Nowelizacja kodeksu celnego
Obecna nowelizacja Kodeksu celnego wynika z potrzeby dalszej harmonizacji polskiego prawa celnego z prawem wspólnotowym. W latach 1999 i 2000 Unia Europejska wprowadziła dwie zmiany do rozporządzenia Rady (EWG) nr 2913/92 z 12 października 1992 roku ustanawiającego Wspólnotowy Kodeks Celny.
Pierwsza z nich wprowadzona została rozporządzeniem Parlamentu i Rady (WE) nr 955/99 z 13 kwietnia 1999 roku, natomiast druga - rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady WE nr 2700/2000 z 16 listopada 2000 roku. Niniejsza nowelizacja przybliża przepisy polskiego Kodeksu celnego do zmienionych regulacji Wspólnotowego Kodeksu Celnego.
Zaproponowane zmiany przepisów, w szczególności dotyczących gospodarczych procedur celnych, precyzują kwestie do tej pory albo w ogóle nie uregulowane w Kodeksie celnym, albo uregulowane w sposób niepełny w stosunku do przepisów Wspólnotowych.
Część projektowanych zmian jest ponadto związana z przekształceniami w administracji celnej i polega na sprecyzowaniu kompetencji zadań organów właściwych w sprawach celnych. Podkreślić jednak należy, że są one również ważnym elementem integracyjnym. Przepisy te zbliżają bowiem Polskę do rozwiązań przyjętych w Konwencji Neapolitańskiej II, tj. umowie wiążącej kraje członkowskie, a dotyczącej wzajemnej pomocy i współpracy pomiędzy administracjami celnymi krajów Unii Europejskiej. Polska po wejściu do Unii stanie się stroną ww. Konwencji.
Skomentuj artykuł - Twoje zdanie jest ważne
Czy uważasz, że artykuł zawiera wszystkie istotne informacje? Czy jest coś, co powinniśmy uzupełnić? A może masz własne doświadczenia związane z tematem artykułu?