Pytanie klienta:
""W roku 2004 prowadziłem działalność gospodarczą. Od czasu do czasu w tej działalności pomagała mi moja żona. Z żoną nie zawierałem żadnych umów, zwłaszcza umowy o pracę. Z przychodów z tej działalności regulowaliśmy wspólne należności, utrzymywaliśmy gospodarstwo domowe. Teraz toczy się sprawa o rozwód. Żona uważa, że w tej firmie była zatrudniona jako pracownik i złożyła doniesienie na policję, że nie zgłosiłem jej do ubezpieczenia społecznego (art. 219 kk). Prawdą jest, że tego nie uczyniłem, ale wspomaganie mojej pracy przez żonę nie nosiło żadnych znamion stosunku pracy. Nie było umowy, żona nie podpisywała listy obecności, nie podpisywała listy płac. Czy małżonek może po ponad roku domagać się uznania jego pomocy w prowadzonej działalności drugiego małżonka jako stosunku pracy? Czy nie zgłoszenie do ubezpieczenia żony wyczerpuje znamiona czynu zabronionego?""
Odpowiedź prawnika:
Wskazać należy, że żona nie może się domagać ustalenia stosunku pracy. Z punktu widzenia prawa ubezpieczeń społecznych wynika jednoznacznie, iż Pana żona będzie traktowana jako osoba współpracująca. Zatem jako osoba współpracująca powinna mieć odprowadzane składki. Bezsprzecznie Pana żona powinna zostać zgłoszona do ZUS jako osoba współpracująca. Osoba współpracująca nie jest traktowana jako wykonująca pracę w ramach stosunku pracy. Może Pan zatem ponosić odpowiedzialność z tytułu art. 219 kodeksu karnego za niezgłoszenie osoby współpracującej do ubezpieczenia i będzie Pan zobowiązany do odprowadzenia składek na ZUS – jeśli żona wykaże, że współpracowała z Panem przy prowadzeniu działalności gospodarczej.