Odpowiedź prawnika: Zrzeczenie się prawa do spadku
Zgodnie z art. 1047 ustawy Kodeks cywilny, umowa o spadek po osobie żyjącej jest nieważna. Skutek 'zrzeczenia się prawa do zachowku' można osiągnąć jedynie poprzez zawarcie umowy o zrzeczenie się spadku, która jest wyjątkiem od reguły przewidzianej w art. 1047. Umowa o zrzeczenie się spadku została uregulowana w art. 1048 - 1050 kodeksu cywilnego. Umowa ta jest zawierana pomiędzy spadkobiercą ustawowym (siostrą), a przyszłym spadkodawcą (rodzicem lub rodzicami) w formie aktu notarialnego. Zatem aby Pana siostra została wyłączona od dziedziczenia i utraciła roszczenie o zachowek, umowa o zrzeczenie się dziedziczenia musi zostać zawarta nie z Panem, ale z przyszłymi spadkodawcami. Umowa ta obejmuje również zstępnych zrzekającego się (dzieci, wnuki), chyba że w umowie wyłączy się ten skutek wobec nich. Zrzeczenie się dziedziczenia obejmuje cały majątek przyszłego spadkodawcy, nie ma zatem konieczności wyszczególniania w umowie składników majątku co do których następuje zrzeczenie. Termin przedawienia roszczenia o zachowek wynosi 5 lat od daty ogłoszenia testamentu. Jeśli spadkodawca nie sporządził testamentu, roszczenie o zachowek w zasadzie w ogóle nie powstaje, ponieważ wówczas dziedziczenie następuje na podstawie ustawy, to znaczy wszyscy spadkobiercy ustawowi są powołani do spadku w określonych częściach ułamkowych i stają się współwłaścicielami majątku spadkowego. Roszczenie o zachowek powstaje tylko wówczas, gdy spadkobierca ustawowy, który byłby powołany do spadku z ustawy, zostaje pozbawiony swojego udziału spadkowego przez to, iż nie został powołany do dziedziczenia w testamencie.