Walka z terroryzmem i ochrona danych osobowych
Walka z terroryzmem nie powinna ograniczać swobody wypowiedzi, uważa Parlament Europejski, który przyjął opinię do projektu zmiany decyzji w sprawie zwalczania terroryzmu. W projekcie zmiany decyzji ramowej proponuje się dodanie definicji trzech nowych przestępstw - publicznego podżegania do popełnienia popełniania przestępstw terrorystycznych, rekrutacji terrorystów i ich szkolenia.
Trzy nowe przestępstwa
Komisja Europejska zaproponowała zmianę decyzji ramowej z 2002 r. oraz dostosowanie jej do konwencji Rady Europy o zapobieganiu terroryzmu z 2005 r., poprzez włączenie do pojęcia terroryzmu: publicznego nawoływania do popełniania przestępstw terrorystycznych, rekrutacji na potrzeby terroryzmu oraz szkolenia terrorystycznego.
Nawoływanie czy podżeganie?
Zdaniem posłów pożądane byłoby zastąpienie terminu „publicznego nawoływania do popełniania przestępstw terrorystycznych" terminem „podżeganie", powszechniej stosowanym w języku prawa karnego. Posłowie zgadzają się z Komisją, że nie można uznawać za przestępstwo usiłowania popełnienia jednego z trzech nowo zdefiniowanych przestępstw, a wyłącznie jego faktyczne popełnienie. Uznanie za przestępstwo usiłowania „rekrutowania" oraz usiłowania „szkolenia" stanowiło przedmiot debat w Radzie, przy czym nie osiągnięto tu zgodności państw członkowskich.
Klauzule zabezpieczające ochronę praw podstawowych
W sprawozdaniu Roselyne LEFRANÇOIS (PSE, FR) posłowie wprowadzili również zapisy zabezpieczające zachowanie fundamentalnych praw, w tym prawa do swobody wypowiedzi, wolności prasy oraz poszanowania tajemnicy korespondencji, w tym korespondencji w formie elektronicznej.
Sprawozdanie podkreśla konieczność poszanowania zapisów Karty Praw Podstawowych Unii Europejskiej i Europejskiej Konwencji o Ochronie Praw Człowieka i Podstawowych Wolności.
Posłowie domagają się zapewnień, że stosowanie decyzji ramowej nie będzie prowadzić do ograniczeń w swobodzie wyrażania nawet radykalnych, polemicznych lub kontrowersyjnych poglądów w toku debaty publicznej dotyczącej delikatnych kwestii politycznych, w tym terroryzmu.
Ochrona danych osobowych
Parlament przyjął również sprawozdanie posłanki Martine ROURE (PSE, FR) w sprawie decyzji ramowej o ochronie danych osobowych przetwarzanych w ramach współpracy policyjnej i sądowej w sprawach karnych.
Najmniejszy wspólny mianownik
Parlament Europejski został już raz poproszony o wydanie opinii w tej sprawie, ale w listopadzie 2007 roku państwa członkowskie uzgodniły kompromis, który znacząco odbiegał od wniosku Komisji Europejskiej, dlatego Parlament wypowiada się ponownie. Autorka sprawozdania ubolewa, że Rada "odarła z treści pierwotny wniosek Komisji i osiągnęła porozumienie polityczne sprowadzając je do najmniejszego wspólnego mianownika". Tekst uzgodniony w Radzie odnosi się jedynie do wymiany danych miedzy państwami członkowskimi, ale nie dotyczy już ich przetwarzania przez organy krajowe państw członkowskich. Posłowie uważają, że zapisy decyzji powinny odnosić się również do danych przetwarzanych na poziomie krajowym.
Posłowie wzmocnili artykuł 7 decyzji, który odnosi się do przetwarzania danych osobowych, które ujawniają pochodzenie rasowe i etniczne, poglądy polityczne, przekonania religijne lub światopoglądowe albo przynależność do związków zawodowych, oraz danych osobowych dotyczących stanu zdrowia i seksualności. Zdaniem posłów przetwarzanie takich danych powinno być zabronione z wyjątkiem ściśle określonych przypadków i za zgodą sądu.
Przekazywanie danych krajom trzecim i podmiotom prywatnym
Posłowie uważają, że państwa członkowskie mogą zapewniać właściwym organom możliwość dostępu do danych osobowych kontrolowanych przez podmioty prywatne oraz możliwość przetwarzania tych danych jedynie w indywidualnych przypadkach, do określonych celów i pod nadzorem sądowym. Jeśli podmioty prywatne otrzymują i przetwarzają dane w ramach misji publicznej, to spoczywają na nich obowiązki co najmniej równoważne lub większe niż obowiązki spoczywające na właściwych organach publicznych.
Przekazywanie danych osobowych krajom trzecim lub organizacjom międzynarodowym powinno być ściślej nadzorowane i podlegać każdorazowemu indywidualnemu rozpatrzeniu, a państwa członkowskie powinny spełniać ostrzejsze kryteria, jeśli chcą skorzystać z możliwości odstępstwa od wymogu adekwatnej ochrony danych osobowych przekazywanych krajom trzecim. Ocena, czy kraj trzeci zapewni adekwatną ochronę przekazywanych mu danych osobowych powinna być sporządzana przez niezależny organ.
Źródło: Serwis prasowy Parlamentu Europejskiego, redakcja polska
Skomentuj artykuł - Twoje zdanie jest ważne
Czy uważasz, że artykuł zawiera wszystkie istotne informacje? Czy jest coś, co powinniśmy uzupełnić? A może masz własne doświadczenia związane z tematem artykułu?