Pobranie odcisków palców podejrzanego
Pytanie:
"W wyniku kłamliwych oraz niezgodnych z prawdą i stanem faktycznym działań zostałem oskarżony z art. 190 § 1 kk o wypowiadanie gróźb karalnych przez doniesienie do prokuratury. Prokurator wezwał mnie na policję w celu przesłuchania. Tam stawiłem się w wyznaczonym terminie, gdzie po podaniu danych osobowych skierowano mnie celem wzięcia odcisków palców oraz zrobiono mi zdjęcia jak przestępcy. W czasie tym miałem status podejrzanego. Po postępowaniu umorzono śledztwo przeciwko mnie. Czy miałem prawo odmówić pobrania odcisków palców oraz odmówić zrobienia zdjęć? Czy policja nie przekroczyła swoich uprawnień? Jakie są procedury postępowania w takich okolicznościach, kiedy wina nie została mi jeszcze udowodniona? Czy mogę występować ze skargą na postępowania policji?"
Odpowiedź prawnika: Pobranie odcisków palców podejrzanego
Zgodnie z kpk, podejrzany jest obowiązany poddać się: oględzinom zewnętrznym ciała oraz innym badaniom nie połączonym z naruszeniem integralności ciała; wolno także w szczególności od podejrzanego pobrać odciski, fotografować go oraz okazać w celach rozpoznawczych innym osobom.
Art. 20 Ustawy o Policji stanowi, że Policja może uzyskiwać informacje, w tym także niejawnie, gromadzić je, sprawdzać oraz przetwarzać. Może ona pobierać, uzyskiwać, gromadzić, przetwarzać i wykorzystywać w celu realizacji zadań ustawowych informacje, w tym dane osobowe, o osobach podejrzanych o popełnienie przestępstw ściganych z oskarżenia publicznego, nieletnich dopuszczających się czynów zabronionych przez ustawę jako przestępstwa ścigane z oskarżenia publicznego, osobach o nieustalonej tożsamości lub usiłujących ukryć swoją tożsamość oraz o osobach poszukiwanych, także bez ich wiedzy i zgody. Informacje te mogą obejmować m.in. dane osobowe, o których mowa w art. 27 ust. 1 Ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. o ochronie danych osobowych, odciski linii papilarnych, zdjęcia, szkice i opisy wizerunku. Informacji tych nie pobiera się, w przypadku gdy nie mają one przydatności wykrywczej, dowodowej lub identyfikacyjnej w prowadzonym postępowaniu.
Z powyższego wynika zatem, że Policja posiadała uprawnienie do przeprowadzenia czynności, o których mowa w pytaniu. Warto dodać, iż ściganie czynu opisanego w art. 190 par. 1 kodeksu karnego następuje na wniosek pokrzywdzonego, mimo to jest to jednak przestępstwo zakwalifikowane jako ścigane z oskarżenia publicznego. Policja nie przekroczyła swoich uprawnień. Może Pan jedynie próbować wykazywać, że pobrane przez Policję informacje na temat Pańskiej osoby nie miały przydatności wykrywczej, dowodowej lub identyfikacyjnej w prowadzonym postępowaniu.
Zespół prawników
e-prawnik.pl
Skomentuj artykuł - Twoje zdanie jest ważne
Czy uważasz, że artykuł zawiera wszystkie istotne informacje? Czy jest coś, co powinniśmy uzupełnić? A może masz własne doświadczenia związane z tematem artykułu?