Czas pracy kierowców - okresy odpoczynku w czasie pracy kierowców
Artykuł ten odnosi się do zagadnienia odpoczynku w czasie pracy kierowców. Jest to kolejny z serii artykułów o czasie pracy kierowców.
Ustawa o czasie pracy kierowców w art. 14 reguluje okres odpoczynku dobowego i tygodniowego. Z kolei art. 13 powołanej ustawy normuje obligatoryjny odpoczynek w czasie dnia pracy.
Sama ustawa nie definiuje pojęcia „odpoczynek", dlatego należy odwołać się do jego określenia zawartego w art. 4 lit. f Rozporządzenia UE 561, w myśl którego odpoczynek oznacza każdy nieprzerwany okres, podczas którego kierowca może swobodnie dysponować swoim czasem. Z tego wynika, że okresem odpoczynku jest każdy okres, który nie jest czasem pracy, lecz także nie jest okresem pozostawania pracownika w gotowości do pracy w ramach dyżuru pracowniczego. Zgodnie z art. 14 ust. 1 u.c.p.k. okres nieprzerwanego odpoczynku w ciągu doby wynosi co najmniej 11 godzin, co oznacza, że pracownik może pracować w ciągu doby maksymalnie przez 13 godzin. Z kolei art. 14 ust. 2 stanowi, że okres nieprzerwanego tygodniowego odpoczynku wynosi co najmniej 35 godzin, przy czym okres ten obejmuje czas dobowego odpoczynku przypadający w dniu, w którym kierowca rozpoczął odpoczynek tygodniowy. Inaczej niż kodeks pracy ustawa o czasie pracy kierowców nie wprowadza zasady, że odpoczynek tygodniowy ma obejmować niedzielę. Stosownie do art. 8 u.c.p.k. przez dobę rozumie się kolejne 24 godziny, zaczynając od godziny, w której kierowca rozpoczyna pracę zgodnie z obowiązującym go rozkładem czasu pracy. Oznacza to, że doba pracownicza nie pokrywa się ani z dobą astronomiczną, ani z dobą kalendarzową. Doba pracownicza może przypadać na różne godziny poszczególnych dób kalendarzowych, jeżeli w ramach obowiązującego pracownika rozkładu czasu pracy zmienne są godziny rozpoczynania przez niego pracy. Pamiętać jednak należy, że godzina rozpoczęcia pracy w ramach kolejnego dnia nie może przypadać przed upływem kolejnych 24 godzin liczonych od godziny rozpoczęcia pracy w ramach poprzedniego dnia pracy. Tydzień natomiast nie ma charakteru "ruchomego". Zgodnie z art. 2 pkt 5 u.c.p.k. tydzień oznacza okres między godziną 00.00 w poniedziałek i godziną 24.00 w niedzielę; tydzień w rozumieniu omawianej ustawy jest tygodniem kalendarzowym.
Ustawa ustala minimalne okresy dobowego i tygodniowego odpoczynku nie przewidując żadnych odstępstw od nich. Zgodnie z art. 13 u.c.p.k. po każdych 6 kolejnych godzinach pracy kierowcy przysługuje przerwa na odpoczynek nie krótsza niż 30 minut, jeżeli liczba godzin pracy nie przekracza 30 minut i nie krótsza niż 45 minut, jeżeli czas pracy wynosi co najmniej 9 godzin. Unormowanie to jest odpowiednikiem art. 8 Rozporządzenia 561. Przerwa może być dzielona na okresy krótsze trwające co najmniej 15 minut każdy, wykorzystywane w trakcie sześciogodzinnego czasu pracy lub bezpośrednio po tym okresie. Jednocześnie przerwy ulegają skróceniu o przerwę w pracy trwającą 15 minut, którą pracodawca jest obowiązany wprowadzić, jeżeli dobowy wymiar czasu pracy kierowcy wynosi co najmniej 6 godzin.
Podstawa prawna
1. Ustawa o czasie pracy kierowców (Dz.U.2004.92.879),
2. Kodeks pracy (Dz.U. 1998.21.94 ze zm.).
Inne artykuły z serii :
1. Czas pracy kierowców - definicje używane w regulacjach czasu pracy kierowców,
2. Czas pracy kierowców - akty prawne regulujące czas pracy kierowców,
3. Czas pracy kierowców - wymiar czasu pracy kierowców,
4. Czas pracy kieorwców - zakres pojęcia czasu pracy.
Zespół
e-prawnik.pl
Skomentuj artykuł - Twoje zdanie jest ważne
Czy uważasz, że artykuł zawiera wszystkie istotne informacje? Czy jest coś, co powinniśmy uzupełnić? A może masz własne doświadczenia związane z tematem artykułu?