Rozdział XVII - Wykroczenia przeciwko urządzeniom użytku publicznego

Kodeks wykroczen

Artykuły 143-145
Art. 143

§ 1

Kto ze złośliwości lub swawoli utrudnia lub uniemożliwia korzystanie z urządzeń przeznaczonych do użytku publicznego, a w szczególności uszkadza lub usuwa przyrząd alarmowy, instalację oświetleniową, zegar, automat, telefon, oznaczenie nazwy miejscowości, ulicy, placu lub nieruchomości, urządzenie służące do utrzymania czystości lub ławkę,
podlega karze aresztu, ograniczenia wolności albo grzywny.

§ 2

W razie popełnienia wykroczenia można orzec obowiązek zapłaty równowartości wyrządzonej szkody albo obowiązek przywrócenia do stanu poprzedniego.

Komentarz

Artykuł 143 chroni urządzenia przeznaczone do użytku publicznego przed działaniami ze złośliwości lub swawoli. Przepis wymienia przykładowo różne rodzaje urządzeń publicznych - od przyrządów alarmowych, przez oznaczenia ulic, po ławki. Ważnym elementem znamion tego wykroczenia jest motywacja sprawcy - musi działać ze złośliwości lub swawoli, a nie np. przez nieuwagę. Sąd może dodatkowo orzec obowiązek naprawienia szkody lub przywrócenia urządzenia do stanu poprzedniego.

Art. 144

§ 1

Kto na terenach przeznaczonych do użytku publicznego niszczy lub uszkadza roślinność lub też dopuszcza do niszczenia roślinności przez zwierzęta znajdujące się pod jego nadzorem albo na terenach przeznaczonych do użytku publicznego depcze trawnik lub zieleniec w miejscach innych niż wyznaczone dla celów rekreacji przez właściwego zarządcę terenu,
podlega karze grzywny do 1000 złotych albo karze nagany.

§ 2

Kto usuwa, niszczy lub uszkadza drzewa lub krzewy stanowiące zadrzewienie przydrożne lub ochronne albo żywopłot przydrożny,
podlega karze aresztu, ograniczenia wolności albo grzywny.

§ 3

W razie popełnienia wykroczenia określonego w § 1 lub 2 można orzec nawiązkę do wysokości 500 złotych.

Komentarz

Artykuł 144 chroni zieleń na terenach użytku publicznego. Paragraf pierwszy dotyczy uszkadzania roślinności, w tym przez zwierzęta pod nadzorem sprawcy, oraz deptania trawników poza wyznaczonymi miejscami. Paragraf drugi przewiduje surowszą sankcję za niszczenie zadrzewień przydrożnych i ochronnych oraz żywopłotów, które pełnią ważne funkcje - od ochrony przed hałasem i zanieczyszczeniami, po bezpieczeństwo ruchu drogowego. Sąd może dodatkowo orzec nawiązkę do 500 złotych.

Art. 145

§ 1

Kto zanieczyszcza lub zaśmieca obszar kolejowy lub miejsca dostępne dla publiczności, a w szczególności drogę, ulicę, plac, ogród, trawnik lub zieleniec,
podlega karze grzywny nie niższej niż 500 złotych.

§ 2

Usiłowanie wykroczenia określonego w § 1 oraz podżeganie do niego i pomocnictwo są karalne.

§ 3

W razie popełnienia wykroczenia określonego w § 1 można orzec obowiązek przywrócenia do stanu poprzedniego.

Komentarz

Artykuł 145 penalizuje zaśmiecanie miejsc publicznych. Przepis przewiduje minimalną grzywnę w wysokości 500 złotych, co podkreśla wagę dbałości o czystość przestrzeni publicznej. Katalog miejsc objętych ochroną jest szeroki - obejmuje drogi, ulice, place, parki, trawniki i zieleńce. Ustawa penalizuje również usiłowanie, podżeganie i pomocnictwo do zaśmiecania, co ma na celu kompleksową ochronę przed tym zjawiskiem. Sąd może dodatkowo zobowiązać sprawcę do uprzątnięcia śmieci i przywrócenia miejsca do stanu poprzedniego.

Potrzebujesz pomocy prawnej w sprawach związanych z wykroczeniami?

Otrzymałeś mandat za zaśmiecanie miejsca publicznego lub uszkodzenie mienia? Skorzystaj z profesjonalnej porady prawnej online. Nasi eksperci pomogą Ci w sprawach dotyczących wykroczeń przeciwko urządzeniom użytku publicznego i obrony Twoich praw.

Zadaj pytanie prawnikowi