Czy w zaistniałym stanie faktycznym Wnioskodawca jest uprawniony do pomniejszenia podatku należnego (...)

UZASADNIENIE

W dniu 16 sierpnia 2013 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do pomniejszenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z otrzymanych od komplementariusza faktur dokumentujących usługi marketingowe.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca posiada siedzibę w Polsce, prowadzi działalność gospodarczą w Polsce w formie spółki komandytowej i jest zarejestrowanym w Polsce czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług (jest podatnikiem w rozumieniu art. 15 ustawy o podatku od towarów i usług). Komplementariuszem Wnioskodawcy jest spółka z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w Polsce, która prowadzi działalność gospodarczą w Polsce i która również jest zarejestrowanym w Polsce czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług (jest podatnikiem w rozumieniu art. 15 ustawy o podatku od towarów i usług). Zgodnie z umową spółki komandytowej (Zainteresowanego), komplementariusz spółki jest uprawniony do określonego procentowo udziału w zyskach spółki.

Wnioskodawca zatrudnia pracowników zajmujących się produkcją i montażem, grafiką oraz sprzedażą, nie zatrudnia natomiast pracownika zajmującego się stricte marketingiem. Świadczenie takich usług Zainteresowany postanowił zlecić na zewnątrz - komplementariuszowi Wnioskodawcy. Obok zarządzania bieżącą działalnością przedsiębiorstwa Zainteresowanego, komplementariusz świadczy zatem na jego rzecz również usługi marketingowe obejmujące m.in. budowę strategii marketingowej Wnioskodawcy, informowanie o działalności Wnioskodawcy i reklamowanie oferowanych przez Zainteresowanego towarów i usług, a także wyszukiwanie i pozyskiwanie klientów. Wysokość wynagrodzenia za świadczenie usług marketingowych uzależniona jest od ilości godzin świadczenia tych usług, przy czym umowa zawarta pomiędzy Wnioskodawcą a komplementariuszem wskazuje maksymalną kwotę miesięcznego wynagrodzenia, której wynagrodzenie to nie może przekroczyć.

Wspólnicy Zainteresowanego podjęli jednomyślną uchwałę o wyrażeniu zgody na zawarcie powyższej umowy. Z tytułu świadczonych usług marketingowych komplementariusz wystawia regularnie (co miesiąc) na rzecz Wnioskodawcy faktury VAT. Usługi marketingowe mają bezpośredni związek z wykonywanymi przez Zainteresowanego czynnościami opodatkowanymi podatkiem od towarów i usług (obrót), przy czym ich wpływ na czynności opodatkowane może być większy lub mniejszy, zależnie od miesiąca.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy w zaistniałym stanie faktycznym Wnioskodawca jest uprawniony do pomniejszenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w otrzymanych od komplementariusza fakturach VAT z tytułu świadczenia usług marketingowych?

Zdaniem Wnioskodawcy, odpowiedź na powyższe pytanie jest twierdząca.

Zgodnie z art. 39 par. 1 w zw. z art. 103 Kodeksu spółek handlowych - komplementariusz spółki komandytowej jest uprawniony i zobowiązany do prowadzenia spraw spółki, w tym do zarządzania przedsiębiorstwem spółki. Ponadto, zgodnie z art. 46 w zw. z art. 103 k.s.h. wspólnicy nie pobierają wynagrodzenia za prowadzenie spraw spółki. Norma ta ma jednak charakter względnie wiążący i jej zastosowanie może zostać wyłączone w umowie spółki, jak również poprzez podjęcie jednomyślnej uchwały wspólników spółki. Niemniej jednak, prowadzenie spraw spółki oznacza bieżące zarządzanie działalnością przedsiębiorstwa spółki i w żadnym wypadku nie wyłącza możliwości zlecania przez spółkę komandytową (Wnioskodawcę) prowadzenia poszczególnych spraw lub rodzaju spraw, w tym działalności marketingowej na rzecz spółki, innym podmiotom. Wręcz przeciwnie, spółka z reguły w wielu wypadkach będzie korzystała z usług zewnętrznych, przykładowo usług księgowych, doradztwa prawnego, informatycznych, czy właśnie usług marketingowych. Spółka komandytowa (Zainteresowany) nie różni się bowiem w tym zakresie od innych podmiotów. Nic nie stoi również na przeszkodzie, aby prowadzenie takich czynności, czy rodzaju czynności (działalności marketingowej na rzecz spółki) zostało zlecone komplementariuszowi spółki, zwłaszcza w sytuacji, gdy podjęta została przez wszystkich wspólników jednomyślna uchwała w tym zakresie. Należy bowiem zauważyć, że art. 46 w zw. z art. 103 k.s.h. ma zasadniczo na celu ochronę majątkowych interesów wspólników spółki i ustalonego sposobu podziału zysku wypracowanego przez spółkę. Zagrożenia takiego nie ma w sytuacji, gdy wszyscy wspólnicy wyrażają zgodę na zawarcie przez spółkę umowy z jednym z nich.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz.U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 ze zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy ? przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (?).

Natomiast przez świadczenie usług ? w świetle art. 8 ust. 1 ustawy ? rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

1. przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;
2. zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;
3. świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.
   
   

Powołany przepis wskazuje, że pojęcie ?świadczenia usług? ma bardzo szeroki zakres, gdyż nie obejmuje wyłącznie działań podatnika, lecz również zobowiązanie do powstrzymania się od dokonywania czynności lub do tolerowania czynności bądź sytuacji. Przez świadczenie usług należy zatem rozumieć każde zachowanie się podatnika ? nie będące dostawą towarów ? na rzecz innego podmiotu.

Z treści powołanego wyżej przepisu art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy jednoznacznie wynika, że dostawa towarów i świadczenie usług, co do zasady podlegają opodatkowaniu VAT jedynie wówczas, gdy czynności te są wykonywane odpłatnie.

Aby uznać dane świadczenie za odpłatne, musi istnieć stosunek prawny pomiędzy świadczącym usługę a odbiorcą, a w zamian za wykonanie usługi powinno zostać wypłacone wynagrodzenie. Musi istnieć bezpośredni związek pomiędzy świadczoną usługą i przekazanym za nią wynagrodzeniem. Oznacza to, że z danego stosunku prawnego, na podstawie którego wykonywana jest usługa, musi wynikać wyraźna, bezpośrednia korzyść na rzecz świadczącego usługę. Otrzymana zapłata powinna być zatem konsekwencją wykonanego świadczenia.

Zakres opodatkowania podatkiem VAT wyznacza nie tylko czynnik przedmiotowy ? opodatkowaniu podlega odpłatna dostawa towarów lub odpłatne świadczenie usług, ale także czynnik podmiotowy ? czynności muszą być wykonywane przez podatnika.

Stosownie do treści art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza - według art. 15 ust. 2 ustawy - obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Zgodnie z art. 106 ust. 1 ustawy ? podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani wystawić fakturę stwierdzającą w szczególności dokonanie sprzedaży, datę dokonania sprzedaży, cenę jednostkową bez podatku, podstawę opodatkowania, stawkę i kwotę podatku, kwotę należności oraz dane dotyczące podatnika i nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 1a, 2, 4 i 5 oraz art. 119 ust. 10 i art. 120 ust. 16.

Każda czynność opodatkowana podatkiem VAT, wykonana przez podatnika podatku VAT, powinna zastać udokumentowana fakturą VAT.

Zgodnie z art. 109 § 1 ustawy z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych (t.j. Dz.U. z 2013 r., 1030) ? spółka komandytowa powstaje z chwilą wpisu do rejestru.

W świetle art. 117 cyt. ustawy, spółkę reprezentują komplementariusze, których z mocy umowy spółki albo prawomocnego orzeczenia sądu nie pozbawiono prawa reprezentowania spółki.

Z kolei na podstawie art. 118 § 1 tej ustawy, komandytariusz może reprezentować spółkę jedynie jako pełnomocnik.

Komandytariusz nie ma prawa ani obowiązku prowadzenia spraw spółki, chyba że umowa spółki stanowi inaczej (art. 121 § 1 powołanej ustawy).

Jak stanowi art. 39 § 1 ww. ustawy ? każdy wspólnik ma prawo i obowiązek prowadzenia spraw spółki.

Jak wynika z art. 46 cyt. ustawy ? za prowadzenie spraw spółki wspólnik nie otrzymuje wynagrodzenia.

Z opisu sprawy wynika, że Spółka prowadzi działalność gospodarczą w formie spółki komandytowej i jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Komplementariuszem Wnioskodawcy jest spółka z ograniczoną odpowiedzialnością, która również jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Zgodnie z umową spółki komandytowej (Zainteresowanego), komplementariusz spółki jest uprawniony do określonego procentowo udziału w zyskach spółki. Spółka zatrudnia pracowników zajmujących się produkcją i montażem, grafiką oraz sprzedażą, nie zatrudnia natomiast pracownika zajmującego się stricte marketingiem. Świadczenie takich usług Zainteresowany postanowił zlecić na zewnątrz ? komplementariuszowi Wnioskodawcy. Obok zarządzania bieżącą działalnością przedsiębiorstwa Zainteresowanego, komplementariusz świadczy na jego rzecz usługi marketingowe obejmujące m.in. budowę strategii marketingowej Spółki, informowanie o jej działalności i reklamowanie oferowanych przez nią towarów i usług, a także wyszukiwanie i pozyskiwanie klientów. Wysokość wynagrodzenia za świadczenie usług marketingowych uzależniona jest od ilości godzin świadczenia tych usług, przy czym umowa zawarta pomiędzy Wnioskodawcą a komplementariuszem wskazuje maksymalną kwotę miesięcznego wynagrodzenia, której wynagrodzenie to nie może przekroczyć. Jak wskazał Zainteresowany, wspólnicy podjęli jednomyślną uchwałę o wyrażeniu zgody na zawarcie powyższej umowy. Z tytułu świadczonych usług marketingowych komplementariusz wystawia regularnie (co miesiąc) na rzecz Wnioskodawcy faktury VAT. Usługi marketingowe mają bezpośredni związek z wykonywanymi przez Zainteresowanego czynnościami opodatkowanymi podatkiem od towarów i usług (obrót), przy czym ich wpływ na czynności opodatkowane może być większy lub mniejszy, zależnie od miesiąca.

Z przywołanych uregulowań wynika, że kodeks spółek handlowych przyznaje komplementariuszom prawo i obowiązek prowadzenia spraw spółki. Jednocześnie ksh stanowi, że z tytułu realizacji powyższego uprawnienia wspólnik nie otrzymuje wynagrodzenia. W przedmiotowej sprawie, komplementariusz - spółka z ograniczoną odpowiedzialnością - zgodnie z uchwałą o wyrażeniu zgody na świadczenie przez komplementariusza usług marketingowych - za świadczone przez siebie usługi marketingowe otrzymuje od Wnioskodawcy wynagrodzenie, obok uprawnienia do określonego procentowo udziału w zyskach Zainteresowanego. Wynagrodzenie, które otrzymuje komplementariusz za świadczone na rzecz Zainteresowanego usługi marketingowe, nie są tożsame z udziałem w zyskach Wnioskodawcy z tytułu posiadanego statusu wspólnika i jest odrębnym wynagrodzeniem otrzymywanym tylko za usługi marketingowe.

Zatem, czynność polegająca na świadczeniu usług marketingowych przez komplementariusza na rzecz Wnioskodawcy (spółki z ograniczoną odpowiedzialnością spółki komandytowej) jest usługą w rozumieniu art. 8 ust. 1 ustawy i podlega opodatkowaniu podatkiem VAT.

Odnosząc się natomiast do prawa do odliczenia podatku naliczonego należy stwierdzić, że stosownie do art. 86 ust. 1 ustawy ? w zakresie w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Natomiast w myśl art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy ? kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług (?).

Na mocy art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy, nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury i dokumenty celne w przypadku, gdy transakcja udokumentowana fakturą nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

Na podstawie art. 88 ust. 4 ustawy, obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się również do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 20.

Stosownie do cytowanych wyżej przepisów, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje zarejestrowany, czynny podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych.

Przedstawiona powyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z usługami i towarami, które nie są w ogóle wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku oraz niepodlegających temu podatkowi.

Przy czym związek dokonywanych zakupów z działalnością podatnika może mieć charakter pośredni lub bezpośredni.

O związku bezpośrednim dokonywanych zakupów z działalnością podatnika można mówić wówczas, gdy nabywane towary służą np. dalszej odsprzedaży - towary handlowe lub też nabywane towary i usługi są niezbędne do wytworzenia towarów lub usług będących przedmiotem dostawy, bezpośrednio więc wiąże się z czynnościami opodatkowanymi wykonywanymi przez podatnika.

Natomiast o pośrednim związku nabywanych towarów i usług z działalnością przedsiębiorcy można mówić wówczas, gdy ponoszone wydatki wiążą się z całokształtem funkcjonowania przedsiębiorstwa, mają pośredni związek z działalnością gospodarczą, a tym samym osiąganymi przez podatnika przychodami. Aby jednak można było wskazać, że określone zakupy mają chociażby pośredni związek z działalnością podmiotu, istnieć musi związek przyczynowo -skutkowy pomiędzy dokonanymi zakupami towarów i usług a powstaniem obrotu. O pośrednim związku dokonanych zakupów z działalnością podatnika można mówić, gdy zakupu towarów i usług nie przyczynią się bezpośrednio do uzyskania przychodu przez podatnika, np. poprzez ich odsprzedaż, lecz poprzez wpływ na ogólne funkcjonowanie przedsiębiorstwa jako całości, przyczynia się do generowania przez podmiot obrotów.

Jak wskazał Wnioskodawca, usługi marketingowe świadczone przez komplementariusza (spółkę z o.o.), mają bezpośredni związek z wykonywanymi przez Wnioskodawcę czynnościami opodatkowanymi podatkiem od towarów i usług, przy czym ich wpływ na czynności opodatkowane może być większy lub mniejszy, zależnie od miesiąca. Z tytułu świadczonych usług marketingowych komplementariusz wystawia faktury VAT.

Biorąc pod uwagę opis sprawy oraz powołane przepisy prawa podatkowego należy stwierdzić, że zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy - Wnioskodawca jest uprawniony do pomniejszenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z otrzymanych od komplementariusza faktur dokumentujących usługi marketingowe - pod warunkiem niezaistnienia ograniczeń wynikających z art. 88 ustawy.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Tut. Organ informuje, że wniosek w pozostałym zakresie rozpatrzony zostanie odrębnymi pismami.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - t.j. Dz.U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.