Czas pracy kierowców - akty prawne regulujące czas pracy kierowców
Przystąpienie Polski do Unii Europejskiej spowodowało szereg konsekwencji prawnych w zakresie regulacji czasu pracy kierowców. Obecnie kwestię tę normują :
Ustawa z dnia 16 kwietnia 2004 r. o czasie pracy kierowców (Dz. U. Nr 92, poz. 879 - zwana dalej u.c.p.k.). Zastąpiła ona ustawę z dnia 24 sierpnia 2001 r. o czasie pracy kierowców (Dz. U. Nr 123, poz. 1354), będąca wykonaniem Dyrektywy (WE) nr 2002/15 parlamentu europejskiego i rady z dnia 11 marca 2002 r., w sprawie organizacji czasu pracy osób wykonujących czynności w trasie w zakresie transportu drogowego,
Rozporządzenia (WE) nr 561/2006 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 15 marca 2006 r., w sprawie harmonizacji niektórych przepisów socjalnych odnoszących się do transportu drogowego oraz zmieniające Rozporządzenie Rady (EWG) nr 3821/85 ( zwanym dalej Rozporządzeniem 561),
Rozporządzenia Rady (EWG) nr 3821/85 z dnia 20 grudnia 1985 r., w sprawie urządzeń rejestrujących stosowanych w transporcie drogowym ( zwanym dalej Rozporządzeniem 3821), w zakresie nie zmienionym przez Rozporządzenie 561,
Akt prawa międzynarodowego - Umowa Europejska, dotycząca pracy załóg pojazdów wykonujących międzynarodowe przewozy drogowe (AETR) sporządzona w Genewie dnia 1 lipca 1970 r., a ratyfikowana przez Polskę dnia 30 sierpnia 1999 r. (Dz. U. z 1999 r. Nr 94, poz. 1087; zwana dalej umową AETR).
Kodeks pracy - na mocy art. 4 u.c.p.k., w zakresie nieuregulowanym tą ustawą, (Dz U. z 1998 r. Nr 21, poz. 94, z późn. zm. ).
Z punktu widzenia zakresu podmiotowego, zastosowanie powyższych regulacji do czasu pracy kierowców wygląda następująco :
1) U.c.p.k. do czas pracy kierowców wykonujących przewóz drogowy, zatrudnionych na podstawie stosunku pracy . Ustawa określa też zasady stosowania norm dotyczących okresów prowadzenia pojazdów, obowiązkowych przerw w prowadzeniu i gwarantowanych okresów odpoczynku, określonych w Rozporządzeniu 561 oraz umowie AETR, okresy prowadzenia pojazdów, obowiązkowe przerwy w prowadzeniu i gwarantowane okresy odpoczynku kierowców:
a) zatrudnionych na podstawie stosunku pracy,
b) niebędących pracownikami wykonujących przewozy regularne na trasach nieprzekraczających 50 km pojazdami, o których mowa w Rozporządzeniu 561 (patrz w definicjach).
2) Rozporządzenie 561 do kierowców nie będących pracownikami ( przy przewozie drogowym: a) rzeczy, gdy dopuszczalna masa całkowita pojazdów łącznie z przyczepą lub naczepą przekracza 3,5 tony lub osób, pojazdami skonstruowanymi lub trwale przystosowanymi i przeznaczonymi do przewozu więcej niż dziewięciu osób łącznie z kierowcą) oraz do wskazanych powyżej norm (okresy prowadzenia pojazdów, obowiązkowe przerwy w prowadzeniu i gwarantowane okresy odpoczynku), oprócz przewozu drogowego pojazdami, o których wspomina art. 3 (do nich stosuje się u.c.p.k.),
3) Rozporządzenie 3821 do kwestii urządzeń rejestrujących stosowanych w transporcie drogowym,
4) Umowę AETR do międzynarodowych przewozów drogowych, z wyjątkami.
Podkreślone wyrazy definiowane są w osobnym artykule „Definicje używane w regulacjach czasu pracy kierowców"
Inne artykuły z serii :
1. Czas pracy kierowców - definicje używane w regulacjach czasu pracy kierowców,
2. Czas pracy kierowców - okresy odpczynku w czasie pracy kierowców,
3. Czas pracy kierowców - wymiar czasu pracy kierowców,
4. Czas pracy kieorwców - zakres pojęcia czasu pracy.
Zespół
e-prawnik.pl
Skomentuj artykuł - Twoje zdanie jest ważne
Czy uważasz, że artykuł zawiera wszystkie istotne informacje? Czy jest coś, co powinniśmy uzupełnić? A może masz własne doświadczenia związane z tematem artykułu?