Uchwalono ustawę o stanie wyjątkowym
Dnia 21 czerwca 2002 r. Sejm uchwalił ustawę o stanie wyjątkowym. Ustawa ta określa tryb wprowadzania i zniesienia stanu wyjątkowego, a także zasady działania organów władzy publicznej oraz zakres, w jakim mogą być ograniczone wolności i prawa człowieka i obywatela w czasie stanu wyjątkowego.
W przypadku więc powstania szczególnego zagrożenia dla państwa i jego obywateli, Rada Ministrów będzie mogła podjąć uchwałę o skierowaniu do Prezydenta wniosku o wprowadzenie stanu wyjątkowego. Wniosek ten powinien określać przede wszystkim powody dla których powinien zostać wprowadzony stan wyjątkowy. Po rozpatrzeniu takiego wniosku Prezydent będzie mógł wydać rozporządzenie o wprowadzeniu stanu wyjątkowego, bądź też odmówić jego wydania. Stan wyjątkowy może być jednak wprowadzony na czas nie przekraczający 90 dni (możliwe jest jednak wyjątkowo jego przedłużenie bądź skrócenie). Definitywne obowiązywanie stanu wyjątkowego rozpoczyna się jednak od ogłoszenia rozporządzenia Prezydenta w Dzienniku Ustaw.
Przywrócenie normalnego funkcjonowania państwa będzie należało co do zasady do zadań Prezesa Rady Ministrów (jeżeli stan wyjątkowy wprowadzono na obszarze większym niż obszar jednego województwa), bądź do właściwego wojewody (jeżeli stan wyjątkowy wprowadzono na obszarze lub części jednego województwa).
Ustawa przewiduje również szereg ograniczeń w zakresie wolności i praw człowieka i obywatela, którym w czasie trwania stanu wyjątkowego będą podlegały wszystkie osoby (zarówno fizyczne jak i prawne) zamieszkujące (mające siedzibę) lub przebywające na terenie objętym stanem wyjątkowym. Ustawa przewiduje więc zawieszenie na obszarze na którym został wprowadzony stan wyjątkowy różnego rodzaju uprawnień np. prawa do zgromadzeń, organizowania masowych imprez, strajków, akcji protestacyjnych. W czasie trwania stanu wyjątkowego będzie ponadto istniała możliwość odosobnienia osoby, która będzie zagrażała bezpieczeństwu państwa i jego obywateli, wprowadzania różnego rodzaju nakazów i zakazów np. przebywania i opuszczania w ustalonym czasie określonych miejsc, uzyskania zezwolenia na zmianę miejsca pobytu, zgłoszenia przybycia do określonej miejscowości, fotografowania pewnych miejsc i obszarów. Naruszenie tych zakazów i nakazów będzie karalne. Możliwe będzie również wprowadzenie cenzury prewencyjnej radia i telewizji, kontroli listów, przesyłek i paczek. Omawiane ograniczenia będą mogły dotyczyć ponadto dostępu do towarów konsumpcyjnych, wolności działalności gospodarczej np. poprzez nakazanie zaniechania jej prowadzenia czy też działalności edukacyjnej np. poprzez okresowe zawieszenie zajęć w szkołach.
Ustawa wejdzie w życie 21 stycznia 2003r.
Skomentuj artykuł - Twoje zdanie jest ważne
Czy uważasz, że artykuł zawiera wszystkie istotne informacje? Czy jest coś, co powinniśmy uzupełnić? A może masz własne doświadczenia związane z tematem artykułu?