Pojęcie żywności według ustawy o bezpieczeństwie żywności i żywienia

Odpowiedź prawnika: Pojęcie żywności według ustawy o bezpieczeństwie żywności i żywienia

Zgodnie z ustawą o bezpieczeństwie żywności i żywienia: Art. 3. 1. Żywnością (środkiem spożywczym) jest każda substancja lub produkt w rozumieniu art. 2 rozporządzenia nr 178/2002. Rozporządzeniem, do którego odnosi się ten artykuł jest Ustanowienie ogólnych zasad i wymagań prawa żywnościowego, powołanie Europejskiego Urzędu ds. Bezpieczeństwa Żywności oraz ustanowienie procedury w zakresie bezpieczeństwa żywności (178/2002/WE).  Jego zapisy stanowią:

Do celów niniejszego rozporządzenia „żywność” (lub „środek spożywczy”) oznacza jakiekolwiek substancje lub produkty, przetworzone, częściowo przetworzone lub nieprzetworzone, przeznaczone do spożycia przez ludzi lub, których spożycia przez ludzi można się spodziewać. „Środek spożywczy” obejmuje napoje, gumę do żucia i wszelkie substancje, łącznie z wodą, świadomie dodane do żywności podczas jej wytwarzania, przygotowania lub obróbki. Definicja ta obejmuje wodę zgodną z normami określonymi zgodnie z art. 6  dyrektywy 98/83/WE i bez uszczerbku dla wymogów dyrektyw 80/778/EWG i 98/83/WE. „Środek spożywczy” nie obejmuje: 

a) pasz; 

b) zwierząt żywych, chyba że mają być one wprowadzone na rynek do spożycia przez ludzi; 

c) roślin przed dokonaniem zbiorów; 

d) produktów leczniczych w rozumieniu dyrektyw Rady 65/65/EWG(26) i 92/73/EWG(27);    5

e) kosmetyków w rozumieniu dyrektywy Rady 76/768/EWG(28); 

f) tytoniu i wyrobów tytoniowych w rozumieniu dyrektywy Rady 89/622/EWG(29); 

g) narkotyków lub substancji psychotropowych w rozumieniu Jedynej konwencji o środkach odurzających z 1961 r. oraz Konwencji o substancjach psychotropowych z 1971 r.; 

h) pozostałości i kontaminantów.