W przypadku nabycia oleju do żeglugi w danym państwie członkowskim Unii Europejskiej przez polskiego (...)

UZASADNIENIE

W dniu 22 października 2013 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie opodatkowania paliwa żeglugowego.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca jest właścicielem pięciu statków pływających pod polską banderą. Prowadzi działalność gospodarczą polegającą na transporcie towarów głównie po Morzu Bałtyckim, Morzu Północnym i Morzu Śródziemnym. Dokonuje nabycia olejów smarowych dostarczanych ze składów podatkowych na terenie kraju. Oleje smarowe przeznaczone są wyłącznie do silników spalinowych, przekładni, urządzeń hydraulicznych i pozostałego wyposażenia na statkach. Oleje te nie są wypompowywane, ani odsprzedawane. Oleje smarowe sklasyfikowane są do kodów CN 2710 19 71-2710 19 99. Spółka prowadzi ewidencję nabywanych wyrobów akcyzowych zwolnionych z podatku. Zwolnienie od podatku przysługuje Spółce z tytułu przeznaczenia ww. wyrobów akcyzowych na cele żeglugowe. W lipcu 2013 r. Spółka nabyła olej smarowy (CN 2710 19 81) od polskiego podatnika (skład podatkowy), będącego dystrybutorem olejów smarowych. Dystrybutor dostarczył olej smarowy na terytorium Belgii, na statek będący własnością Spółki i pod polską banderą. Dostawca poinformował Spółkę, że zastosował procedurę zawieszenia poboru akcyzy i wystawił: fakturę VAT (VAT 0%, wartość akcyzy 0 zł), dokument handlowy do dostawy wg faktury jak powyżej oraz dowód wydania (kopię faktury i dowodów dostawy załączono do wniosku). Wymieniony olej został przepompowany z pojemników 1000 litrowych do zbiornika na statku z przeznaczeniem do natychmiastowego zużycia. Spółka nie wpisała ww. dokumentu handlowego do prowadzonej ewidencji nabywanych wyrobów akcyzowych zwolnionych od podatku. Po wykonaniu rejsów z ładunkami statek wpłynął do portu w Polsce z częścią niezużytego oleju smarowego. Spółka nie jest ?zarejestrowanym odbiorcą? określonym w art. 2 pkt 13 ustawy o podatku akcyzowym.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

1. Czy Spółka postąpiła prawidłowo nie wpisując opisanej dostawy ? opisanej w pozycji 68 wniosku - do ewidencji nabywanych wyrobów akcyzowych zwolnionych z podatku?
2. Czy dostawa oleju smarowego na statek do portu w Belgii, a następnie przemieszczenie statku do kraju, stanowi wewnątrzwspólnotową dostawę i następnie wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów?
3. Czy powrót statku do Polski z pewną ilością niezużytego oleju smarowego dostarczonego wcześniej na statek, jak opisano w polu powyżej, powoduje obowiązek naliczenia podatkowego akcyzowego, czy też zdarzenie to nie podlega opodatkowaniu podatkiem akcyzowym? Jeśli Spółka będzie miała obowiązek do zapłaty podatku akcyzowego, to jak prawidłowo wykazać ilość oleju smarowego znajdującego się w silniku, gdy część uległa zużyciu podczas transportu?
4. Czy Spółka powinna prowadzić jakąkolwiek inną ewidencję, aby rejestrować dostawy opisane w pozycji 68 wniosku?

Stanowisko Wnioskodawcy.

Ad.1. Zdaniem Spółki, postępuje prawidłowo nie wpisując ww. dostawy do ewidencji wyrobów zwolnionych z akcyzy, gdyż nie został spełniony warunek w art. 32. ust 3 ustawy o podatku akcyzowym uprawniający Wnioskodawcę do zastosowania ?stawki zwolnionej? (przy założeniu, że przepis ten mówi o dostawie na terenie kraju, a nie o składzie podatkowym na terenie kraju ? ?staranność jest po stronie ustawodawcy?).

Ad.2. Zdaniem Spółki, przemieszczenie towaru na teren Belgii jest wewnątrzwspólnotową dostawą towarów, a przemieszczenie towaru w momencie przemieszczenia statku do kraju stanowi wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów określone w art. 2 pkt 9 ustawy o podatku akcyzowym.

Ad.3. W ocenie Spółki, zawinięcie statku pod polską banderą do portu w Polsce z pewną ilością niezużytego oleju smarowego nabytego w innym kraju, w tym od podmiotu mającego siedzibę w Polsce, nie powoduje powstania obowiązku podatkowego, gdyż nie zmienia się przeznaczenie tego oleju, a jego całkowite zużycie jest jedynie kwestią czasu. Spółka zaznacza, że zgodnie z art. 2 pkt 22 ustawy o podatku akcyzowym, podmiot niemający siedziby na terenie kraju i odbierający wyroby energetyczne (oleje smarowe) do zbiornika zamontowanego na stałe korzysta ze zwolnienia od podatku akcyzowego. Zdaniem Spółki, prawo krajowe jest nieprecyzyjne w zakresie zwolnienia z podatku akcyzowego wskazanych olejów smarowych. Polskie przepisy zwalniają od podatku akcyzowego (art. 32 ust. 3 przy spełnieniu ust. 5-13) dostawę wyrobów ze składu podatkowego do podmiotu zużywającego lub import przez podmiot zużywający, a pomijają wewnątrzwspólnotowe nabycie. Przepisy unijne, w tym dyrektywa Rady 2003/96/WE w sprawie restrukturyzacji wspólnotowych przepisów ramowych dotyczących opodatkowania produktów energetycznych i energii elektrycznej, wyłączają oleje smarowe wykorzystywane do celów innych niż paliwo silnikowe lub paliwa do ogrzewania z przepisów dotyczących zharmonizowanego podatku akcyzowego. W ocenie Spółki, wykładnia celowościowa wspólnotowych regulacji wymienionej dyrektywy zwalnia ją z obowiązku zapłaty podatku akcyzowego od nabycia wewnątrzwspólnotowego. Ponadto wskazana dyrektywa nie przewiduje opodatkowania akcyzą paliw przekazanych do zużycia w państwie członkowskim znajdujących się w standardowych zbiornikach - art. 24 ww. dyrektywy. Z kolei, w art. 33 ust. 1 ustawy o podatku akcyzowym, zwolnienie od akcyzy ograniczano do paliw silnikowych. Spółka stoi na stanowisku, że zarówno oleje smarowe jak i paliwo przekazane do zużycia na potrzeby własne są produktami energetycznym i zawężenie przepisów prawa tylko do paliw jest niezgodne z przepisami wspólnotowymi i niespójne z innymi zapisami prawa.

Ad.4 Zdaniem Spółki, nie jest konieczne prowadzenie ewidencji dla dostaw potwierdzających wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów przez zużywającego.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 14b § 1 ustawy Ordynacja podatkowa, minister właściwy do spraw finansów publicznych, na pisemny wniosek zainteresowanego, wydaje w jego indywidualnej sprawie, pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną). Ze wskazanej regulacji wynika, iż osoba zainteresowana, to osoba, która chce uzyskać interpretację przepisów prawa podatkowego w celu ułożenia swoich interesów w sferze prawa podatkowego. Zatem z wnioskiem może wystąpić osoba, u której wystąpił lub może wystąpić określony stan faktyczny (zdarzenie przyszłe), który może rodzić określone konsekwencje w sferze prawa podatkowego (por. B. Brzeziński, M. Kalinowski, A. Olesińska, M. Masternak, J. Orłowski, Ordynacja Podatkowa. Komentarz, Toruń 2007, s. 78). Wobec powyższego, niniejsza interpretacja ogranicza się wyłącznie do praw i obowiązków podatkowych Wnioskodawcy.

Na wstępie wskazać należy, iż nie wszystkie wymienione przez Spółkę przepisy mają zastosowanie w opisanej sprawie. Kwestię opodatkowania wyrobów energetycznych na obszarze Unii Europejskiej reguluje dyrektywa Rady 2003/96/WE z dnia 27 października 2003 r. w sprawie restrukturyzacji wspólnotowych przepisów ramowych dotyczących opodatkowania produktów energetycznych i energii elektrycznej (Dz.U. UE L Nr 283, str. 51 ze zm.). Zgodnie z art. 14 ust. 1 pkt c) dyrektywy, państwa członkowskie zwalniają produkty energetyczne dostarczane w celu zastosowania jako paliwo do celów żeglugi na wodach terytorialnych Wspólnoty (włącznie z połowami), z wyłączeniem prywatnej żeglugi niehandlowej. W myśl art. 2 ust. 1 lit. b) wskazanej dyrektywy, dla celów niniejszej dyrektywy, pojęcie ?produkty energetyczne? stosuje się, między innymi, do produktów objętych kodami CN 2701, 2702 i 2704 do 2715.

W krajowym systemie prawa kwestię zwolnienia wyrobów akcyzowych (produktów energetycznych) stosowanych do celów żeglugi uregulowano w przepisach ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym (Dz. U. z 2011 r. Nr 108, poz. 626 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą. Zgodnie z art. 32 ust. 1 pkt 2 ustawy, zwalnia się od akcyzy ze względu na przeznaczenie wyroby akcyzowe używane do celów żeglugi, włączając rejsy rybackie, wyroby energetyczne - w przypadkach, o których mowa w ust. 3, jeżeli są spełnione warunki, o których mowa w ust. 5-13.

W ocenie tutejszego organu, w przypadku nabycia oleju do żeglugi w danym państwie członkowskim Unii Europejskiej przez polskiego armatora i przemieszczania go do kraju w zbiornikach na stale zamontowanych na jednostkach pływających uznać należy, iż to przepisy tego państwa członkowskiego regulują obowiązek podatkowy w podatku akcyzowym i kwestię zwolnienia od tego podatku. Nabycie oleju do żeglugi w danym państwie członkowskim należy uznawać za sprzedaż z przeznaczeniem do konsumpcji w tym państwie członkowskim. Skoro więc na podstawie powołanej dyrektywy wyroby energetyczne przeznaczone do celów żeglugi na wodach terytorialnych Wspólnoty (włącznie z połowami), z wyłączeniem prywatnej żeglugi niehandlowej, zostały zwolnione od akcyzy w innym państwie członkowskim Unii Europejskiej, to na terytorium Rzeczpospolitej Polskiej również podlega ono zwolnieniu. W tym miejscu należy podkreślić, że zgodnie z orzecznictwem Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej, stosując prawo wewnętrzne, w szczególności postanowienia specjalne wprowadzone w celu wykonywania dyrektywy, powinno się tak dalece, jak to możliwe, interpretować prawo wewnętrzne w świetle treści i celu dyrektywy (orzeczenie C-106/89 w sprawie Marleasing S.A. p. La Comercial International de Alimentacion S.A., Zb. Orz. 1990, s.I-4135).

Zatem należy zgodzić się z Wnioskodawcą, że w opisanym stanie faktycznym przedmiotowe wyroby przeznaczone do celów żeglugi będą zwolnione od akcyzy, w związku z ich przywozem na terytorium kraju. Spółka nie jest także zobowiązana do prowadzenia ewidencji tych wyrobów na podstawie krajowych przepisów ustawy o podatku akcyzowym.

Wskazać przy tym należy, że w przedmiotowej sprawie nie będą miały zastosowania uregulowania zawarte w art. 24 cyt. dyrektywy oraz art. 33 ust. 1 ustawy o podatku akcyzowym. Przepis dyrektywy dotyczy bowiem produktów energetycznych (wyrobów akcyzowych) przekazanych do zużycia w państwie członkowskim, znajdujących się w standardowych zbiornikach użytkowych pojazdów silnikowych i przeznaczonych do wykorzystania jako paliwo przez te same pojazdy, jak również w specjalnych kontenerach, i przeznaczone do wykorzystania w trakcie transportu dla funkcjonowania systemów w jakie wyposażone są te kontenery. Z kolei, przepis ustawy o podatku akcyzowym, zwalnia od akcyzy nabycie wewnątrzwspólnotowe paliw silnikowych przeznaczonych do użycia podczas transportu i przywożonych w standardowych zbiornikach: użytkowych pojazdów silnikowych; zamontowanych w pojemnikach specjalnego przeznaczenia; statków powietrznych lub jednostek pływających. Zwolnienie od akcyzy w tym przypadku następuje po przywozie wyrobów akcyzowych na terytorium kraju. Natomiast w przedstawionym we wniosku stanie faktycznym paliwo żeglugowe zwolniono od akcyzy w innym państwie członkowskim Unii Europejskiej.

Zaznacza się, że niniejszą interpretacją dokonano oceny stanowiska Wnioskodawcy w zakresie Jego obowiązków podatkowych w podatku akcyzowym, natomiast pozostałe kwestie zawarte we własnym stanowisku w sprawie, w tym m.in. stanowisko w zakresie obowiązków podatkowych w podatku akcyzowym związanych z dostawą wewnątrzwspólnotową wyrobów akcyzowych przez kontrahenta Spółki - nie były przedmiotem analizy tutejszego organu.

Rozstrzygnięcie dotyczące wątpliwości Wnioskodawcy w powyższym zakresie zawarto w postanowieniu o sygn. akt ... .

Końcowo wskazuje się, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy ? Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego oraz do przedstawienia własnego stanowiska w sprawie oceny prawnej tego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Natomiast w myśl art. 14c § 1 tej ustawy, interpretacja indywidualna zawiera ocenę stanowiska wnioskodawcy wraz z uzasadnieniem prawnym tej oceny. Z powyższych przepisów wynika, że przedmiotem interpretacji może być jedynie ocena stanowiska wnioskodawcy dotyczącego przedstawionego we wniosku stanu faktycznego. Organ wydający interpretację nie jest natomiast uprawniony do analizowania i oceny dokumentów załączonych do wniosku o interpretację. Wobec powyższego załączone dokumenty nie były przedmiotem merytorycznej analizy, a oceny stanowiska dokonano wyłącznie na podstawie opisu zdarzenia zawartego we wniosku.

Interpretacja dotyczy opisanego we wniosku stanu faktycznego i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie, ul. Staromłyńska 10, 70-561 Szczecin, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa - art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi. Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach ? art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.