Nakaz zapłaty jako dokument księgowy

Pytanie klienta:

""Uzyskaliśmy nakaz zapłaty wobec naszego dłużnika. Dłużnik wpłacił kwotę główną wynikającą z nakazu. Natomiast nie wpłacił odsetek i kosztów procesu, twierdząc, iż do odsetek musi być wystawiona nota odsetkowa. Czy nakaz zapłaty może być jednocześnie dokumentem księgowym, na podstawie którego zobowiązany będzie mógł odsetki oraz koszty procesu doliczyć sobie do kosztów prowadzenia działalności?""

Odpowiedź prawnika:

Ustawa o rachunkowości nakazuje wycenę należności nie rzadziej niż na dzień bilansowy, w kwocie wymaganej zapłaty, z zachowaniem zasady ostrożności (art. 28 ustawy o rachunkowości). Wierzyciel może żądać od dłużnika zapłaty odsetek za zwłokę w regulowaniu należności. Kwota należności według wartości nominalnej z dnia powstania należności może zostać, na podstawie noty odsetkowej, powiększona o należne odsetki za opóźnienie płatności i tak wykazana w księgach.

Nota odsetkowa jest dokumentem kierowanym na zewnątrz jednostki (nie jest dokumentem wewnętrznym), na podstawie którego dłużnik dokonuje zapłaty i zarachowania odsetek w określonej tam wysokości.

Nie mniej jednak, jeżeli podstawą zapłaty odsetek jest nakaz zapłaty, dłużnik ma niewielkie możliwości żądania od wierzyciela dodatkowych dokumentów potwierdzających konieczność zapłaty odsetek. Odmowa zapłaty odsetek czy kosztów procesu lub ewentualne żądania wystawienia noty odsetkowej mogą skończyć się skierowaniem przez wierzyciela wniosku egzekucyjnego do komornika, co narazi dłużnika na dodatkowe niemałe koszty. Także w zależności od stosunków z danym dłużnikiem wierzyciel powinien zdecydować, czy wystawi notę odsetkową i poczeka na płatność od dłużnika na jej podstawie, czy też jego odpowiedzią na żądania dłużnika będzie wniosek egzekucyjny.

Piotr Geliński - Doradca podatkowy

Doradca podatkowy nr 10841; magister prawa (absolwent Wydziału Prawa i Administracji Uniwersytetu Gdańskiego).

Od 2002 r. zdobywał doświadczenie jako współpracownik znanych kancelarii prawnych i kancelarii doradztwa podatkowego. Od 2008 r. wykonuje zawód doradcy podatkowego obecnie w formie spółki doradztwa podatkowego;

Specjalizuje się w: udzielaniu porad, opinii i wyjaśnień z zakresu obowiązków podatkowych; analizie obciążeń podatkowych i ich optymalizacji, planowaniu podatkowym; ocenie umów pod względem wynikających z nich obowiązków podatkowych; doradztwie w sporach z organami podatkowymi, podczas kontroli podatkowej i skarbowej oraz w postępowaniach z zakresu zobowiązań podatkowych, w tym także w postępowaniach sądowoadministracyjnych.