Czy X o kodzie CN 2905 15 00 00, nie będący węglowodorem, w przypadku jego przeznaczenia na cele opałowe (...)

UZASADNIENIE

W dniu 27 stycznia 2010r. do tut. organu wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie opodatkowania akcyzą sprzedaży X o kodzie CN 2905 15 00 00 na cele opałowe.

W przedmiotowym wniosku został przedstawione następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca dokonuje zakupu od A. modyfikowanego przedgonu alkoholowego o nazwie handlowej X. Mieszanina ta powstaje jako produkt uboczny w procesie otrzymywania cykloheksanonu na bazie benzenu. Głównymi składnikami tej mieszaniny są: alkohol amylowy, alkohol butylowy, cyklopentanol, cyklopentanon i cyklaheksanon. X jest cieczą o barwie jasnożółtej i stosowany jest jako rozpuszczalnik w przemyśle farb i lakierów. Wnioskodawca kupuje ww. mieszaninę bez uprzednio zapłaconej akcyzy oraz jako wyrób bez określonego przeznaczenia. Następnie wyrób ten jest dalej sprzedawany (również bez nadania mu przeznaczenia) innemu podmiotowi, który z kolei sporządza oświadczenia, że zakupiony X od Wnioskodawcy będzie sprzedany z przeznaczeniem do celów opałowych.

Wnioskodawca wskazuje ponadto, iż przedmiotowy X nie jest węglowodorem.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy Wnioskodawca jest zobowiązany do pobrania akcyzy, a jeżeli tak to w jakiej wysokości, od sprzedaży X (symbol CN 2905 15 00 00, 24.14.22-50.00) w przypadku gdy i ww. produkt jest sprzedawany bez ustalenia jego przeznaczenia, które nadaje dopiero nabywca, i czy w związku z tym spółka zobowiązana jest do uzyskania od nabywcy oświadczenia, że nabywane wyroby są przeznaczone do celów opałowych lub będą sprzedane z przeznaczeniem do celów opałowych, uprawniających do i stosowania stawek akcyzy wynikających z art. 89 ust. 1 pkt 9 10 i 15 oraz na podstawie- art. 89 ust. 14 sporządzenia i przekazania do właściwego Naczelnika Urzędu Celnego miesięcznych zestawień ww. oświadczeń...

Zdaniem Wnioskodawcy, opodatkowanie wyrobów podatkiem akcyzowym regulują przepisy ustawy z dnia 6 grudnia 2008r. o podatku akcyzowym (Dz. U. z 2009r. Nr 3, poz. 11), która w sposób szczegółowy definiuje grupę towarów podlegających akcyzie. Zgodnie z art. 2 pkt 1 katalog tych wyrobów został określony w załączniku nr 1 do ustawy i są nimi wyroby energetyczne, energia elektryczna, napoje alkoholowe oraz wyroby tytoniowe.

Zgodnie z ustawą o podatku akcyzowym X w przypadku sprzedaży go na cele opałowe jest wyrobem akcyzowym i winien być opodatkowany stawką w wysokości 60 zł/1000kg. Natomiast w wypadku sprzedaży ww. wyrobu zgodnie z jego nazwą handlową ale przy braku informacji, co do celu jego przeznaczenia na sprzedawcy nie powinien ciążyć obowiązek podatkowy, a w związku z tym zgodnie z przedstawiona klasyfikacją (kodami CN i PKWiU) frakom nie został wyszczególniony w załącznikach do ustawy tak więc nie stanowi w jej rozumieniu wyrobu akcyzowego. Mimo to wyrób ten może stać się wyrobem akcyzowym przy zastosowaniu go do celów opałowych. Należy również wziąć pod uwagę, że X może być zużywany nie tylko na cele opałowe lecz jako rozpuszczalnik różnych substancji chemicznych. Dlatego w przypadku sprzedaży ww. produktu zgodnie z jego nazwą handlową przy jednoczesnym braku informacji, co do ich przeznaczenia, produkty te nie powinny być traktowane jako oleje opałowe, a zatem produkty akcyzowe i firma nimi handlująca nie jest zobowiązana do odprowadzania akcyzy.

W myśl art. 89 ust. 1 pkt 9, 10 i 15 ustawy o podatku akcyzowym stawka akcyzy na wyroby przeznaczone na cele opałowe wynosi 232 zł/1000 litrów gotowego wyrobu, w przypadku olejów opałowych pozostałych, niepodlegających obowiązkowi barwienia i znakowania na podstawie przepisów szczególnych lub też, których gęstość jest równa, bądź wyższa niż 890kg/m#61448; wynosi 60 zł/1000kg gotowego wyrobu. Jak wynika z przytoczonych wyżej przepisów X klasyfikowany wg CN nie podlega barwieniu oraz znakowaniu, a więc nie może być do nich stosowana stawka 232 zł/1000 litrów. Zatem jak wynika z powyższego stawkę podatkową dla pozostałych olejów opałowych, tj 60 zł/1000 kg i po spełnieniu warunków wynikających z art. 89 ust. 5-12 ustawy o podatku akcyzowym.

Reasumując, w przypadku sprzedaży X na cele opałowe, Spółka dokonująca sprzedaży tych wyrobów powinna odprowadzić w związku ze swoja działalnością podatek akcyzowy w wysokości 60 zł od każdego 1000 kg produktu. Natomiast w przypadku sprzedaży na cele inne niż opałowe ww. substancji obowiązek podatkowy w akcyzie w opisanym przypadku nie powstaje.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Na wstępie należy zauważyć, iż zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 6 grudnia 2008r. (Dz.U. z 2009r. Nr 3, poz. 11 ze zm.) do celów poboru akcyzy i oznaczania wyrobów akcyzowych znakami akcyzy stosuje się klasyfikację w układzie odpowiadającym Nomenklaturze Scalonej (CN) zgodną z rozporządzeniem Rady (EWG) nr 2658/87 z dnia 23 lipca 1987 r. w sprawie nomenklatury taryfowej i statystycznej oraz w sprawie Wspólnej Taryfy Celnej (Dz. Urz. WE L 256 z 07.09.1987, str. 1, z późn. zm.; Dz. Urz. UE Polskie wydanie specjalne, rozdz. 2, t. 2, str. 382, z późn. zm.).

Równocześnie podkreślić należy, iż kwestie dotyczące klasyfikacji statystycznych, nie mieszczą się w ramach określonych w art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r.

Ordynacja podatkowa, zgodnie z którym minister właściwy do spraw finansów publicznych, na pisemny wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną). W związku z powyższym Minister Finansów nie jest uprawniony do oceny stanowiska Wnioskodawcy dotyczącego klasyfikacji statystycznej wyrobów. Z powyższych przepisów wynika zarazem, że przedmiotem interpretacji może być jedynie ocena stanowiska Wnioskodawcy w odniesieniu do przedstawionego we wniosku stanu faktycznego obejmującego również klasyfikację statystyczną wyrobu. Za prawidłową klasyfikację wyrobu odpowiedzialny jest bowiem Wnioskodawca. Zasadą jest, że zainteresowany podmiot sam klasyfikuje swoje produkty (wyroby) wg zasad określonych w poszczególnych klasyfikacjach i nomenklaturach.

Zgodnie z Komunikatem Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego z dnia 24 stycznia 2005r. w sprawie trybu udzielania, informacji dotyczących standardów klasyfikacyjnych (Dz. Urz. GUS z 2005 r. Nr 1, poz. 11) zainteresowany podmiot sam klasyfikuje prowadzoną działalność, swoje produkty (wyroby i usługi), towary, środki trwałe i obiekty budowlane według zasad określonych w poszczególnych klasyfikacjach i nomenklaturach, wprowadzonych rozporządzeniami Rady Ministrów lub stosowanych bezpośrednio na podstawie przepisów Wspólnoty Europejskiej i to jego obciążają ewentualne negatywne konsekwencje z tytułu błędnego zaklasyfikowania wyrobów lub usług.

W myśl powyższego w niniejszej interpretacji indywidualnej oceniono stanowisko Wnioskodawcy w oparciu o przedstawiony stan faktyczny i wskazaną klasyfikację wyrobu.

Zgodnie z art. 2 pkt 1 ustawy z dnia 6 grudnia 2008r. o podatku akcyzowym, wyroby akcyzowe to wyroby energetyczne, energia elektryczna, napoje alkoholowe oraz wyroby tytoniowe, określone w załączniku nr 1 do ustawy.

W myśl art. 86 ust. 1 ww. ustawy do wyrobów energetycznych w rozumieniu ustawy o podatku akcyzowym zalicza się wyroby:

1. objęte pozycjami CN od 1507 do 1518 00, jeżeli są przeznaczone do celów opałowych lub napędowych;
2. objęte pozycjami CN 2701, 2702 oraz od 2704 do 2715;
3. objęte pozycjami CN 2901 i 2902;
4. oznaczone kodem CN 2905 11 00, niebędące pochodzenia syntetycznego, jeżeli są przeznaczone do celów opałowych lub napędowych;
5. objęte pozycją CN 3403;
6. objęte pozycją CN 3811;
7. objęte pozycją CN 3817;
8. oznaczone kodami CN 3824 90 91 i 3824 90 97, jeżeli są przeznaczone do celów opałowych lub napędowych;
9. pozostałe wyroby, z wyłączeniem substancji stosowanych do znakowania i barwienia, o którym mowa w art. 90 ust. 1, przeznaczone do użycia, oferowane na sprzedaż lub używane jako paliwa silnikowe lub jako dodatki lub domieszki do paliw silnikowych - bez względu na kod CN;
10. pozostałe wyroby będące węglowodorami, z wyłączeniem torfu, przeznaczone do użycia, oferowane na sprzedaż lub używane jako paliwa opałowe lub jako dodatki lub domieszki do paliw opałowych - bez względu na kod CN.
    
    

Stosownie zaś do art. 86 ust. 3 paliwami opałowymi w rozumieniu ustawy są wyroby energetyczne przeznaczone do użycia, oferowane na sprzedaż lub używane do celów opałowych, wyłączeniem wyrobów, o których mowa w ust. 2.

Z przedstawionego przez Wnioskodawcę zdarzenia przyszłego wynika, że dokonuje on nabycia, wyrobu o nazwie X o kodzie CN 2905 15 00 00, który następnie zostaje sprzedany przez Wnioskodawcę innemu podmiotowi, który sprzedaje ww. wyrób do celów opałowych.

Jednocześnie Wnioskodawca wskazał, iż przedmiotowy wyrób nie jest zaliczony do grupy węglowodorów.

Zgodnie zatem z powyższym stwierdzić należy, iż nabywany i sprzedawany przez Wnioskodawcę do celów grzewczych X nie będący węglowodorem, zaklasyfikowany do kodu CN 2905 15 00 00 nie jest wyrobem energetycznym w rozumieniu art. 86 ust. 1, a zatem nie jest również paliwem opałowym w rozumieniu art. 86 ust. 3 ww. ustawy o podatku akcyzowym, czyli nie spełnia definicji wyrobu akcyzowego w rozumieniu art. 2 pkt 1 ustawy.

W myśl powyższego przedmiotowy wyrób nabywany oraz sprzedawany przez Wnioskodawcę do celów grzewczych nie podlega opodatkowaniu podatkiem akcyzowym, a zatem nie jest również wymagane przy jego sprzedaży uzyskiwanie od nabywcy oświadczeń o jego przeznaczeniu jak i zestawień tych oświadczeń, o których mowa w art. 89 ust. 14 ww. ustawy, że sprzedawane wyroby są przeznaczone do celów opałowych uprawniających do stosowania stawek akcyzowych określonych w art. 89 ust. 1 pkt 9, 10 i 15.

Również w sytuacji przeznaczenia przedmiotowego X do innych celów niż do napędu silników spalinowych nie podlega on opodatkowaniu podatkiem akcyzowym. W sytuacji natomiast przeznaczenia przedmiotowego wyrobu do szeroko rozumianych celów napędowych, to na podstawie art. 86 ust. 1 pkt 9 oraz ust. 2 wyrób ten zostanie zaliczony do paliw silnikowych podlegających opodatkowaniu podatkiem akcyzowym.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016), skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu ? do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach ? art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a 43-300 Bielsko-Biała