Czy brak kontaktu z obrońcą może być podstawą apelacji?

Art. 439 § 1. kodeksu postępowania karnego stanowi, że niezależnie od granic zaskarżenia i podniesionych zarzutów oraz wpływu uchybienia na treść orzeczenia sąd odwoławczy na posiedzeniu uchyla zaskarżone orzeczenie, jeżeli i w punkcie 10 czytamy oskarżony w postępowaniu sądowym nie miał obrońcy w wypadkach określonych w art. 79 § 1 i 2 oraz art. 80 lub obrońca nie brał udziału w czynnościach, w których jego udział był obowiązkowy.

Sąd Najwyższy stwierdził, że uniemożliwienie porozumienia się oskarżonego z obrońcą podczas nieobecności innych osób, w trakcie prowadzenia istotnych z punktu widzenia obrony czynności procesowych w fazie postępowania sądowego może stanowić bezwzględną przyczynę odwoławczą przewidzianą w  art. 439 par 1 pkt 10 in fine kpk, jeżeli zostanie ustalone, że jest równoważne z nieuczestniczeniem obrońcy  niezbędnego w czynnościach, w których udział jego jest obowiązkowy.

Samo zatem uniemożliwianie porozumiewania się oskarżonego z obrońcą podczas nieobecności innych osób nie daje podstawy do traktowania takiego postępowania jako bezwzględnej przyczyny odwoławczej. Jest to możliwe w razie, gdy udział obrońcy zgodnie z kodeksem postępowania karnego jest obowiązkowy a oskarżony go nie miał lub obrońca nieuczestniczył w czynnościach, w których jego udział był obowiązkowy.

Zespół
e-prawnik.pl