Poddanie się egzekucji w akcie notarialnym

Odpowiedź prawnika: Poddanie się egzekucji w akcie notarialnym

Akt notarialny, w którym dłużnik poddał się egzekucji i który obejmuje obowiązek zapłaty sumy pieniężnej lub uiszczenia innych rzeczy zamiennych, ilościowo w akcie oznaczonych, albo też obowiązek wydania rzeczy indywidualnie oznaczonej (np. nieruchomości lub lokalu), gdy termin zapłaty, uiszczenia lub wydania jest w akcie wskazany, jest tytułem egzekucyjnym. Nadanie aktowi notarialnemu, w którym dłużnik poddał się egzekucji waloru tytułu egzekucyjnego oznacza, że do wyegzekwowania tego świadczenia przez wierzyciela od dłużnika nie jest konieczne prowadzenie sporu sądowego, ale wystarczającą podstawą egzekucji jest akt notarialny zaopatrzony w klauzulę wykonalności (którą nadaje na wniosek wierzyciela sąd rejonowy). Tytułem egzekucyjnym jest również akt notarialny, w którym dłużnik poddał się egzekucji i który obejmuje obowiązek zapłaty sumy pieniężnej do wysokości w akcie wprost określonej albo oznaczonej za pomocą klauzuli waloryzacyjnej, gdy akt określa warunki, które upoważniają wierzyciela do prowadzenia przeciwko dłużnikowi egzekucji na podstawie tego aktu o całość lub część roszczenia, jak również termin, do którego wierzyciel może wystąpić o nadanie temu aktowi klauzuli wykonalności. Poddanie się egzekucji przez dłużnika w akcie notarialnym nie oznacza, że egzekucja tego świadczenia nie podlega ogólnym regulacjom dotyczącym postępowania egzekucyjnego. Zgodnie z par. 151 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 9 marca 1968r. w sprawie czynności komorników, wykonanie tytułu wykonawczego nakazującego eksmisję z lokalu mieszkalnego, który nie podlega przepisom prawa lokalowego, może nastąpić dopiero po upewnieniu się przez komornika, że dłużnik ma zapewnione pomieszczenie zastępcze albo że może powrócić do pomieszczenia, w którym dotychczas zamieszkiwał. Dodatkowo, w tym postępowaniu egzekucyjnym stosuje się w drodze analogii okresowe ograniczenia możliwości przeprowadzenia eksmisji przewidziane w art. 16 ustawy z dnia 21 czerwca 2001 r. o ochronie praw lokatorów, mieszkaniowym zasobie gminy i o zmianie Kodeksu cywilnego (zatem eksmisja nie może być wykonana od 1 listopada do 31 marca roku następnego włącznie, chyba że osobie eksmitowanej wskazano lokal, do którego ma nastąpić przekwaterowanie). Jeśli w akcie notarialnym zostało stwierdzone, że cena nieruchomości została zapłacona (zgodnie z art. 92 ustawy z dnia 14 lutego 1991r. Prawo o notariacie, akt notarialny może zawierać stwierdzenie, na żądanie stron, faktów i istotnych okoliczności, które zaszły przy spisywaniu aktu), to stanowi to bardzo silny dowód na fakt zapłacenia tej ceny. Wynika to z faktu, że akt notarialny ma walor dokumentu urzędowego, a zatem stanowi dowód tego, co zostało w nim urzędowo zaświadczone. Natomiast jeśli brak jest w akcie notarialnym wzmianki o zapłacie ceny w obecności notariusza, jego zaświadczenie o tym fakcie, w przypadku gdyby doszło między kupującym, a sprzedającym do sporu sądowego, ma jedynie walor zwykłego zeznania świadka. W wypadku wezwania notariusza na świadka przez sąd (na wniosek dowodowy jednej ze stron), ma on obowiązek stawić się przed tym sądem i złożyć zeznanie.