabudowy stoiska, zatrudnienia hostess, zakupu artykułów spożywczych (soki, słodycze, alkohol), zakupu gadżetów targowych;
2. organizacji konferencji mających na celu prezentację rozwiązań technologicznych w związku z ofertą proponowanych urządzeń ponoszone są następujące koszty: najmu sali, poczęstunku dla uczestników,
3. organizacji szkoleń mających na celu instruktaż w zakresie obsługi sprzedawanych urządzeń, szkolenia wykonywane są w siedzibie Spółki. Spółka ponosi następujące koszty: zakupu artykułów spożywczych (soki, słodycze) udostępniane uczestnikom w czasie szkolenia, zakupu obiadów dla uczestników,
4. organizacji wyjazdów na targi branżowe, na których wystawia się producent maszyn oferowanych przez Spółkę i ponoszone są następujące koszty: zakwaterowania dla uczestników, przejazdu (najem autokaru, samolotu), ubezpieczenia uczestników w czasie podróży zagranicznej, wyżywienia,
5. organizacji wyjazdów do fabryki D, gdzie potencjalnym klientom prezentuje się pracujące urządzenia, ich zastosowania jak i warunki w jakich są wytwarzane. W konsekwencji ponoszone są przez Spółkę następujące koszty: przejazdu (najem autokaru, samolotu), zakwaterowanie dla uczestników, ubezpieczenie uczestników w czasie podróży zagranicznej, wyżywienie.
   
   

Wszystkie wspomniane powyżej aktywności zmierzają do zwiększenia sprzedaży w ramach T Polska jak i mają na celu zwiększenie identyfikacji firmy jako sprzedawcy maszyn przez potencjalnych klientów.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy wymienione koszty poniesione na organizację ww. imprez stanowią koszt uzyskania przychodu...

Zdaniem Wnioskodawcy zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem art. 16 ust. 1 ust 28 ww. ustawy. Spółka uważa, że wymienione pozycje kosztowe mają charakter zmierzających zwiększenia obrotów, poprzez zwiększenie zainteresowania oferowanymi urządzeniami. Ponadto Spółka uznaje że wymienione koszty nie mają charakteru reprezentacyjnego (art. 16.ust 1 pkt 28), gdyż ich zasadniczym celem nie jest kształtowanie wizerunku firmy ale kształtowanie popytu, poprzez rozpowszechnianie wiedzy jak i technologii dostępnej w ramach sprzedawanych przez Spółkę urządzeń. Ponadto działania te zmierzają do przekazania informacji o korzyściach wynikających z możliwości zastosowania nowoczesnej technologii pozwalającej na uzyskanie przewagi konkurencyjnej dla potencjalnych nabywców.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz. U. z 2000r. Nr 54, poz. 654 ze zm.) kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust.1. Powyższe oznacza, że wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, po wyłączeniu zastrzeżonych w ustawie, są kosztami uzyskania przychodów, o ile pozostają w związku przyczynowo-skutkowym z osiąganymi przychodami. Kosztami będą zarówno koszty pozostające w bezpośrednim związku z uzyskiwanymi przychodami, jak i pozostające w związku pośrednim, jeżeli zostanie wykazane, że zostały w sposób racjonalny poniesione w celu osiągnięcia przychodów, nawet wówczas gdy z obiektywnych powodów przychód nie zostanie osiągnięty. W tym miejscu należy zaznaczyć, iż prawidłowe zaliczenie wydatku do kosztów uzyskania przychodów uwarunkowane jest wykazaniem przez podatnika jego celowości i związku z przychodem jak i prawidłowym udokumentowaniem. To na podatniku bowiem ciąży obowiązek wykazania związku poniesionych wydatków z przychodami, bo to on wywodzi skutki prawne w postaci zmniejszenia obciążenia podatkowego.

Katalog wydatków nie stanowiących kosztów uzyskania przychodów, pomimo ich związku z przychodami i prowadzoną działalnością gospodarczą zawarty został w art. 16 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Stosownie do pkt 28 tego artykułu nie uważa się za koszty uzyskania przychodów, kosztów reprezentacji, w szczególności poniesionych na usługi gastronomiczne, zakup żywności oraz napojów, w tym alkoholowych. Należy wskazać, iż w ustawie o podatku dochodowym od osób prawnych nie zostało zdefiniowane pojęcie reprezentacji, dlatego należy w tym zakresie kierować się wykładnią językową i orzecznictwem sądowym.

Zgodnie z definicją zawartą w ?Słowniku języka polskiego? pod redakcją prof. M. S (Wydawnictwo PWN, Warszawa 2002), reprezentacja to ?okazałość, wystawność w czyimś sposobie życia, związana ze stanowiskiem, pozycją społeczną?. Na gruncie orzecznictwa sądowego zaś można przyjąć, że w przypadku firmy reprezentacja to ?dobre jej reprezentowanie, które może polegać na wystroju firmy, interesującym logo, tablicach informacyjnych, sposobie podejmowania interesantów i kontrahentów' (wyrok NSA z dnia 26 września 2000 r.- sygn. akt III SA 1994/99). Przenosząc tę definicję na grunt ustawy podatkowej należy przyjąć, że reprezentacja to działalnie polegające na kontaktach oficjalnych i handlowych z innymi podmiotami gospodarczymi, związane w szczególności z przyjmowaniem i utrzymywaniem delegacji i kontrahentów, uczestniczeniem w przyjęciach związanych z pobytem tych podmiotów wiążące się z okazałością i wytwornością, w celu wywołania jak najlepszego wrażenia.

Ze stanu faktycznego przedstawionego we wniosku wynika, iż w ramach prowadzonej działalności gospodarczej polegającej na sprzedaży maszyn, świadczeniu usług naprawy maszyn, czy sprzedaży części zamiennych, Spółka ponosi szereg kosztów związanych z targami branżowymi, konferencjami, szkoleniami m.in. najmu powierzchni targowej, zabudowy stoiska, zakupu artykułów spożywczych), czy kosztów związanych z wyjazdami do fabryki producenta urządzeń, które stanowią ofertę handlową Spółki, gdzie ponosi m.in. koszty przejazdu (najem autokaru, samolotu), zakwaterowania dla uczestników, ubezpieczenia w czasie podróży zagranicznej, czy wyżywienia. Zdaniem Spółki powyższe koszty mają na celu zwiększenie sprzedaży w ramach T POLSKA Sp. z o.o. Sp. k., jak również zwiększenie identyfikacji firmy jako sprzedawcy maszyn.

Mając powyższe na uwadze należy stwierdzić, iż o ile przedmiotowe wydatki są ponoszone przez Spółkę w celu rozpowszechniania informacji o oferowanych produktach i dostępnej technologii, co w konsekwencji wpływa na zwiększenia popytu na oferowane przez Spółkę produkty i nie mają charakteru wydatków reprezentacyjnych, mogą zostać zaliczone - na podstawie art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych - do kosztów uzyskania przychodów.

W tym miejscu podnieść należy, że procedura wydawania indywidualnych interpretacji przepisów prawa podatkowego nie podlega regułom przewidzianym dla postępowania podatkowego, czy kontrolnego, w którym zastosowanie znajdą np. przepisy art. 180 i 191 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2005r., Nr 8 poz. 60 ze zm.). Organ wydający interpretację opiera się wyłącznie na opisie stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego podanego we wniosku - nie prowadzi postępowania dowodowego, które w przedmiotowej sprawie umożliwiałoby pełną i jednoznaczną ocenę istniejącego związku przyczynowo ? skutkowego między wydatkami wymienionymi we wniosku a celem osiągnięcia, zachowania lub zabezpieczenia źródła przychodów. Ponadto wyłącznie na podstawie dowodów przedstawionych przez Spółkę możliwa jest ocena charakteru wydatków, w tym ustalenie czy niektóre z nich jak np. obejmujące całkowite sfinansowanie wyjazdów potencjalnych klientów na targi branżowe lub do siedziby producenta maszyn, nie noszą znamion reprezentacji Spółki, w rozumieniu wyżej zaprezentowanym.

Interpretacja dotyczy przedstawionego stanu faktycznego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu ? do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach ? art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku ul. 1-go Maja 10,09-402 Płock.