Pytanie klienta:
Odpowiedź prawnika:
Egzekucja z wynagrodzenia za pracę odbywa się przez jego zajęcie. Komornik ma obowiązek poinformować dłużnika, że do czasu pełnego pokrycia długu nie może odbierać wynagrodzenia. Zawiadomienie to jest jednorazowe i nie musi być powtarzane w razie każdej np. miesięcznej wypłaty. Jeżeli mimo to dłużnik odbierze wynagrodzenie skutkiem może być odpowiedzialność karna i cywilna (odszkodowawcza). Zajęcie jest skuteczne z chwilą doręczenia wezwania dłużnikowi. Wezwanie może być skierowane do dłużnika także po faktycznym zajęciu wynagrodzenia. Jednak nawet wtedy zajęcie jest skuteczne wobec dłużnika dopiero z chwilą wezwania. Komornik doręcza wezwanie drogą pocztową, a także przez woźnego sądowego lub sądową służbę doręczeniową. Prawidłowość działania (zajęcia) komornika zależy więc od tego, czy zostało doręczone wezwanie.
Na żądanie dłużnika komornik udziela wyjaśnień co do stanu postępowania egzekucyjnego – może to nastąpić także ustnie.
Przedmiotem egzekucji z wynagrodzenia za pracę jest oprócz wynagrodzenia zasadniczego także wynagrodzenie za prace zlecone, dodatki do wynagrodzenia, nagrody i premie związane ze stosunkiem pracy, zysk i udział w funduszach, pozostających w związku z zatrudnieniem, oraz wszelkie inne dochody, jakie uzyskiwane są w ramach stosunku pracy. Te informacje powinny być podane w zawiadomieniu.
Dłużnik może żądać od komornika, by ten okazał mu tytuł wykonawczy w oryginale. Żądanie okazania może nastąpić także w toku egzekucji i wielokrotnie. Bez tego żądania dłużnik dowie się o treści tytułu i sposobie egzekucji z zawiadomienia o wszczęciu egzekucji.
Z każdej czynności egzekucyjnej komornik ma obowiązek sporządzić protokół. Zapewnia on możliwość kontroli sądu nad czynnościami komornika. Strony mogą żądać uzupełnienia, sprostowania lub wpisania do protokołu zastrzeżenia o uchybieniach ze strony komornika.