Czy zgodnie z art. 87 § 4 Ordynacji Podatkowej Biuro podróży ma obowiązek wystawić rachunek, jeżeli (...)

UZASADNIENIE

W dniu 11 stycznia 2010r. został złożony ww. wniosek, uzupełniony pismem z dnia 29 marca 2010r. (data wpływu 30 marca 2010r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie obowiązku wystawiania rachunku, jeżeli żądanie zostało zgłoszone przed upływem 3 miesięcy od dnia wykonania usługi.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wraz z grupą studentów Politechniki ?, rok IV, Wnioskodawczyni wybrała się na praktykę wyjazdową na Krym. Usługi świadczyło Biuro X z Y, z oddziałem w C, zaliczki były płacone w dniach 18.05.2009r., 8.06.2009r., 6.08.2009r. Wyjazd odbył się w dniach 16.09.2009-27.09.2009r. Po powrocie Wnioskodawczyni z grupą studentów dostała zgodę od rektora Politechniki ? na dofinansowanie (zwrot kosztów), jeżeli doniosą fakturę za wykonaną usługę wystawioną na Politechnikę ?. Po wystosowaniu pisma do Biura X o wystawienie faktury, powołując się na art. 87 § 4 Ordynacji Podatkowej, o wystawienie faktury na podstawie paragonu, Biuro X stwierdziło, że nie może wystawić faktury, gdyż wystawia się ją do 7 dni od wpłaty pieniędzy, a przepis dotyczący 3 miesięcy ich nie obowiązuje, gdyż stosuje się odrębne przepisy Ordynacji Podatkowej.

W uzupełnieniu wniosku Wnioskodawczyni wskazała, iż umowa została spisana z Wnioskodawczynią oraz zaliczki wpłacone były w formie dowodów wpłat (jako paragony), które Wnioskodawczyni posiada.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy zgodnie z art. 87 § 4 Ordynacji Podatkowej Biuro podróży ma obowiązek wystawić rachunek, jeżeli żądanie zostało zgłoszone przed upływem 3 miesięcy od dnia wykonania usługi...

Zdaniem Wnioskodawczyni, zgodnie z art. 87 § 4 Ordynacji Podatkowej Biuro podróży ma obowiązek wystawić fakturę na podstawie paragonu, gdyż żądanie zostało zgłoszone do 3 miesięcy od dnia wykonania usługi.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 106 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), zwanej dalej również ustawą o VAT, podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani wystawić fakturę stwierdzającą w szczególności dokonanie sprzedaży, datę dokonania sprzedaży, cenę jednostkową bez podatku, podstawę opodatkowania, stawkę i kwotę podatku, kwotę należności oraz dane dotyczące podatnika i nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 2, 4 i 5 oraz art. 119 ust. 10 i art. 120 ust. 16.

W myśl art. 106 ust. 4 ustawy podatnicy, o których mowa w ust. 1-3, nie mają obowiązku wystawiania faktur, o których mowa w ust. 1 i 2, osobom fizycznym nieprowadzącym działalności gospodarczej. Jednakże na żądanie tych osób podatnicy są obowiązani do wystawienia faktury.

Zgodnie z art. 19 ust. 1 ustawy o VAT, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wyda nia towaru lub wykonania usługi z zastrzeżeniem ust. 2-21, art. 14 ust. 6, art. 20 i art. 21 ust. 1.

Stosownie do art. 19 ust. 4 ww. ustawy, jeżeli dostawa towaru lub wykonanie usługi powinny być potwierdzone fakturą, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wystawienia faktury, nie później jednak niż w 7. dniu, licząc od dnia wydania towaru lub wykonania usługi.

Zasady wystawiania faktur reguluje rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 212, poz. 1337 ze zm.).

Stosownie do § 4 ust. 1 ww. rozporządzenia, zarejestrowani podatnicy jako podatnicy VAT czynni, posiadający numer identyfikacji podatkowej, wystawiają faktury oznaczone wyrazami 'FAKTURA VAT?.

Zgodnie z § 5 ust. 1 powołanego rozporządzenia, faktura stwierdzająca dokonanie sprzedaży, powinna zawierać co najmniej:

1. imiona i nazwiska lub nazwy bądź nazwy skrócone sprzedawcy i nabywcy oraz ich adresy;
2. numery identyfikacji podatkowej sprzedawcy i nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 10 i 11;
3. numer kolejny faktury oznaczonej jako 'FAKTURA VAT';
4. dzień, miesiąc i rok wystawienia faktury, a w przypadku, gdy data ta różni się od daty sprzedaży, również datę sprzedaży; w przypadku sprzedaży o charakterze ciągłym podatnik może podać na fakturze miesiąc i rok dokonania sprzedaży, pod warunkiem podania daty wystawienia faktury;
5. nazwę (rodzaj) towaru lub usługi;
6. miarę i ilość sprzedanych towarów lub zakres wykonanych usług;
7. cenę jednostkową towaru lub usługi bez kwoty podatku (cenę jednostkową netto);
8. wartość towarów lub wykonanych usług, których dotyczy sprzedaż, bez kwoty podatku (wartość sprzedaży netto);
9. stawki podatku;
10. sumę wartości sprzedaży netto towarów lub wykonanych usług z podziałem na poszczególne stawki podatku i zwolnionych od podatku oraz niepodlegających opodatkowaniu;
11. kwotę podatku od sumy wartości sprzedaży netto towarów (usług), z podziałem na kwoty dotyczące poszczególnych stawek podatku;
12. kwotę należności ogółem wraz z należnym podatkiem.

Zgodnie z § 7 ust. 3 rozporządzenia, w przypadku gdy faktura dotyczy sprzedaży zarejestrowanej przy użyciu kasy rejestrującej, do kopii faktury podatnik obowiązany jest dołączyć paragon dokumentujący tę sprzedaż.

Zgodnie z § 7 ust. 4 ww. rozporządzenia, przepis ust. 3 nie dotyczy sprzedaży dokumentowanej fakturą emitowaną przy zastosowaniu kasy rejestrującej, w przypadku gdy wartość sprzedaży i kwota podatku należnego zostały zarejestrowane w raporcie fiskalnym dobowym kasy.

Zgodnie z § 9 ust. 1 cytowanego rozporządzenia, fakturę wystawia się nie później niż siódmego dnia od dnia wydania towaru lub wykonania usługi, z zastrzeżeniem § 10-12.

W myśl § 10 ust. 1 rozporządzenia, jeżeli przed wydaniem towaru lub wykonaniem usługi otrzymano część lub całość należności, w szczególności: przedpłatę, zaliczkę, zadatek, ratę, fakturę wystawia się nie później niż siódmego dnia od dnia, w którym otrzymano część lub całość należności od nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 2 i 3.

W związku z tym, że w obowiązujących przepisach dotyczących podatku VAT brak jest określenia terminu w jakim nabywca będący osobą fizyczną nieprowadzącą działalności gospodarczej może domagać się od sprzedawcy, zgodnie z art. 106 ust. 4 ustawy o VAT, wystawienia faktury VAT, należy stosować art. 87 ustawy Ordynacja podatkowa.

Stosownie do art. 87 § 1 ww. ustawy, jeżeli odrębne przepisy nie stanowią inaczej, podatnicy prowadzący działalność gospodarczą obowiązani są na żądanie kupującego lub usługobiorcy wystawić rachunek potwierdzający dokonanie sprzedaży lub wykonanie usługi.

Podatnicy wymienieni w § 1 ww. artykułu, od których zażądano rachunku przed wykonaniem usługi lub wydaniem towaru, wystawiają rachunek nie później niż w terminie 7 dni od dnia wykonania usługi lub wydania towaru. Jeżeli jednak żądanie wystawienia rachunku zostało zgłoszone po wykonaniu usługi lub wydaniu towaru, wystawienie rachunku następuje w terminie 7 dni od dnia zgłoszenia żądania (art. 87 § 3 ustawy Ordynacja podatkowa).

Podatnik nie ma obowiązku wystawienia rachunku, jeżeli żądanie zostało zgłoszone po upływie 3 miesięcy od dnia wydania towaru lub wykonania usługi (art. 87 § 4 ustawy Ordynacja podatkowa).

Ze stanu faktycznego przedstawionego we wniosku wynika, iż Wnioskodawczyni wraz z grupą studentów Politechniki, rok IV, wybrała się na praktykę wyjazdową na Krym. Usługi świadczyło Biuro, zaliczki były płacone w dniach 18.05.2009r., 68.06.2009r., 6.08.2009r. Wyjazd odbył się w dniach 16.09.2009-27.09.2009r. Po powrocie, Wnioskodawczyni z grupą studentów dostała zgodę od rektora Politechniki na dofinansowanie (zwrot kosztów), jeżeli doniosą fakturę za wykonaną usługę wystawioną na Politechnikę. Po wystosowaniu pisma do Biura o wystawienie faktury, powołując się na art. 87 § 4 Ordynacji Podatkowej o wystawienie faktury na podstawie paragonu, Biuro stwierdziło, że nie może wystawić faktury, gdyż wystawia się ją do 7 dni od wpłaty pieniędzy, a przepis dotyczący 3 miesięcy ich nie obowiązuje, gdyż stosuje się odrębne przepisy Ordynacji Podatkowej. Ponadto Wnioskodawczyni wskazała, iż umowa została spisana z Wnioskodwaczynią oraz zaliczki wpłacone były w formie dowodów wpłat (jako paragony), które Wnioskodawczyni posiada.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika zatem, że nabywcą przedmiotowej usługi, świadczonej przez Biuro X, była Wnioskodawczyni. Stąd też, w świetle przywołanych wyżej przepisów prawa, w szczególności art. 87 Ordynacji podatkowej, sprzedawca ww. usługi zobowiązany jest do wystawienia, w terminie 7 dni od dnia zgłoszenia żądania przez nabywcę, o ile zostało ono wniesione przed upływem 3 miesięcy od dnia wykonania usługi, rachunku potwierdzającego jej wykonanie.

Trzeba jednakże podkreślić, iż skoro nabywcą usługi była Wnioskodawczyni, to z uwagi również na przywołany wyżej przepis § 5 ust. 1 pkt 1 ww. rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008r., w rachunku tym tylko ona może być wskazana jako nabywca usługi i na jej żądanie rachunek może być wystawiony. Brak jest jednocześnie uzasadnienia prawnego do wystawienia przez ww. Biuro, w sytuacji przedstawionej we wniosku, rachunku wskazującego jako nabywcę osobę czy też podmiot inny niż Wnioskodawczyni (np. Politechnikę).

Mając na uwadze powyższe przepisy oraz okoliczności przedstawione we wniosku, należy stwierdzić, iż Biuro podróży nie ma obowiązku wystawienia rachunku na Politechnikę, mimo, że żądanie zostało zgłoszone przed upływem 3 miesięcy od dnia wykonania usługi.

Tym samym stanowisko Wnioskodawczyni należy uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa S. Wyszyńskiego 2, 44-101 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu ? do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach ? art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.