Odpowiedź prawnika: Zgoda na rozwód a przesłanki orzeczenia rozwodu
Nie możemy wydawać opinii i oceniać "szans na rozwód". Proszę jednak wziąc pod uwagę, iż każdy z małżonków może żądać, ażeby sąd rozwiązał małżeństwo przez rozwód, jeżeli między małżonkami nastąpił zupełny i trwały rozkład pożycia. To czy sąd uwzględni żadanie rozwodu wniesione pozwem przez Pani konkubenta jest kwestią dokonanej przez sąd oceny, czy faktycznie doszło do trwałego rozkładu pożycia małżeństwa. Proszę jednak pamiętać, że zgodnie z kodeksem rodzinnym i opiekuńczym rozwód nie jest dopuszczalny mimo zupełnego i trwałego rozkładu pożycia, jeżeli wskutek niego miałoby ucierpieć dobro wspólnych małoletnich dzieci małżonków albo jeżeli z innych względów orzeczenie rozwodu byłoby sprzeczne z zasadami współżycia społecznego. Inny powód niedopuszczalności rozowdu, to sytuacja, w której rozwodu żąda małżonek wyłącznie winny rozkładu pożycia, chyba że drugi małżonek wyrazi zgodę na rozwód albo że odmowa jego zgody na rozwód jest w danych okolicznościach sprzeczna z zasadami współżycia społecznego. Każdorazowo jednak oceny dokonuje sąd. Nie wiemy co po zbadaniu okoliczności stwierdzi sąd. Nawet jeżeli faktycznie nastąpił między małżonkami trwały rozkład pożycia małżeńskiego, to być może, że rozwód nie zostanie orzeczony ze względu na dobro małoletniego dziecka. Może zaistnieć także i taka sytuacja, że sąd przeprowadzając rozprawę rozwodową ustali, iż małżonkiem wyłącznie winnym rozkładu pożycia jest właśnie Pani konkubent, a na rozwód nie zgadza się jego żona. W takich okolicznościach sąd także może nie orzec rozwodu.
