Odpowiedź prawnika: Roszczenia poszkodowanego w związku z pobiciem
Obowiązek naprawienia szkody obejmuje co do zasady wszelkie koszty poniesione przez poszkodowanego wskutek pobicia. Odszkodowanie obejmuje takie wydatki pozostające w związku z uszkodzeniem ciała, które są konieczne i celowe np. koszty lekarstw i konsultacji u specjalistów.
Odszkodowanie przysługuje także, gdy poszkodowany został pozbawiony możliwości uzyskania zarobków i innych korzyści, które mógł osiągnąć, gdyby nie doznał uszkodzenia ciała. Okoliczność, że poszkodowany w chwili wyrządzenia mu szkody nie pracował, nie wyłącza obowiązku naprawienia szkody. Są przyzna odszkodowanie jeżeli będzie usprawiedliwiony wniosek, że poszkodowany podjąłby pracę zarobkową, gdyby nie doznał szkody(orz. SN z dnia 12 lutego 1959 r., RPEiS 1960, nr 2, s. 397).
W świetle przepisów kodeksu cywilnego regułą jest, że naprawieniu podlega tylko szkoda majątkowa. Przyznanie zadośćuczynienia możliwe jest jedynie wyjątkowo. Można przyznać zadośćuczynienie z powodu naruszenia czynności ciała, ale nie jest to obligatoryjne i zależy od uznania i oceny sądu w konkretnych okolicznościach danej sprawy (orz. SN z dnia 27 sierpnia 1969 r., I PR 224/60, OSNCP 1970, nr 6, poz. 111). Odmowa przyznania zadośćuczynienia musi być przez sąd należycie uzasadniona.
Podstawą przyznania zadośćuczynienia jest krzywda ujmowana jako cierpienie fizyczne (ból i inne dolegliwości) oraz cierpienia psychiczne. Poszkodowany nie może domagać się zadośćuczynienia, jeżeli cierpienia fizyczne i krzywda doznane w związku z uszkodzeniem ciała są nieznaczne (orz. SN z dnia 26 czerwca 1969 r., I CR 165/69).
Poszkodowany może domagać się odszkodowania i zadośćuczynienia w jednym pozwie. W pozwie należy wskazać okoliczności faktyczne uzasadniające żądanie. Poszkodowany domagający się przyznania mu określonej sumy pieniężnej tytułem odszkodowania i zadośćuczynienia, musi udowodnić fakty, na które się powołuje, tj. fakt poniesienia wydatków, fakt doznania cierpień fizycznych i psychicznych. Dowodem mogą być m.in. dokumenty, zeznania świadków i opinia biegłego. W związku z tym brak rachunków za leki nie pozbawia poszkodowanego możliwości udowodnienia poniesionych kosztów.
