Czy Spółka może zastosować do transportu towarów stawkę 0%, na podstawie § 9 ust. 1 pkt 1 rozporządzenia (...)

UZASADNIENIE

W dniu 30 kwietnia 2012 r., złożono wniosek uzupełniony w dniu12 lipca 2012 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku obowiązującej dla usługi transportu towarów wykonywanej na terytorium kraju, stanowiącej część usługi transportu międzynarodowego.

W przedmiotowym wniosku oraz jego uzupełnieniu, przedstawiono następujący stan faktyczny.

Spółka prowadzi działalność m. in. w zakresie usług spedycyjnych oraz transportowych. Ponieważ nie posiada własnych środków transportu korzysta z usług podwykonawców ? innych firm transportowych. Spółka dokonuje transportu towaru, który zostaje dowieziony z kraju trzeciego morzem (konosament morski) do portu w Polsce. W porcie tym towar zostaje zgłoszony przez agencję celną do odprawy celnej przekazowej (T1), z przeznaczeniem wprowadzenia ww. towaru do składu celnego importera, który znajduje się w głębi kraju. Za zgodą urzędu celnego towar zostaje rozformowany z kontenerów, przeładowany na samochody celem przewozu z portu do składu celnego. Usługa transportu wykonywana przez Spółkę odbywa się na terytorium Polski z portu morskiego do składu celnego na południu kraju. Zgodnie z otrzymanym zleceniem spedycyjnym oraz informacji od zleceniodawcy, który jest jednocześnie importerem i odbiorcą towaru, koszty transportu towaru z portu do składu celnego zostają wliczone do podstawy opodatkowania w chwili wyprowadzenia towaru ze składu celnego przez odprawę celną ? procedura dopuszczenia do obrotu. Wówczas zostaje uregulowany (rozliczony i zapłacony) przez zleceniodawcę podatek należny. Wyprowadzenie towaru ze składu celnego następuje w różnych odstępach czasowych od kilku dni do kilku miesięcy. Na potwierdzenie tego faktu Spółka otrzymuje od kontrahenta kserokopię dokumentu PZC (poświadczone zgłoszenie celne), z którego jednoznacznie wynika, iż koszt usługi transportowej został wliczony do podstawy opodatkowania podatkiem od towarów i usług. Dokument ten nie jest potwierdzony za zgodność z oryginałem przez urząd celny. Oryginał znajduje się u kontrahenta, który dokonuje odprawy celnej. W związku z powyższym Spółka wystawia fakturę VAT ze stawką 0% dla zleceniodawcy, z kolei podwykonawcy, którzy fizycznie dokonują transportu towarów, wystawiają faktury ze stawką 23%, gdyż nie posiadają stosownych dokumentów do zastosowania stawki 0%. Wszystkie podmioty są polskimi podatnikami.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy Spółka może zastosować do transportu towarów stawkę 0%, na podstawie § 9 ust. 1 pkt 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 4 kwietnia 2011 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług oraz art. 83 ust. 1 pkt 23 w związku z ust. 3 pkt 1 lit b) i ust. 5 pkt 1 i 2 ustawy o podatku od towarów i usług?

Zdaniem Wnioskodawcy, ma prawo do zastosowania stawki podatku 0% w odniesieniu do usługi transportu towarów sprowadzonych z kraju trzeciego na terytorium Polski z zastosowaniem procedury składu celnego wykonywanego na rzecz polskiego podatnika podatku od towarów i usług. Po powołaniu treści § 9 ust. 1 pkt 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 4 kwietnia 2011 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług oraz art. 83 ust. 3 pkt 1 i ust. 5 pkt 1 i 2 ustawy o podatku od towarów i usług, Spółka wskazała, że jest w posiadaniu listu przewozowego-konosamentu morskiego oraz otrzymuje od swojego zleceniodawcy każdorazowo przy wyprowadzeniu towaru ze składu celnego kserokopię PZC poświadczającego wliczenie kosztu usługi transportowej do podstawy opodatkowania podatkiem od towarów i usług. W związku z powyższym Spółka uważa, że ma prawo do zastosowania stawki podatku w wysokości 0% dla wykonywanej usługi transportu towarów.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

W myśl postanowień zawartych w art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają:

1. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;
2. eksport towarów;
3. import towarów;
4. wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;
5. wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

Z treści przepisu art. 7 ust. 1 powołanej ustawy wynika, że dostawą towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, jest przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (?).

W myśl art. 8 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (?).

Dla określenia stawki podatku obowiązującej do świadczonych usług, niezbędne jest ustalenie miejsca ich świadczenia, bowiem od niego uzależnione jest miejsce ich opodatkowania.

Zgodnie z ogólną zasadą wyrażoną w art. 28b ust. 1 ustawy, miejscem świadczenia usług w przypadku świadczenia usług na rzecz podatnika, jest miejsce, w którym podatnik będący usługobiorcą posiada siedzibę lub stałe miejsce zamieszkania, z zastrzeżeniem ust. 2-4 oraz art. 28e, art. 28f ust. 1, art. 28g ust. 1, art. 28i, 28j i 28n.

Dla celów określenia miejsca świadczenia usług, ustawodawca odrębnie zdefiniował pojęcie podatnika. Z art. 28a pkt 1 ustawy wynika, iż przez podatnika należy rozumieć:

1. podmioty, które wykonują samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w art. 15 ust. 2, lub działalność gospodarczą odpowiadającą tej działalności, bez względu na cel czy rezultat takiej działalności, z uwzględnieniem art. 15 ust. 6,
2. osobę prawną niebędącą podatnikiem na podstawie lit. a, która jest zidentyfikowana lub obowiązana do identyfikacji do celów podatku lub podatku od wartości dodanej.

Przepis art. 41 ust. 1 ustawy stanowi, że stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Zgodnie z art. 146a pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Jednakże zarówno w treści ustawy o podatku od towarów i usług, jak i przepisów wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi lub zwolnienie od podatku.

Zgodnie z przepisem § 9 ust. 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 4 kwietnia 2011 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 73, poz. 392 ze zm.), obniżoną do wysokości 0% stawkę podatku stosuje się również do usług transportu towarów, jeżeli transport ten wykonywany jest w całości na terytorium kraju i stanowi część usługi transportu międzynarodowego.

Stosownie do zapisu ust. 2 powyższego paragrafu, przepisy ust. 1 pkt 1-3 stosuje się pod warunkiem posiadania przez podatnika odpowiednich dokumentów, o których mowa w art. 83 ust. 5 pkt 1 ustawy.

Przez usługi transportu międzynarodowego - zgodnie z art. 83 ust. 3 pkt 1 ustawy - rozumie się przewóz lub inny sposób przemieszczania towarów:

1. z miejsca wyjazdu (nadania) na terytorium kraju do miejsca przyjazdu (przeznaczenia) poza terytorium Unii Europejskiej,
2. z miejsca wyjazdu (nadania) poza terytorium Unii Europejskiej do miejsca przyjazdu (przeznaczenia) na terytorium kraju,
3. z miejsca wyjazdu (nadania) poza terytorium Unii Europejskiej do miejsca przyjazdu (przeznaczenia) poza terytorium Unii Europejskiej, jeżeli trasa przebiega na pewnym odcinku przez terytorium kraju (tranzyt),
4. z miejsca wyjazdu (nadania) na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju do miejsca przyjazdu (przeznaczenia) poza terytorium Unii Europejskiej lub z miejsca wyjazdu (nadania) poza terytorium Unii Europejskiej do miejsca przyjazdu (przeznaczenia) na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju, jeżeli trasa przebiega na pewnym odcinku przez terytorium kraju

W myśl ust.

5 pkt 1 powyższego artykułu, dokumentami stanowiącymi dowód świadczenia usług, o których mowa w ust. 1 pkt 23, są w przypadku transportu towarów przez przewoźnika lub spedytora - list przewozowy lub dokument spedytorski (kolejowy, lotniczy, samochodowy, konosament morski, konosament żeglugi śródlądowej), stosowany wyłącznie w komunikacji międzynarodowej, lub inny dokument, z którego jednoznacznie wynika, że w wyniku przewozu z miejsca nadania do miejsca przeznaczenia nastąpiło przekroczenie granicy z państwem trzecim, oraz faktura wystawiona przez przewoźnika (spedytora), z zastrzeżeniem pkt 2. Z kolei w oparciu o ust. 5 pkt 2 ww. artykułu, dokumentami stanowiącymi dowód świadczenia usług, o których mowa w ust. 1 pkt 23, są w przypadku towarów importowanych - oprócz dokumentów, o których mowa w pkt 1, dokument potwierdzony przez urząd celny, z którego jednoznacznie wynika fakt wliczenia wartości usługi do podstawy opodatkowania z tytułu importu towarów.

Przepis art. 19 ust. 13 pkt 2 lit. a) ustawy wskazuje, iż obowiązek podatkowy w przypadku usług transportu osób i ładunków kolejami, taborem samochodowym, statkami pełnomorskimi, środkami transportu żeglugi śródlądowej i przybrzeżnej, promami, samolotami i śmigłowcami powstaje z chwilą otrzymania całości lub części zapłaty, nie później jednak niż 30. dnia, licząc od dnia wykonania usługi.

Z treści wniosku wynika, że Spółka prowadzi działalność m. in. w zakresie usług spedycyjnych oraz transportowych. Ponieważ nie posiada własnych środków transportu korzysta z usług podwykonawców ? innych firm transportowych. Spółka dokonuje transportu towaru (który wcześniej jest dostarczany drogą morską z kraju trzeciego) z portu morskiego znajdującego się na terytorium Polski do składu celnego na południu Polski. W porcie tym, towar zostaje zgłoszony przez agencję celną do odprawy celnej przekazowej (T1) z przeznaczeniem wprowadzenia do składu celnego importera. Za zgodą urzędu celnego towar zostaje rozformowany z kontenerów, przeładowany na samochody celem przewozu. Spółka otrzymuje od kontrahenta (polskiego podatnika podatku od towarów i usług) kserokopię dokumentu PZC (poświadczone zgłoszenie celne) ? nie potwierdzoną przez urząd celny, z którego jednoznacznie wynika, iż koszt usługi transportowej został wliczony do podstawy opodatkowania podatkiem od towarów i usług. W związku z powyższym wystawia fakturę VAT ze stawką 0% dla zleceniodawcy. Podwykonawcy, którzy fizycznie dokonują transportu towarów wystawiają faktury ze stawką 23%, gdyż nie posiadają stosownych dokumentów do zastosowania stawki 0%. Jest także w posiadaniu listu przewozowego ? konosamentu morskiego.

Biorąc pod uwagę powyższe oraz przepisy dotyczące miejsca świadczenia usług należy stwierdzić, że w związku z tym, iż zleceniodawca Spółki jest polskim podatnikiem podatku od towarów i usług, miejscem świadczenia i opodatkowania usług transportu towarów - zgodnie z art. 28b ust. 1 ustawy ? jest terytorium Polski. Z uwagi na fakt, że ww. transport, wykonywany przez Spółkę w całości na terytorium kraju, stanowi część usługi transportu międzynarodowego, w rozumieniu art. 83 ust. 3 pkt 1 ustawy, zastosowanie mają regulacje zawarte w § 9 ust 1 i 2 powołanego rozporządzenia z dnia 4 kwietnia 2011 r. Zatem dokumentami uprawniającymi do zastosowania 0% stawki podatku do świadczenia ww. usług są dokumenty wymienione w art. 83 ust. 5 pkt 1 i 2 ustawy o podatku od towarów i usług. W związku z tym, że Spółka posiada konosament morski i fakturę, kserokopię dokumentu PZC, z którego wynika, iż urząd celny potwierdza fakt wliczenia do podstawy opodatkowania importu towarów wartości usługi transportowej, ma prawo do zastosowania 0% stawki podatku pod warunkiem, że ww. dokumenty posiada w momencie powstania obowiązku podatkowego, tj. w chwili otrzymania całości lub części zapłaty, nie później jednak niż 30. dnia, licząc od dnia wykonania usługi. W przeciwnym przypadku ww. usługa opodatkowana jest 23% stawką podatku.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Jednocześnie informuje się, że kwestię prawa do odliczenia podatku naliczonego z tytułu nabycia usług transportowych rozstrzygnięto w interpretacji indywidualnej nr ITPP2/443-516b/12/RS.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku, Al. Zwycięstwa 16/17, 80-219 Gdańsk po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu ? do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach ? art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.