Skuteczniejsze przeciwdziałanie praniu pieniędzy

Nowelizacja dostosowuje przepisy do dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2015/849 w sprawie zapobiegania wykorzystywaniu systemu finansowego do prania pieniędzy lub finansowania terroryzmu.

Co przewiduje ustawa z dnia 16 października 2019 r. o zmianie ustawy o przeciwdziałaniu praniu pieniędzy oraz finansowaniu terroryzmu? 

Celem ustawy jest wdrożenie do polskiego porządku prawnego dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2015/849 z dnia 20 maja 2015 r. w sprawie zapobiegania wykorzystywaniu systemu finansowego do prania pieniędzy lub finansowania terroryzmu, zmieniającej rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 648/2012 i uchylającej dyrektywę Parlamentu Europejskiego i Rady 2005/60/WE oraz dyrektywę Komisji 2006/70/WE.

Nowelizacja doprecyzowuje przepisy dotyczące wykonywania – m.in. przez banki krajowe, w tym spółdzielcze, spółdzielcze kasy oszczędnościowo-kredytowe, krajową SKOK, spółki prowadzące rynek regulowany, fundusze inwestycyjne, zakłady ubezpieczeń, instytucje pożyczkowe – obowiązków dotyczących przeciwdziałania praniu pieniędzy i finansowaniu terroryzmu. Ułatwi to m.in. wymianę informacji między powiązanymi ze sobą instytucjami, co powinno ograniczyć ryzyko wykorzystywania uczciwych przedsiębiorców w procederze prania brudnych pieniędzy i finansowania terroryzmu.

Nowelizacja ustawy o przeciwdziałaniu praniu pieniędzy oraz finansowaniu terroryzmu polega na:

1. otwarciu katalogu podmiotów uprawnionych do wymiany informacji pomiędzy, wchodzącymi w skład grupy, instytucjami obowiązanymi;
2. zwolnieniu podmiotów prowadzących działalność w zakresie usługowego prowadzenia ksiąg rachunkowych z tajemnicy dotyczącej przekazania informacji jednostce analityki finansowej lub innym właściwym organom;
3. wprowadzeniu obowiązku spełniania kryteriów kompetencji i reputacji przez podmioty świadczące usługi we wskazanym w ustawie zakresie (m.in. tworzenie osób prawnych zasiadanie w organach osób prawnych, zapewnienie siedziby lub adresu) i osoby zajmujące stanowiska kierownicze w tych podmiotach oraz wprowadzenie sankcji za niedopełnienie tego obowiązku;
4. dodaniu przepisów zapobiegających sytuacjom, w których osoby będące beneficjentami rzeczywistymi pośredników w obrocie nieruchomościami, a także osoby zajmujące kierownicze stanowiska w takich podmiotach, były osobami karanymi;
5. likwidacji luki, polegającej na nieuwzględnieniu w dotychczas obowiązującej ustawie organu uprawnionego do nałożenia kary administracyjnej na instytucje obowiązane skontrolowane;
6. możliwości wyznaczenia organu Krajowej Administracji Skarbowej do wykonywania zadań związanych z Centralnym Rejestrem Beneficjentów Rzeczywistych.

Kiedy zmiany wejdą w życie?

Ustawa, co do zasady, ma wejść w życie po upływie 30 dni, z wyjątkiem art. 1 pkt 2, który wchodzi w życie z dniem następującym po dniu ogłoszenia.

A.J.
Zespół e-prawnik.pl