Opodatkowanie i dokumentowanie czynności dostawy towaru oraz wykonania usługi transportowej.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki Akcyjnej przedstawione we wniosku z dnia 14 października 2008. (data wpływu 21 października 2008r.), uzupełnionym pismem z dnia 9 stycznia 2009r. (data wpływu 9 stycznia 2009r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania i dokumentowania czynności dostawy towaru oraz wykonania usługi transportowej - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 21 października 2008r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania i dokumentowania czynności dostawy towaru oraz wykonania usługi transportowej.

W dniu 9 stycznia 2009r. zostało złożone uzupełnienie do ww. wniosku, będące odpowiedzią na wezwanie tutejszego organu z dnia 30 grudnia 2008r. znak: IBPP2/443-991/08/ICz, IBPBI/2/423-966/08/PC.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca zamierza zawrzeć szereg umów z podmiotami będącymi stałymi odbiorcami towarów sprzedawanych przez Wnioskodawcę. Strony w umowie uzgodnią, iż miejscem wydania sprzedawanych towarów będzie:

• magazyn kupującego,
• magazyn/siedziba klienta kupującego (jeżeli magazyn ten lub siedziba znajdzie się nie dalej niż 20 km od wyznaczonej trasy przejazdu, pomiędzy Wnioskodawcą a kupującym).
  
  

Do miejsc powyższych (miejsca wydania towarów) Wnioskodawca będzie dowoził towar własnym lub wynajętym transportem.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy w opisanym stanie przyszłym dowóz towaru przez Wnioskodawcę do miejsc jego wydania (magazyn kupującego lub magazyn/siedziba klienta kupującego) należy traktować jako usługę transportową, odrębną od sprzedaży towarów, a co za tym idzie, czy niezależnie od faktury za sprzedaż towarów Wnioskodawca powinien wystawić kupującemu każdorazowo w takich przypadkach odrębną fakturę za usługę transportową...

Zdaniem Wnioskodawcy, w opisanym stanie przyszłym nie zajdzie konieczność wystawienia osobnej faktury za usługę transportową, albowiem kupującemu taka usługa faktycznie nie będzie świadczona. Stosownie do przepisów art. 3531 kc i art. 454 § 1 kc strony mogą swobodnie oznaczyć w umowie miejsce spełnienia świadczenia przez dłużnika - w tym przypadku sprzedawcę. Z kolei, zgodnie z art. 547 § 1 kc strony mogą w umowie określić, kogo obciążają koszty wydania towaru. Dopuszczalne jest więc takie umowne ustalenie stron, zgodnie z którym miejscem wydania towaru będzie siedziba (magazyn) kupującego lub jego klienta, a tym samym wszystkie koszty związane z dostarczeniem towaru do miejsca jego wydania obciążać będą sprzedawcę. Jeżeli w konkretnym przypadku strony tak właśnie uzgodniły w umowie, to zdaniem Wnioskodawcy, do czasu dostarczenia towaru przez sprzedawcę do miejsca jego wydania nie jest świadczona żadna usługa na rzecz kupującego, w szczególności zaś usługa transportowa, gdyż sprzedawca przewożąc towar wypełnia swoje zobowiązania, wynikające z umowy sprzedaży. W konsekwencji powyższego, po stronie sprzedającego nie powstanie obowiązek w podatku VAT, ani też przychód do opodatkowania podatkiem dochodowym, gdyż nie mamy tutaj do czynienia z odpłatnym świadczeniem usług, ale wypełnieniem obowiązków umowy.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

W myśl art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm., ostatnia zmiana Dz. U. z 2008r. Nr 209, poz. 1320), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Zgodnie z art. 29 ust. 1 ustawy o VAT podstawą opodatkowania jest obrót, z zastrzeżeniem ust. 2-22, art. 30-32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5. Obrotem jest kwota należna z tytułu sprzedaży, pomniejszona o kwotę należnego podatku. Kwota należna obejmuje całość świadczenia należnego od nabywcy.

Zgodnie z powyższym przepisem podstawa opodatkowania obejmuje całość świadczenia należnego od nabywcy.

Zagadnienie podstawy opodatkowania zostało uregulowane w art. 73 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE. L. Nr 347 poz. 1 ze zm.). Zgodnie z ww. art. 73 Dyrektywy 2006/112/WE Rady, w odniesieniu do dostaw towarów i świadczenia usług innych niż te, o których mowa w art. 74-77, podstawa opodatkowania obejmuje wszystko, co stanowi zapłatę otrzymaną lub którą dostawca lub usługodawca otrzyma w zamian za dostawę towarów lub świadczenie usług, od nabywcy, usługobiorcy lub osoby trzeciej, włącznie z subwencjami związanymi bezpośrednio z ceną takiej dostawy lub świadczenia.

Ww. przepisy Dyrektywy wskazują na to, że kwoty pobierane przez dostawcę od nabywcy wpływają na wartość dokonywanej czynności, a co się z tym wiąże wpływają również na podstawę opodatkowania. Dotyczy to wyłącznie kosztów, które zwiększają kwotę należną z tytułu konkretnej transakcji tj. konkretnej dostawy towarów lub konkretnej usługi.

W myśl art. 547 § 1 i 2 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964r. Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 ze zm.), jeżeli ani z umowy, ani z zarządzeń określających cenę nie wynika, kogo obciążają koszty wydania i odebrania rzeczy, sprzedawca ponosi koszty wydania, w szczególności koszty zmierzenia lub zważenia, opakowania, ubezpieczenia za czas przewozu i koszty przesłania rzeczy, a koszty odebrania ponosi kupujący.

Przepis ten ma zastosowanie wówczas, gdy brak jest stosownych klauzul umownych lub przepisów szczególnych. Ustala on zasadę, według której koszty przesłania ponosi sprzedawca, ale tylko wówczas, gdy miejsce przeznaczenia przesyłanego towaru jest zarazem miejscem jego wydania, a więc miejscem spełnienia świadczenia przez sprzedawcę. Wynika z tego, że całość świadczenia należnego od nabywcy obejmuje wówczas także koszty przesłania towaru.

Powyższe regulacje znajdują zastosowanie w sytuacji, gdy wydanie towaru dokonuje się z chwilą objęcia towaru w posiadanie przez odbiorcę, czyli chwilą wydania towaru jest magazyn odbiorcy (parytet ceny: franco magazyn odbiorcy). Wówczas podstawa opodatkowania obejmuje również koszty transportu towaru.

Z przedstawionego opisu zdarzenia przyszłego wynika, iż Wnioskodawca chce zawrzeć szereg umów z podmiotami będącymi stałymi odbiorcami towarów sprzedawanych przez Wnioskodawcę. Strony w umowie uzgodnią, iż miejscem wydania sprzedawanych towarów będzie:

• magazyn kupującego,
• magazyn/siedziba klienta kupującego (jeżeli magazyn ten lub siedziba znajdzie się nie dalej niż 20 km od wyznaczonej trasy przejazdu, pomiędzy Wnioskodawcą a kupującym).
  
  

Do miejsc powyższych (miejsca wydania towarów) Wnioskodawca będzie dowoził towar własnym lub wynajętym transportem.

W myśl art. 3531 cyt. ustawy Kodeks cywilny strony zawierające umowę mogą ułożyć stosunek prawny według swego uznania, byleby jego treść lub cel nie sprzeciwiały się właściwości (naturze) stosunku, ustawie ani zasadom współżycia społecznego.

W świetle powyższego stwierdzić należy, że jeżeli strony, zgodnie z zawartymi pomiędzy nimi umowami, postanowią, że wydanie towaru następuje w magazynie odbiorcy a wszystkie koszty związane z dostarczeniem towaru do miejsca jego wydania obciążać będą sprzedawcę, uzasadnionym jest stwierdzenie, iż w tej sytuacji, dostawca nie świadczy na rzecz nabywcy, odrębnej od sprzedaży towarów, usługi transportowej.

Wobec powyższego należy uznać za prawidłowe twierdzenie Wnioskodawcy, że do czasu dostarczenia towaru przez sprzedawcę (w tym przypadku Wnioskodawcę) do miejsca jego wydania nie jest świadczona żadna usługa na rzecz kupującego a tym samym, że po stronie sprzedającego nie powstanie obowiązek podatkowy w podatku VAT oraz w przedstawionej sytuacji nie zachodzi konieczność wystawienia osobnej faktury za usługę transportową.

Reasumując stanowisko Wnioskodawcy należy uznać za prawidłowe.

Ponadto informuje się, że w przedmiocie interpretacji przepisów prawa podatkowego w sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych wydane zostanie odrębne rozstrzygnięcie.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu ? do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach ? art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a 43-300 Bielsko-Biała.

Referencje

IBPBI/2/423-966/08/PC, interpretacja indywidualna