Czy w przypadku opisanego zdarzenia przyszłego, Wnioskodawca będzie uprawniony do pomniejszenia podatku (...)

15.11.2013

Czy w przypadku opisanego zdarzenia przyszłego, Wnioskodawca będzie uprawniony do pomniejszenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w otrzymanych od komplementariusza fakturach VAT z tytułu świadczenia usług zarządzania bieżącą działalnością przedsiębiorstwa Wnioskodawcy?

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2012 r., poz. 749 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością Spółka komandytowa, przedstawione we wniosku z 7 sierpnia 2013 r. (data wpływu 16 sierpnia 2013 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do pomniejszenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z otrzymanych od komplementariusza faktur dokumentujących usługi zarządzania bieżącą działalnością przedsiębiorstwa Wnioskodawcy ? jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 16 sierpnia 2013 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do pomniejszenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z otrzymanych od komplementariusza faktur dokumentujących usługi zarządzania bieżącą działalnością przedsiębiorstwa Wnioskodawcy.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca posiada siedzibę w Polsce, prowadzi działalność gospodarczą w Polsce w formie spółki komandytowej i jest zarejestrowanym w Polsce czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług (jest podatnikiem w rozumieniu art. 15 ustawy o podatku od towarów i usług). Komplementariuszem Wnioskodawcy jest spółka z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w Polsce, która prowadzi działalność gospodarczą w Polsce i która również jest zarejestrowanym w Polsce czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług (jest podatnikiem w rozumieniu art. 15 ustawy o podatku od towarów i usług). Zgodnie z umową spółki komandytowej (Zainteresowanego), komplementariusz spółki jest uprawniony do określonego procentowo udziału w zyskach spółki.

Wnioskodawca zamierza zawrzeć z komplementariuszem umowę menadżerską, na podstawie której komplementariusz będzie zarządzał bieżącą działalnością przedsiębiorstwa Zainteresowanego. Zarządzanie bieżącą działalnością będzie obejmowało w szczególności zarządzanie zasobami ludzkimi i organizację pracy zatrudnionych u Wnioskodawcy pracowników, realizowanie zamówień na towary i usługi, zakup materiałów oraz usług podwykonawców, czy kontrolę rozliczeń i utrzymanie płynności finansowej przedsiębiorstwa. Zarządzanie będzie miało formę świadczenia usług przez komplementariusza na rzecz Zainteresowanego, a z tytułu świadczonych usług komplementariusz będzie wystawiał Wnioskodawcy faktury VAT. Zgoda na taką formę wypłaty wynagrodzenia dla komplementariusza za zarządzanie bieżącą działalnością przedsiębiorstwa Zainteresowanego będzie wyrażona w uchwale wspólników Wnioskodawcy. Bieżące zarządzanie działalnością przedsiębiorstwa Zainteresowanego będzie miało bezpośredni związek z wykonywanymi przez Wnioskodawcę czynnościami opodatkowanymi podatkiem od towarów i usług.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Zdaniem Wnioskodawcy, odpowiedź na powyższe pytanie jest twierdząca.

Zgodnie z art. 39 par. 1 w zw. z art. 103 Kodeksu spółek handlowych, komplementariusz spółki komandytowej jest uprawniony i zobowiązany do prowadzenia spraw spółki, w tym do zarządzania przedsiębiorstwem spółki. Ponadto, zgodnie z art. 46 w zw. z art. 103 k.s.h, wspólnicy nie pobierają wynagrodzenia za prowadzenie spraw spółki. Norma ta ma jednak charakter względnie wiążący i jej zastosowanie może zostać wyłączone w umowie spółki, jak również poprzez podjęcie jednomyślnej uchwały wspólników spółki.

Wynagrodzenie za zarządzanie bieżącą działalnością spółki może być zatem wypłacane komplementariuszowi w następujących wypadkach:

gdy umowa spółki tak stanowi ? w określonej w umowie spółki wysokości,
na podstawie podjętej przez wszystkich wspólników spółki komandytowej jednomyślnej uchwały ? we wskazanej w uchwale wysokości,
na podstawie podjętej przez wszystkich wspólników spółki komandytowej jednomyślnej uchwały ? we wskazanej w uchwale wysokości, przy czym w przypadku, gdy komplementariusz prowadzi działalność gospodarczą w rozumieniu art. 15 ustawy o podatku od towarów i usług, poza działalnością w spółce komandytowej, może (o ile uchwała spółki komandytowej tak stanowi) wykonywać bieżące zarządzanie działalnością przedsiębiorstwa spółki komandytowej w ramach świadczenia usług i wystawiać z tego tytułu na rzecz spółki komandytowej faktury VAT.

W związku z powyższym świadczone przez komplementariusza na rzecz Wnioskodawcy (spółki komandytowej) usługi zarządzania bieżącą działalnością przedsiębiorstwa Zainteresowanego, jeżeli będzie wykonywane w ramach prowadzonej przez komplementariusza działalności gospodarczej poza działalnością w spółce komandytowej, będzie stanowiło działalność podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. W konsekwencji komplementariusz będzie zobowiązany do wystawienia na rzecz spółki komandytowej (Wnioskodawcy) faktury VAT, a Zainteresowany będzie miał prawo do pomniejszenia podatku należnego o podatek naliczony w wystawionych mu przez komplementariusza fakturach VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz.U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 ze zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy ? przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (?).

Natomiast przez świadczenie usług ? w świetle art. 8 ust. 1 ustawy ? rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;
zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;
świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.

Powołany przepis wskazuje, że pojęcie ?świadczenia usług? ma bardzo szeroki zakres, gdyż nie obejmuje wyłącznie działań podatnika, lecz również zobowiązanie do powstrzymania się od dokonywania czynności lub do tolerowania czynności bądź sytuacji. Przez świadczenie usług należy zatem rozumieć każde zachowanie się podatnika ? nie będące dostawą towarów ? na rzecz innego podmiotu.

Z treści powołanego wyżej przepisu art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy jednoznacznie wynika, że dostawa towarów i świadczenie usług, co do zasady podlegają opodatkowaniu VAT jedynie wówczas, gdy czynności te są wykonywane odpłatnie.

Aby uznać dane świadczenie za odpłatne, musi istnieć stosunek prawny pomiędzy świadczącym usługę a odbiorcą, a w zamian za wykonanie usługi powinno zostać wypłacone wynagrodzenie. Musi istnieć bezpośredni związek pomiędzy świadczoną usługą i przekazanym za nią wynagrodzeniem. Oznacza to, że z danego stosunku prawnego, na podstawie którego wykonywana jest usługa, musi wynikać wyraźna, bezpośrednia korzyść na rzecz świadczącego usługę. Otrzymana zapłata powinna być zatem konsekwencją wykonanego świadczenia.

Zakres opodatkowania podatkiem VAT wyznacza nie tylko czynnik przedmiotowy ? opodatkowaniu podlega odpłatna dostawa towarów lub odpłatne świadczenie usług, ale także czynnik podmiotowy ? czynności muszą być wykonywane przez podatnika.

Stosownie do treści art. 15 ust. 1 ustawy ? podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza ? według art. 15 ust. 2 ustawy ? obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Zgodnie z art. 106 ust. 1 ustawy ? podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani wystawić fakturę stwierdzającą w szczególności dokonanie sprzedaży, datę dokonania sprzedaży, cenę jednostkową bez podatku, podstawę opodatkowania, stawkę i kwotę podatku, kwotę należności oraz dane dotyczące podatnika i nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 1a, 2, 4 i 5 oraz art. 119 ust. 10 i art. 120 ust. 16.

Każda czynność opodatkowana podatkiem VAT, wykonana przez podatnika podatku VAT, powinna zastać udokumentowana fakturą VAT.

Powyższa definicja ?podatnika? ma zatem charakter uniwersalny, pozwalający na objęcie pojęciem ?podatnik? tych wszystkich podmiotów, które prowadzą określoną działalność, występując w obrocie gospodarczym. Jednakże zauważyć należy, iż status podatnika podatku od towarów i usług, wynika z okoliczności dokonania czynności podlegających opodatkowaniu tym podatkiem. Określony w ustawie zakres opodatkowania podatkiem od towarów i usług wskazuje, że do tego, aby faktycznie zaistniało opodatkowanie danej czynności konieczne jest, aby czynność podlegającą opodatkowaniu wykonał podmiot, który dla tej właśnie czynności będzie działał jako podatnik.

Z przytoczonych wyżej przepisów wynika ponadto, że dla uznania danego podmiotu za podatnika w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy nie ma znaczenia rezultat prowadzonej działalności. Oznacza to, że aby uznać działalność podmiotu za działalność gospodarczą nie jest konieczne, aby przyniosła ona jakiekolwiek efekty. Podatnikiem jest zatem również podmiot prowadzący działalność generującą straty, a nawet podmiot, który w ogóle nie dokona żadnej sprzedaży.

W efekcie opodatkowaniu mogą podlegać te czynności, w przypadku których spełniony został zarówno podmiotowy, jak i przedmiotowy zakres opodatkowania, tzn. zaistniała czynność określona jako opodatkowana, która została wykonana przez podmiot mający cechę podatnika. Należy podkreślić, że obie te przesłanki powinny zostać spełnione jednocześnie, co oznacza, że w odniesieniu do danej czynności konkretny podmiot powinien występować w charakterze podatnika. Tak więc wykonanie czynności podlegającej opodatkowaniu przez podmiot niewystępujący w tym przypadku w charakterze podatnika ? nawet jeśli jest on podatnikiem z innego tytułu ? pozostaje poza zakresem opodatkowania.

Wyżej przedstawiona, szeroka definicja działalności gospodarczej, została zawężona m.in. przepisem art. 15 ust. 3 ustawy ? zgodnie z którym za wykonywaną samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 1, nie uznaje się czynności:

z tytułu których przychody zostały wymienione w art. 12 ust. 1-6 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r., poz. 361 ze zm.);
(uchylony);
z tytułu których przychody zostały wymienione w art. 13 pkt 2-9 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, jeżeli z tytułu wykonania tych czynności osoby te są związane ze zlecającym wykonanie tych czynności prawnymi więzami tworzącymi stosunek prawny pomiędzy zlecającym wykonanie czynności i wykonującym zlecane czynności co do warunków wykonywania tych czynności, wynagrodzenia i odpowiedzialności zlecającego wykonanie tych czynności wobec osób trzecich.

Wskazać należy, że w art. 13 pkt 7 i 9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wymienione są odpowiednio:

w pkt 7 ? przychody otrzymywane przez osoby, niezależnie od sposobu ich powoływania, należące do składu zarządów, rad nadzorczych, komisji lub innych organów stanowiących osób prawnych;
w pkt 9 ? przychody uzyskane na podstawie umów o zarządzanie przedsiębiorstwem, kontraktów menedżerskich lub umów o podobnym charakterze, w tym przychody z tego rodzaju umów zawieranych w ramach prowadzonej przez podatnika pozarolniczej działalności gospodarczej ? z wyjątkiem przychodów, o których mowa w pkt 7.

Powyższe wyjątki dotyczą wyłącznie osób fizycznych. W związku z tym, że wyjątki należy interpretować ściśle, niedopuszczalne jest zastosowanie analogii dotyczącej rozciągnięcia ww. wyłączenia również na osoby prawne, czy też jednostki organizacyjne nieposiadające osobowości prawnej. Tym samym, odpłatne wykonywanie czynności przez spółkę z ograniczoną odpowiedzialnością w ramach prowadzenia spraw spółki komandytowo-akcyjnej, jest prowadzeniem działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług.

Zgodnie z art. 109 § 1 ustawy z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych (t.j. Dz.U. z 2013 r., poz. 1030) ? spółka komandytowa powstaje z chwilą wpisu do rejestru.

W świetle art. 117 cyt. ustawy, spółkę reprezentują komplementariusze, których z mocy umowy spółki albo prawomocnego orzeczenia sądu nie pozbawiono prawa reprezentowania spółki.

Z kolei na podstawie art. 118 § 1 tej ustawy, komandytariusz może reprezentować spółkę jedynie jako pełnomocnik.

Komandytariusz nie ma prawa ani obowiązku prowadzenia spraw spółki, chyba że umowa spółki stanowi inaczej (art. 121 § 1 powołanej ustawy).

Jak stanowi art. 125 ww. ustawy ? spółką komandytowo-akcyjną jest spółka osobowa mająca na celu prowadzenie przedsiębiorstwa pod własną firmą, w której wobec wierzycieli za zobowiązania spółki co najmniej jeden wspólnik odpowiada bez ograniczenia (komplementariusz), a co najmniej jeden wspólnik jest akcjonariuszem.

W sprawach nieuregulowanych w niniejszym dziale do spółki komandytowo-akcyjnej stosuje się w zakresie stosunku prawnego komplementariuszy, zarówno między sobą, wobec wszystkich akcjonariuszy, jak i wobec osób trzecich, a także do wkładów tychże wspólników do spółki, z wyłączeniem wkładów na kapitał zakładowy - odpowiednio przepisy dotyczące spółki jawnej (art. 126 § 1 pkt 1 wymienionej ustawy).

Spółkę reprezentują komplementariusze, których z mocy statutu lub prawomocnego orzeczenia sądu nie pozbawiono prawa reprezentowania spółki ? art. 137 § 1 tej ustawy.

Zgodnie z art. 147 § 1 cyt. ustawy - komplementariusz oraz akcjonariusz uczestniczą w zysku spółki proporcjonalnie do ich wkładów wniesionych do spółki, chyba że statut stanowi inaczej.

Jak stanowi art. 39 § 1 ww. ustawy - każdy wspólnik ma prawo i obowiązek prowadzenia spraw spółki.

Jak wynika z art. 46 cyt. ustawy - za prowadzenie spraw spółki wspólnik nie otrzymuje wynagrodzenia.

Z opisu sprawy wynika, że Spółka prowadzi działalność gospodarczą w formie spółki komandytowej i jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Komplementariuszem Wnioskodawcy jest spółka z ograniczoną odpowiedzialnością, która również jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Zgodnie z umową spółki komandytowej (Zainteresowanego), komplementariusz spółki jest uprawniony do określonego procentowo udziału w zyskach spółki. Wnioskodawca zamierza zawrzeć z komplementariuszem umowę menadżerską, na podstawie której komplementariusz będzie zarządzał bieżącą działalnością przedsiębiorstwa Zainteresowanego. Zarządzanie bieżącą działalnością będzie obejmowało w szczególności zarządzanie zasobami ludzkimi i organizację pracy zatrudnionych u Wnioskodawcy pracowników, realizowanie zamówień na towary i usługi, zakup materiałów oraz usług podwykonawców, czy kontrolę rozliczeń i utrzymanie płynności finansowej przedsiębiorstwa. Zarządzanie będzie miało formę świadczenia usług przez komplementariusza na rzecz Zainteresowanego, a z tytułu świadczonych usług komplementariusz będzie wystawiał Wnioskodawcy faktury VAT. Zgoda na taką formę wypłaty wynagrodzenia dla komplementariusza za zarządzanie bieżącą działalnością przedsiębiorstwa Zainteresowanego będzie wyrażona w uchwale wspólników Wnioskodawcy. Bieżące zarządzanie działalnością przedsiębiorstwa Zainteresowanego będzie miało bezpośredni związek z wykonywanymi przez Wnioskodawcę czynnościami opodatkowanymi podatkiem od towarów i usług.

Z przywołanych uregulowań wynika, że kodeks spółek handlowych przyznaje komplementariuszom prawo i obowiązek prowadzenia spraw spółki. Jednocześnie ksh stanowi, że z tytułu realizacji powyższego uprawnienia wspólnik nie otrzymuje wynagrodzenia. W przedmiotowej sprawie, komplementariusz - spółka z ograniczoną odpowiedzialnością - zgodnie ze zgodą wyrażoną w uchwale wspólników - za świadczone przez siebie usługi zarządzania bieżącą działalnością przedsiębiorstwa Wnioskodawcy będzie otrzymywał od Zainteresowanego wynagrodzenie, obok uprawnienia do określonego procentowo udziału w zyskach Spółki. Wynagrodzenie, które otrzyma komplementariusz za świadczone na rzecz Wnioskodawcy usługi zarządzania bieżącą działalnością przedsiębiorstwa Zainteresowanego, nie będą tożsame z udziałem w zyskach Wnioskodawcy z tytułu posiadanego statusu wspólnika i będzie odrębnym wynagrodzeniem otrzymywanym tylko za usługi zarządzania bieżącą działalnością przedsiębiorstwa Wnioskodawcy.

Odnosząc się zatem do prawa do odliczenia podatku naliczonego należy stwierdzić, że stosownie do art. 86 ust. 1 ustawy ? w zakresie w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Natomiast w myśl art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy ? kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług (?).

Na mocy art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy, nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury i dokumenty celne w przypadku, gdy transakcja udokumentowana fakturą nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

Stosownie do art. 88 ust. 4 ustawy, obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się również do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 20.

Stosownie do cytowanych wyżej przepisów, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje zarejestrowany, czynny podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych.

Przedstawiona powyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z usługami i towarami, które nie są w ogóle wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku oraz niepodlegających temu podatkowi.

Przy czym związek dokonywanych zakupów z działalnością podatnika może mieć charakter pośredni lub bezpośredni.

O związku bezpośrednim dokonywanych zakupów z działalnością podatnika można mówić wówczas, gdy nabywane towary służą np. dalszej odsprzedaży ? towary handlowe lub też nabywane towary i usługi są niezbędne do wytworzenia towarów lub usług będących przedmiotem dostawy bezpośrednio więc wiąże się z czynnościami opodatkowanymi wykonywanymi przez podatnika.

Natomiast o pośrednim związku nabywanych towarów i usług z działalnością przedsiębiorcy można mówić wówczas, gdy ponoszone wydatki wiążą się z całokształtem funkcjonowania przedsiębiorstwa, mają pośredni związek z działalnością gospodarczą, a tym samym osiąganymi przez podatnika przychodami. Aby jednak można było wskazać, iż określone zakupy mają chociażby pośredni związek z działalnością podmiotu, istnieć musi związek przyczynowo -skutkowy pomiędzy dokonanymi zakupami towarów i usług a powstaniem obrotu. O pośrednim związku dokonanych zakupów z działalnością podatnika można mówić, gdy zakupu towarów i usług nie przyczynią się bezpośrednio do uzyskania przychodu przez podatnika, np. poprzez ich odsprzedaż, lecz poprzez wpływ na ogólne funkcjonowanie przedsiębiorstwa jako całości, przyczynia się do generowania przez podmiot obrotów.

Jak wskazał Wnioskodawca, usługi zarządzania bieżącą działalnością przedsiębiorstwa Zainteresowanego świadczone przez komplementariusza (spółkę z o.o.), będą miały pośredni związek z wykonywanymi przez Wnioskodawcę czynnościami opodatkowanymi podatkiem od towarów i usług. Z tytułu świadczenia usługi zarządzania bieżącą działalnością przedsiębiorstwa Wnioskodawcy komplementariusz będzie wystawiał faktury VAT.

Biorąc pod uwagę opis sprawy oraz powołane przepisy prawa podatkowego należy stwierdzić, że zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy - Wnioskodawca będzie uprawniony do pomniejszenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z otrzymanych od komplementariusza faktur dokumentujących świadczenie usługi zarządzania bieżącą działalnością przedsiębiorstwa Zainteresowanego - pod warunkiem niezaistnienia ograniczeń wynikających z art. 88 ustawy.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Tut. Organ informuje, że wniosek w pozostałym zakresie rozpatrzony zostanie odrębnymi pismami.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu ? do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? t.j. Dz.U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach ? art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.