Wszczęcie postępowania cywilnego nieprocesowego

Odpowiedź prawnika: Wszczęcie postępowania cywilnego nieprocesowego

Z art. 511 Kodeksu postępowania cywilnego wynika, że wniosek o wszczęcie postępowania powinien czynić zadość przepisom o pozwie, z tą zmianą, że zamiast pozwanego należy wymienić zainteresowanych w sprawie.

Zainteresowanym w sprawie jest natomiast każdy, czyich praw dotyczy wynik postępowania, może on wziąć udział w każdym stanie sprawy aż do zakończenia postępowania w drugiej instancji.

Jeżeli okaże się, że zainteresowany nie jest uczestnikiem, sąd wezwie go do udziału w sprawie. Przez wezwanie do wzięcia udziału w sprawie wezwany staje się uczestnikiem. W razie potrzeby wyznaczenia kuratora do zastępowania zainteresowanego, którego miejsce pobytu jest nieznane, jego wyznaczenie następuje z urzędu (tak art. 510 kpc). Wprawdzie zgodnie z art. 513 kpc niestawiennictwo uczestników nie tamuje rozpoznania sprawy, konieczne jest jednak ich wymienienie we wniosku. Co również istotne, do wniosku o wszczęcie postępowania nieprocesowego należy dołączyć tyle jego odpisów, ilu jest uczestników postępowania.

Jak wskazuje Jacek Gudowski w komentarzu „Kodeks postępowania cywilnego. Komentarz. Część pierwsza. Postępowanie rozpoznawcze. Część druga, Postępowanie zabezpieczające” ,Warszawa 2009 LexisNexis (wydanie III) „sąd z urzędu jest obowiązany czuwać nad tym, żeby wszyscy zainteresowani byli uczestnikami postępowania. Powinien w związku z tym w trakcie całego postępowania zważać, czy poza występującymi w sprawie nie ma innych osób, których uczestnictwo uzasadnione jest interesem, o którym mowa w art. 510 § 1. W celu ustalenia tych osób, ich danych osobowych oraz stopnia zainteresowania sąd może podejmować wszystkie niezbędne czynności (por. § 112 reg.sąd.)”. Zatem to z urzędu sąd przeprowadza dochodzenie, czy miejsce pobytu zainteresowanego jest znane, a jeśli nie -również z urzędu -wyznacza kuratora.