Ustosunkowanie się do zeznań przeciwnika

Odpowiedź prawnika: Ustosunkowanie się do zeznań przeciwnika

Zgodnie z art. 210 kodeksu postępowania cywilnego najpierw powód, a potem pozwany  zgłaszają ustnie swe żądania i wnioski oraz przedstawiają twierdzenia i dowody na ich poparcie. Strony mogą ponadto wskazywać podstawy prawne swych żądań i wniosków. Każda ze stron obowiązana jest do złożenia oświadczenia co do twierdzeń strony przeciwnej, dotyczących okoliczności faktycznych. Warto też pamiętać w tym miejscu o art. 230 kpc, według którego nie złożenie oświadczeń co do twierdzeń strony przeciwnej pociąga za sobą możliwość przyjęcia przez sąd, iż fakty objęte tymi twierdzeniami zostały przez stronę przyznane.

Z drugiej strony, gdy mamy do czynienia już z postępowaniem dowodowym, w którym następuje np. przesłuchanie stron, należy pamiętać także o zasadzie, iż przedmiotem dowodu są fakty mające dla rozstrzygnięcia sprawy istotne znaczenie.

Protokół z rozprawy powinien zawierać przebieg posiedzenia, w szczególności wnioski i twierdzenia stron, wyniki postępowania dowodowego, wymienienie zarządzeń i orzeczeń wydanych na posiedzeniu oraz stwierdzenie, czy zostały ogłoszone. Protokół musi odzwierciedlać przebieg postępowania. Jeżeli sąd nie dopuszcza drugiej strony do głosu, powinna ona żądać zaprotokołowania tego faktu. Jest to o tyle istotne, że w ewentualnym postępowaniu przed sądem apelacyjnym protokół stanowi ważny dowód (dokument urzędowy) uchybień proceduralnych. Jeżeli protokół będzie nieścisły, strona może żądać sprostowania lub uzupełnienia protokołu, nie później jak na następnym posiedzeniu, a jeśli idzie o protokół rozprawy, po której zamknięciu nastąpiło wydanie wyroku - dopóki akta sprawy znajdują się w sądzie. Od zarządzenia przewodniczącego można odwołać się do sądu w terminie tygodniowym od doręczenia im zarządzenia.