Jak rozłożony jest ciężar dowodu w zakresie czasu pracy?
Pracodawca jest zobowiązany do prowadzenia ewidencji czasu pracy pracownika do celów prawidłowego ustalenia jego wynagrodzenia i innych świadczeń związanych z pracą. Pracodawca udostępnia tę ewidencję pracownikowi, na jego żądanie. Nie ewidencjonuje się godzin pracy w stosunku do pracowników objętych systemem zadaniowego czasu pracy, pracowników zarządzających w imieniu pracodawcy zakładem pracy oraz pracowników otrzymujących ryczałt za godziny nadliczbowe lub za pracę w porze nocnej.
W momencie, gdy dochodzi do sporu przed sądem istotne jest, aby ustalić czas pracy danego pracownika - wpływa to zarówno między innymi na wysokość należnego mu wynagrodzenia np. za godziny nadliczbowe. W sporze istotne jest także to, kto ma udowodnić wielkość przepracowanego przez pracownika czasu.
W ogólnych przepisach ciężar udowodnienia jakiegoś faktu spoczywa na tej osobie, która z tego faktu wywodzi skutki prawne. Jednakże w postępowaniu przed sądem pracy istnieje zasada, że pracownik, jako strona słabsza w stosunku pracy zasługuje na ochronę.
W związku z tym w jednym z orzeczeń Sąd Najwyższy stwierdził, że:
Ciężar dowodu w zakresie czasu wykonywania pracy spoczywa zarówno na pracowniku, który dochodzi roszczeń z tego tytułu (art. 6 KC w związku z art. 300 KP), jak i na pracodawcy, który jest zobowiązany do prowadzenia ewidencji czasu pracy (art. 12911 KP).

Jeżeli więc pracodawca jest zobowiązany do prowadzenia ewidencji, to będzie on musiał postarać się o udowodnienie, że pracownik przepracował taki, a nie inny okres.
Wyrok SN z dnia 23 listopada 2001 r. (I PKN 678/00; OSNAP-wkł. 2002/7/9)
Skomentuj artykuł - Twoje zdanie jest ważne
Czy uważasz, że artykuł zawiera wszystkie istotne informacje? Czy jest coś, co powinniśmy uzupełnić? A może masz własne doświadczenia związane z tematem artykułu?