Słowacki rezydent podatkowy

Zgodnie z art. 3 ust. 2a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, osoby fizyczne, jeżeli nie mają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej miejsca zamieszkania, podlegają obowiązkowi podatkowemu tylko od dochodów (przychodów) osiąganych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej (ograniczony obowiązek podatkowy). Dodany z dniem 1 stycznia 2007 r. art. 3 ust. 2b wskazanej ustawy precyzuje, że za dochody (przychody) osiągane na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej uważa się w szczególności dochody (przychody) m.in. z pracy wykonywanej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej na podstawie stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy, bez względu na miejsce wypłaty wynagrodzenia.

Ponieważ przedmiotowe wynagrodzenie, jako wypłacane nierezydentowi, za czynności wykonywane poza granicami Rzeczypospolitej Polskiej (praca nie jest wykonywana w Polsce), stanowi dochód osiągany poza granicami RP, to warunki ww. przepisu nie są spełnione, a więc przedmiotowe wynagrodzenie nie jest objęte zakresem przedmiotowym polskiej ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W tej sytuacji, z punktu widzenia polskich przepisów podatkowych bez znaczenia pozostają postanowienia umów o unikaniu podwójnego opodatkowania, gdyż obowiązek podatkowy w Polsce z tego tytułu nie powstanie. W związku z tym dochód z pracy rezydenta Słowacji nie będzie podlegał opodatkowaniu podatkiem dochodowym w Polsce.

Powyższe znajduje potwierdzenie w interpretacjach organów podatkowych wydanych w podobnych stanach faktycznych (por. Postanowienie Drugiego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Warszawie z dnia 1 lutego 2006 r., sygn. 1472/DPC/415-98/05/PK).