Od dnia wejścia Polski do Unii Europejskiej pracodawcy mogą otrzymać tylko zwrot rzeczywistych dodatkowych kosztów poniesionych na zatrudnienie pracownika niepełnosprawnego. Co więcej, muszą obliczyć, ile dodatkowo kosztuje ich każdy zatrudniony niepełnosprawny. Nie wiadomo jednak jeszcze, jak to zrobić.
Zatrudnianie niepełnosprawnych opłacało się: pomoc przyznana na jednego zatrudnionego często przewyższała dodatkowe koszty, jakie ponosił pracodawca w związku z jego zatrudnieniem. Dodatkowe środki zostawały w firmie i liczyły się jako jej zysk. Zatrudniający osoby niepełnosprawne mogli liczyć na liczne dotacje. Zakłady pracy chronionej (dalej: zpch) były zwalniane z podatków (od nieruchomości, leśnego, rolnego), miały dostęp do środków Państwowego Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych, były zwolnione z niektórych opłat, a zaliczkę podatku PIT w pierwszej skali podatkowej odprowadzały w 10 proc. na PFRON, a w 90 proc. na zakładowy fundusz rehabilitacji osób niepełnosprawnych. Z tego funduszu zpch mogły finansować indywidualną opiekę medyczną dla niepełnosprawnych, programy rehabilitacji oraz inne tzw. cele ogólne.(...)
Od 1 stycznia tego roku na każdego zatrudnionego niepełnosprawnego przysługuje miesięczne dofinansowanie, które w zależności od stopnia niepełnosprawności pracownika i statusu pracodawcy wynosi od 50 proc. do 130 proc. najniższego wynagrodzenia.