Pytanie klienta:
Odpowiedź prawnika:
Zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.
Przepis art. 23 ustawy nie wymienia kosztów związanych z ogrzewaniem wynajętej nieruchomości, jednakże żeby móc zaliczyć takie koszty do uzyskania przychodów wynajmujący powinien wykazać ich związek z przychodem, w tym fakt iż zakup oleju czy gazu do ogrzewania wynajętej hali miał służyć zachowaniu lub zabezpieczeniu źródła przychodów jakim jest dla wynajmującego wynajem hali. Należy przyjąć, iż co do zasady koszty ogrzewania obciążają najemcę, stąd – jeśli co prawdopodobne wynika to również z umowy najmu – organy podatkowe mogą kwestionować ujęcie w koszty zakupu opału przez wynajmującego.
Wydaje się, iż problem leży w udowodnieniu, że rzeczywiście wynajmujący ponosił koszty opału, aby zachować albo zabezpieczyć źródło przychodów (z najmu hali). Gdyby z umowy najmu lub dodatkowego porozumienia pomiędzy najemcą i wynajmującym jasno wynikało, iż hala nie spełnia oczekiwań najemcy co do np. izolacji cieplnej, ewentualnie hala wymaga innych nakładów ze strony najemcy i zgadza się on wynająć halę tylko pod warunkiem, że wynajmujący poniesie część kosztów ogrzewania, to organy podatkowe nie byłyby w stanie skutecznie zakwestionować tego wydatku jako kosztu wynajmującego. Oczywiście ustalenia takie co do zasady nie musiały być poczynione pisemnie, ale mogły być poczynione ustnie. W takiej sytuacji – w toku toczącego się postępowania podatnik powinien wskazać organowi podatkowemu świadków takich uzgodnień – tak po swojej stronie, jak i najemcy. Jeśli mimo wszystko zostanie wydana decyzja kwestionująca uznanie tych wydatków za koszty podatkowe, należy wnieść odwołanie, a jeśli również decyzja organu drugiej instancji będzie niekorzystna – należy wnieść skargę do wojewódzkiego sądu administracyjnego.