Pytanie klienta:
Odpowiedź prawnika:
Przesłanki wniesienia zażalenia w trybie art. 306 §1 kpk lub w trybie art. 306 §3 kpk. są rozłączne. W pierwszym przypadku zażalenie jest wnoszone przez pokrzywdzonego (lub instytucję państwową, samorządową lub społeczną, która złożyła zawiadomienie o przestępstwie), jeżeli nastąpiła odmowa wszczęcia śledztwa (a osoby te zostały o tym powiadomione). Tryb drugi przewidziany jest w sytuacji bezczynności organu.
W sytuacji pierwszej, jeżeli prokurator nadrzędny nie przychyla się do zażalenia na odmowę wszczęcia śledztwa – kieruje je do sądu.
Natomiast zażalenie na bezczynność organu nie podlega przekazaniu do sądu. Celem takiego zażalenia jest przymuszenie organu do działania. W opisywanej sytuacji, fakt wydania postanowienia o odmowie wszczęcia śledztwa oznacza brak takiej bezczynności. Postanowienie w postępowaniu karnym wydaje się w sytuacjach wyraźnie wskazanych w przepisach. W odniesieniu do zażalenia na bezczynność organu, ustawa nie wskazuje, iż powinno być wydane postanowienie. Wydaje się, iż zażalenie takie ma ten skutek, iż prokurator nadrzędny może wydać odpowiednie wiążące polecenie zobowiązujące prokuratora do działania.