Zużywane przez Wnioskodawcę wyroby węglowe do celów opałowych przeznaczone na ogrzanie obiektów (...)

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana, przedstawione we wniosku z dnia 13 lutego 2012 r. (data wpływu 24 lutego 2012 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie zwolnienia z akcyzy zużycia wyrobów węglowych w pracach rolniczych dotyczących chowu i hodowli drobiu ? jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 24 lutego 2012 r. do Biura Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim wpłynął wniosek Pana o udzielenie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie zwolnienia z akcyzy zużycia wyrobów węglowych w pracach rolniczych dotyczących chowu i hodowli drobiu.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca prowadzi produkcję zwierzęcą, hodowlę drobiu (kurczaków, brojlerów). W ramach prowadzonej działalności Wnioskodawca, produkuje w stanie nieprzetworzonym drób rzeźny (kurczaki, brojlery), które jako żywiec drobiowy są sprzedawane do zakładów uboju drobiu. Zgodnie z ustawą z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (dalej jako u.p.d.o.f.), działalność prowadzona przez wnioskodawcę dla celów ustalenia wysokości należnego podatku dochodowego została zakwalifikowana przez ustawodawcę jako ?działy specjalne produkcji rolnej', które w ustawie zostały zdefiniowane jako: uprawy w szklarniach i ogrzewanych tunelach foliowych, uprawy grzybów i ich grzybni, uprawy roślin 'in vitro', fermowa hodowla i chów drobiu rzeźnego i nieśnego, wylęgarnie drobiu, hodowla i chów zwierząt futerkowych i laboratoryjnych, hodowla dżdżownic, hodowla entomofagów, hodowla jedwabników, prowadzenie pasiek oraz hodowla i chów innych zwierząt poza gospodarstwem rolnym (art. 2 ust. 3 u.p.d.o.f.).

Obiekty produkcyjne w których odbywa się chów i hodowla drobiu, w okresie kiedy wymagają tego warunki atmosferyczne, ogrzewane są przy pomocy wyrobów węglowych nabywanych przez Wnioskodawcę w celu ogrzania obiektów produkcyjnych i zapewnienia temperatury umożliwiającej prowadzenie hodowli drobiu.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy zwolnienie o którym mowa w art. 31 a ust. 2 pkt 6 ustawy o podatku akcyzowym, zgodnie z którym ?zwalnia się od akcyzy wyroby węglowe zużywane w pracach rolniczych, ogrodniczych, w hodowli ryb, oraz w leśnictwie', obejmuje wyroby węglowe zużywane w pracach rolniczych w ramach działów specjalnych produkcji rolnej...

Zdaniem Wnioskodawcy, zwolnienie o którym mowa w art. 31 a ust. 2 pkt 6 ustawy o podatku akcyzowym, zgodnie z którym ?zwalnia się od akcyzy wyroby węglowe zużywane w pracach rolniczych, ogrodniczych, w hodowli ryb, oraz w leśnictwie', obejmuje również wyroby węglowe zużywane w pracach w ramach działów specjalnych produkcji rolnej. Z zastrzeżeniem, że zgodnie z art. 31 a ust. 4-6 ustawy o podatku akcyzowym, warunkiem tego zwolnienia jest prowadzenie ewidencji wyrobów węglowych zużywanych do celów zwolnionych.

W pierwszej kolejności wskazać należy, że ustawa o podatku akcyzowym, mimo iż posługuje się pojęciem ?prac rolniczych', nie wprowadza definicji legalnej tego pojęcia. Żaden przepis ustawy o podatku akcyzowym nie definiuje przy tym powyższych pojęć, w związku z czym posługując się jedynie ustawą o podatku akcyzowym, nie można jednoznacznie określić, co dokładnie należy rozumieć przez prace rolnicze. Z tego też względu, w ocenie Wnioskodawcy, posiłkowo należy sięgnąć do definicji ustawowych zawartych w innych ustawach podatkowych. W ocenie Wnioskodawcy, pojęcie to należy interpretować szeroko, wskutek czego do prac rolniczych powodujących zwolnienie od akcyzy zaliczają się także prace w ramach działów specjalnych produkcji rolnej. Pracami rolniczymi będą wszelkie prace podejmowane w związku z prowadzoną działalnością rolniczą. Z tego też względu dla ustalenia znaczenia pojęcia ?prac rolniczych' istotne jest ustalenie pojęcia i zakresu ?działalności rolniczej'.

Zgodnie z art. 2 ust. 2 u.p.d.o.f. działalnością rolniczą, w rozumieniu ust. 1 pkt 1, jest działalność polegająca na wytwarzaniu produktów roślinnych lub zwierzęcych w stanie nieprzetworzonym (naturalnym) z własnych upraw albo hodowli lub chowu, w tym również produkcja materiału siewnego, szkółkarskiego, hodowlanego oraz reprodukcyjnego, produkcja warzywnicza gruntowa, szklarniowa i pod folią, produkcja roślin ozdobnych, grzybów uprawnych i sadownicza, hodowla i produkcja materiału zarodowego zwierząt, ptactwa i owadów użytkowych, produkcja zwierzęca typu przemysłowo- fermowego oraz hodowla ryb, a także działalność, w której minimalne okresy przetrzymywania zakupionych zwierząt i roślin, w trakcie których następuje ich biologiczny wzrost, wynoszą co najmniej: miesiąc - w przypadku roślin, 16 dni ? w przypadku wysoko intensywnego tuczu specjalizowanego gęsi lub kaczek, 6 tygodni - w przypadku pozostałego drobiu rzeźnego, 2 miesiące - w przypadku pozostałych zwierząt - licząc od dnia nabycia.

Z kolei art. 2 ust. 3 u.p.d.o.f. definiuje działy specjalne produkcji rolnej jako: uprawy w szklarniach i ogrzewanych tunelach foliowych, uprawy grzybów i ich grzybni, uprawy roślin 'in vitro', fermowa hodowla i chów drobiu rzeźnego i nieśnego, wylęgarnie drobiu, hodowla i chów zwierząt futerkowych i laboratoryjnych, hodowla dżdżownic, hodowla entomofagów, hodowla jedwabników, prowadzenie pasiek oraz hodowla i chów innych zwierząt poza gospodarstwem rolnym. Z analizy powyższych definicji wynika, że pojęcie działalności rolniczej jest pojęciem szerszym niż pojęcie działalności prowadzonej w ramach działów specjalnych produkcji rolnej. W rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (która może mieć tutaj posiłkowe zastosowanie) działy specjalne produkcji rolnej są bowiem również traktowane jako działalność rolnicza, a jedynie inne są zasady ustalania podatku z przychodów z działów specjalnych produkcji rolnej.

Na gruncie przepisów prawa podatkowego pojęcie działalności rolniczej zdefiniowano również w art. 2 ust.

2 ustawy o podatku rolnym, zgodnie z którym za działalność rolniczą uważa się produkcję roślinną i zwierzęcą, w tym również produkcję materiału siewnego, szkółkarskiego, hodowlanego oraz reprodukcyjnego, produkcję warzywniczą, roślin ozdobnych, grzybów uprawnych, sadownictwa, hodowlę i produkcję materiału zarodowego zwierząt, ptactwa i owadów użytkowych, produkcję zwierzęcą typu przemysłowego fermowego oraz chów i hodowlę ryb. Również w innych aktach prawnych, nie będących źródłami prawa podatkowego, ustawodawca wskazuje definicję działalności rolniczej, w art. 6 pkt 3 ustawy o ubezpieczeniu społecznym rolników, przez działalność rolniczą rozumie się działalność w zakresie produkcji roślinnej lub zwierzęcej.

Mając na względzie powyższe, w ocenie Wnioskodawcy w zaistniałym stanie faktycznym, za prace rolnicze uznać należy, wszelkie prace mające na celu produkcję zwierzęcą, zmierzające do wyhodowania drobiu (kurczaków, brojlerów) w stanie nieprzetworzonym, które jako żywiec drobiowy będą sprzedane do zakładów uboju drobiu. Z tego też względu wyroby węglowe zużywane w pracach rolniczych o których mowa powyżej, wykonywanych przy hodowli drobiu, w ocenie Wnioskodawcy, będą podlegały zwolnieniu z podatku akcyzowego.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Ustawa z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym (tj. Dz. U. z 2011 r., Nr 108, poz. 626 ze zm.), zwana dalej ustawą określa opodatkowanie podatkiem akcyzowym, zwanym dalej ?akcyzą? wyrobów akcyzowych oraz samochodów osobowych, organizację obrotu tymi wyrobami, a także oznaczanie ich znakami akcyzy.

Artykuł 2 ust. 1 tej ustawy, będący słowniczkiem ustawowym zawiera definicję legalną niektórych określeń i zwrotów użytych w ustawie, i tak wyroby akcyzowe, zgodnie z definicją ustawową są to wyroby energetyczne, energia elektryczna, napoje alkoholowe oraz wyroby tytoniowe, określone w załączniku nr 1 do ustawy.

W załączniku Nr 1 do ustawy umieszczono m.in.:

• pod pozycją 19 z kodem CN ex 2701 węgiel; brykiety, brykietki i podobne paliwa stałe wytwarzane z węgla ? jeżeli są przeznaczone do celów opałowych oraz

• pod pozycją 21 z kodem CN ex 2704 00 koks i półkoks, z węgla, węgla brunatnego (lignitu) lub torfu, nawet aglomerowany, węgiel retortowy ? jeżeli są przeznaczone do celów opałowych.
  
  

Umieszczenie dopisku ?ex? przy konkretnym kodzie CN ma na celu zawężenie tych wyrobów do tych, które spośród danego grupowania spełniają warunki sprecyzowane przez ustawodawcę w rubryce ?Nazwa wyrobu (grupa wyrobów)?. Dopisek ?ex? umieszczony przy rozpatrywanych przez nas pozycjach załącznika oznacza, iż wyroby o podanych tam kodach należy traktować zawężająco czyli np. nie wszystkie wyroby oznaczone kodem CN 2701, lecz te spośród nich, które są opisane w danej pozycji.

Natomiast zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy do wyrobów energetycznych, w rozumieniu ustawy, zalicza się między innymi w punkcie 2 - wyroby objęte pozycjami CN 2701, 2702 oraz od 2704 do 2715.

Z kolei paliwami opałowymi w rozumieniu art. 86 ust. 3 ustawy są wyroby energetyczne przeznaczone do użycia, oferowane na sprzedaż lub używane do celów opałowych, z wyłączeniem wyrobów, o których mowa w ust. 2 czyli z wyłączeniem paliw silnikowych.

Analizując powyższe przepisy należy stwierdzić, iż wyrobami akcyzowymi są:

1. węgiel brykiety, brykietki i podobne paliwa stałe wytwarzane z węgla ? jeżeli są przeznaczone do celów opałowych;
2. koks i półkoks, z węgla, węgla brunatnego (lignitu) lub torfu, nawet aglomerowany, węgiel retortowy ? jeżeli są przeznaczone do celów opałowych,
3. jak również wszelkie wyroby energetyczne przeznaczone do użycia, oferowane na sprzedaż lub używane do celów opałowych.
   
   

Zgodnie z art. 9a ust. 1 ustawy, w przypadku wyrobów węglowych przedmiotem opodatkowania akcyzą jest:

1. sprzedaż wyrobów węglowych na terytorium kraju;
2. nabycie wewnątrzwspólnotowe wyrobów węglowych;
3. dostawa wewnątrzwspólnotowa wyrobów węglowych;
4. import wyrobów węglowych;
5. eksport wyrobów węglowych;
6. użycie wyrobów węglowych do celów innych niż wskazane w art. 31a ust. 2, przy czym za takie użycie uważa się naruszenie warunków zwolnienia, jak i sprzedaż, dostawę wewnątrzwspólnotową albo eksport wyrobów węglowych przez podmiot korzystający ze zwolnienia, o którym mowa w art. 31a ust. 2, niebędący pośredniczącym podmiotem węglowym, zamiast użycia go do celów zwolnionych;
7. użycie lub sprzedaż wyrobów węglowych uzyskanych w drodze czynu zabronionego pod groźbą kary;
8. powstanie ubytków wyrobów węglowych.
   
   

W myśl art. 9a ust. 2 ustawy, za sprzedaż wyrobów węglowych uznaje się ich:

1. sprzedaż, w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny;
2. zamianę, w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny;
3. wydanie w zamian za wierzytelności;
4. wydanie w miejsce świadczenia pieniężnego;
5. darowiznę, w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny;
6. wydanie w zamian za dokonanie określonej czynności;
7. przekazanie lub wykorzystanie na potrzeby reprezentacji albo reklamy;
8. przekazanie przez podatnika na potrzeby osobiste podatnika, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia, a także zatrudnionych przez niego pracowników oraz byłych pracowników;
9. użycie na potrzeby prowadzonej działalności gospodarczej.
   
   

Zgodnie z ust. 3 ww. artykułu, jeżeli w stosunku do wyrobów węglowych powstał obowiązek podatkowy w związku z wykonaniem jednej z czynności podlegającej opodatkowaniu akcyzą, to nie powstaje obowiązek podatkowy na podstawie innej czynności podlegającej opodatkowaniu akcyzą, jeżeli kwota akcyzy została określona lub zadeklarowana w należnej wysokości, chyba że przepisy ustawy stanowią inaczej.

Zgodnie z zasadą określoną w art. 13 ust. 1 ustawy, podatnikiem akcyzy jest osoba fizyczna, osoba prawna oraz jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej, która dokonuje czynności podlegających opodatkowaniu akcyzą lub wobec której zaistniał stan faktyczny podlegający opodatkowaniu akcyzą.

Zgodnie z art. 16 ust. 1 ustawy podmiot prowadzący działalność gospodarczą jest obowiązany, przed dniem wykonania pierwszej czynności podlegającej opodatkowaniu akcyzą lub pierwszej czynności z wykorzystaniem wyrobów akcyzowych objętych zwolnieniem od akcyzy ze względu na ich przeznaczenie, złożyć zgłoszenie rejestracyjne właściwemu naczelnikowi urzędu celnego.

W myśl art. 2 ust. 1 pkt 22 lit. a ustawy, podmiotem zużywającym jest podmiot mający miejsce zamieszkania, siedzibę lub miejsce prowadzenia działalności gospodarczej na terytorium kraju, który wyroby akcyzowe objęte zwolnieniem od akcyzy ze względu na ich przeznaczenie zużywa na cele uprawniające do zwolnienia.

W związku z wejściem w życie ustawy z dnia 16 września 2011 r. o redukcji niektórych obowiązków obywateli i przedsiębiorców (Dz. U. z 2011 r. Nr 232, poz. 1378) z dniem 2 stycznia 2012 r. znowelizowano ustawę o podatku akcyzowym m.in. poprzez dodanie art. 31a, który dotyczy zwolnień od akcyzy wyrobów węglowych.

Stosownie do treści art. 31a ust. 2 pkt 6 ww. ustawy, zwalnia się od akcyzy wyroby węglowe zużywane w pracach rolniczych, ogrodniczych, w hodowli ryb, oraz w leśnictwie.

Warunkiem zwolnienia, zgodnie z art. 31a ust. 4 ustawy jest prowadzenie ewidencji wyrobów węglowych zużywanych do celów zwolnionych z wyłączeniem podmiotów, o których mowa w ust. 2 pkt 3.

Ewidencja może być prowadzona w formie papierowej lub elektronicznej, po uprzednim pisemnym poinformowaniu właściwego naczelnika urzędu celnego o formie jej prowadzenia. Ewidencja powinna zawierać informacje umożliwiające ustalenie ilości wysłanych lub otrzymanych wyrobów węglowych zwolnionych od akcyzy ze względu na przeznaczenie, terminu wysłania lub odbioru tych wyrobów, a także miejsca odbioru w przypadku ich przemieszczania, oraz informacje o dokumentach dostawy i kodzie CN wyrobów węglowych. Ewidencja oraz dokument dostawy powinny być przechowywane do celów kontroli przez okres 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym ewidencja została sporządzona, a dokument dostawy potwierdzony przez odbiorcę ( art. 31a ust. 5-7 ustawy).

Szczegółowy zakres danych, jakie powinna zawierać ewidencja wyrobów zwolnionych i sposób jej prowadzenia, określa rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 30 sierpnia 2010 r. w sprawie dokumentu dostawy, ewidencji wyrobów akcyzowych objętych zwolnieniem od akcyzy ze względu na ich przeznaczenie, warunków i sposobu ich zwrotu oraz środków skażających alkohol etylowy (Dz. U. Nr 160, poz. 1075 ze zm.).

Ustawa o podatku akcyzowym nie definiuje pojęcia ?prac rolniczych?. W związku z powyższym należy odwołać się do znaczenia potocznego ww. pojęcia. ?rolniczy? to odnoszący się do rolnictwa, rolnika; zajmujący się rolnictwem, mający zastosowanie w rolnictwie. ?Rolnictwo? to dziedzina gospodarki, obejmująca uprawę roślin oraz hodowlę zwierząt gospodarskich (Bogusław Dunaj, Język polski. Współczesny słownik języka polskiego, Langencheidt, Warszawa 2007, T 2, s. 1546). Tym samym uznać należy, że ?prace rolnicze? to takie prace, które związane są z działalnością gospodarczą, obejmującą uprawę roślin oraz hodowlę zwierząt gospodarskich. Stosując wykładnię systemową zewnętrzną, w wyjaśnieniu pojęcia ?prac rolniczych?, odwołać się można także do definicji działalności rolniczej, zawartej w ustawie z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2010r. Nr 51, poz. 307 ze zm.). Zgodnie z art. 2 ust. 2 ww. ustawy, działalność rolnicza to działalność polegająca na wytwarzaniu produktów roślinnych lub zwierzęcych w stanie nieprzetworzonym (naturalnym) z własnych upraw albo hodowli lub chowu, w tym również produkcja materiału siewnego, szkółkarskiego, hodowlanego oraz reprodukcyjnego, produkcja warzywnicza gruntowa, szklarniowa i pod folią, produkcja roślin ozdobnych, grzybów uprawnych i sadownicza, hodowla i produkcja materiału zarodowego zwierząt, ptactwa i owadów użytkowych, produkcja zwierzęca typu przemysłowo-fermowego oraz hodowla ryb (?). Działami specjalnymi produkcji rolnej są: uprawy w szklarniach i ogrzewanych tunelach foliowych, uprawy grzybów i ich grzybni, uprawy roślin ?in vitro?, fermowa hodowla i chów drobiu rzeźnego i nienośnego, wylęgarnie drobiu, hodowla i chów zwierząt futerkowych i laboratoryjnych, hodowla dżdżownic, hodowla entomofagów, hodowla jedwabników, prowadzenie pasiek oraz hodowla i chów innych zwierząt poza gospodarstwem rolnym (ust. 3 ww. artykułu).

W zdarzeniu przyszłym Wnioskodawca opisuje, iż prowadzi produkcję, zwierzęcą, hodowlę drobiu. W ramach prowadzonej działalności produkuje w stanie nieprzetworzonym drób rzeźny, które jako żywiec drobiowy sprzedaje do zakładów uboju drobiu. Wnioskodawca posiada obiekty przeznaczone do chowu drobiu, które ogrzewa wyrobami węglowymi.

Mając na uwadze powołane wyżej przepisy, zwolnienie o którym mowa w art. 31a ust. 2 pkt 6 będzie miało zastosowanie, jeżeli wyroby węglowe zostaną zużyte na cele zgodne z przeznaczeniem tj. do ogrzania budynków związanych z produkcją rolną, tj. chowem drobiu oraz zostaną dopełnione warunki o których mowa w art. 31a ust 4-7 ustawy.

Reasumując zużywane przez Wnioskodawcę wyroby węglowe do celów opałowych przeznaczone na ogrzanie obiektów związanych z chowem i hodowlą drobiu, od dnia 2 stycznia 2012 r. podlegają zwolnieniu od podatku akcyzowego na podstawie art. 31a ust. 2 pkt 6 ustawy, pod warunkiem prowadzenia przez Wnioskodawcę ewidencji, o której mowa w ustawie.

Niezależnie od powyższego należy zastrzec, iż według art. 9a ust. 1 pkt 6 ustawy, w przypadku wyrobów węglowych przedmiotem opodatkowania akcyzą jest użycie wyrobów węglowych do celów innych niż wskazane w art. 31a ust. 2, przy czym za takie użycie uważa się naruszenie warunków zwolnienia, jak i sprzedaż, dostawę wewnątrzwspólnotową albo eksport wyrobów węglowych przez podmiot korzystający ze zwolnienia, o którym mowa w art. 31a ust. 2, niebędący pośredniczącym podmiotem węglowym, zamiast użycia go do celów zwolnionych.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Opolu, ul. Kośnego 70, 45-372 Opole, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu ? do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach ? art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.