Kolejna nowelizacja Prawa budowlanego
Ustawa z dnia 16 kwietnia 2004 r. wprowadza liczne zmiany do Prawa budowlanego, które wchodzą w życie z dniem 31 maja 2004 r. Podstawowym celem nowelizacji jest poprawienie regulacji dotyczących obowiązkowych kontroli obiektów budowlanych. Celem ich było ograniczenie sfery uznania organów administracyjnych podczas kontroli.
Samodzielne funkcje techniczne w budownictwie
Podstawę do wykonywania samodzielnych funkcji technicznych w budownictwie stanowi wpis, w drodze decyzji, do centralnego rejestru oraz wpis na listę członków właściwej izby samorządu zawodowego, potwierdzony zaświadczeniem wydanym przez tę izbę. Dotychczasowe przepisy nie określały terminu ważności zaświadczenia wydawanego przez właściwe izby samorządów zawodowych. Nowelizacja wprowadza zapis, zgodnie z którym zaświadczenia wydawane przez izby samorządu zawodowego będą określały również termin ważności tego zaświadczenia.
Do kierowania robotami budowlanymi w powierzonym zakresie, z wyłączeniem robót budowlanych przy obiektach zabytkowych, uprawnione będą także osoby posiadające, zgodnie z przepisami o rzemiośle, dyplom mistrza w odpowiednim zawodzie budowlanym.
Ponadto uprawnienia budowlane będą mogły być wydawane w specjalnościach: kolejowej, wyburzeniowej oraz telekomunikacyjnej.
Postępowanie poprzedzające rozpoczęcie robót budowlanych.
Zmodyfikowano niektóre przypadki, w których nie jest wymagane uzyskanie pozwolenia na budowę. Zmiany redakcyjne w art. 29 Prawa budowlanego mają na celu dokładniejsze opisanie określonych nim wyłączeń.
Nieznacznie wydłużono również okres, w ciągu którego organ obowiązany będzie wydać decyzję w sprawie pozwolenia na budowę. Dotychczas organ na wydanie tej decyzji miał 2 miesiące. Po nowelizacji organ obowiązany będzie wydać decyzję w sprawie pozwolenia na budowę w terminie 65 dni od dnia złożenia wniosku. Po bezskutecznym upływie terminu organ wyższego stopnia wymierzy organowi karę, w wysokości 500 zł za każdy dzień zwłoki.
Nowelizacja wprowadza do Prawa budowlanego zapis określający przypadki, w których nawet nieznaczne odstąpienie od projektu budowlanego rodzi obowiązek uzyskania decyzji o zmianie pozwolenia na budowę (art. 36a ust. 5). Chodzi tu w przede wszystkim o przypadki odstąpienia od zatwierdzonego projektu budowlanego jeżeli dotyczą one w szczególności: zakresu objętego projektem zagospodarowania działki lub terenu, charakterystycznych parametrów obiektu budowlanego czy geometrii dachu.
Budowa i oddawanie do użytku obiektów budowlanych
Sprecyzowano przypadki, w których samowola budowlana nie będzie podlegała rozbiórce. Jeżeli na danym terenie nie obowiązuje miejscowy plan zagospodarowania terenu, samowola będzie mogła być zalegalizowana, jeżeli budowa będzie zgodna z ustaleniami ostatecznej, w dniu wszczęcia postępowania, decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu. Natomiast gdy na danym terenie obowiązuje miejscowy plan zagospodarowania terenu, jeżeli będzie zgodna z postanowieniami miejscowego planu. Ponadto przedłożenie w odpowiednim terminie dokumentów wymaganych do uznania samowoli budowlanej będzie równoznaczne ze złożeniem wniosku o zatwierdzenie projektu budowlanego i pozwolenie na wznowienie robót budowlanych. Dotychczas inwestor po przedstawieniu wymaganych dokumentów musiał jeszcze występować z wnioskiem o zatwierdzenie projektu budowlanego i pozwolenie na wznowienie robót budowlanych
Doprecyzowano również rodzaje dokumentów, jakie wymagane są od inwestora w celu zalegalizowania budowy obiektu budowlanego bez wymaganego zgłoszenia. Ponadto określono dokładnie wysokość opłaty za legalizację budowy takiego obiektu. W zależności od jego rodzaju opłata wynosić będzie bądź 2.500 zł bądź 5.000 zł. Jeżeli inwestor nie uiści opłaty w terminie, właściwy organ wyda decyzję o rozbiórce obiektu budowlanego lub jego części.
Szereg zmian dotyczy instytucji pozwolenia na użytkowanie obiektu i z tym związanych obowiązkowych kontroli obiektu. Uchylono przepis Prawa budowlanego określający delegację dla właściwego ministra, do określenia rodzajów obiektów budowlanych do użytkowania których można przystąpić po przeprowadzeniu obowiązkowej kontroli, a także art. 59 b ustawy mówiący o obowiązku przeprowadzania obowiązkowych kontroli wszystkich budów po zakończeniu budowy lub złożeniu wniosku o wydanie pozwolenia na użytkowanie. Zrezygnowano również z uznaniowego charakteru podejmowania decyzji o nakładaniu w pozwoleniu na budowę obowiązku uzyskania pozwolenia na użytkowanie obiektu (art. 36 ust. 1 pkt. 5). Tym samym prawo budowlane nie zawiera powszechnego obowiązku przeprowadzania kontroli obiektów budowlanych. Wprowadzono natomiast zasadę, że obowiązkowe kontrole dotyczyć będą wyłącznie obiektów wymagających uzyskania pozwolenia na użytkowanie. I tak uzyskanie ostatecznej decyzji o pozwoleniu na użytkowanie będzie wymagane w trzech kategoriach przypadków, które zostały określone enumeratywnie w art. 55 Prawa budowlanego:
- jeżeli na wzniesienie obiektu budowlanego jest wymagane pozwolenie na budowę i jest on zaliczony do kategorii V, IX-XVII, XX, XXII, XXIV, XXVII, XXVIII i XXX, o których mowa w załączniku do ustawy
- jeżeli przepisy szczególne nakładają taki obowiązek,
- jeżeli przystąpienie do użytkowania obiektu budowlanego ma nastąpić przed wykonaniem wszystkich robót budowlanych
W pozostałych przypadkach do użytkowania obiektu budowlanego, na którego wzniesienie jest wymagane pozwolenie na budowę, będzie można przystąpić - po zawiadomieniu właściwego organu o zakończeniu budowy, jeżeli organ ten, w terminie 21 dni od dnia doręczenia zawiadomienia, nie zgłosi sprzeciwu w drodze decyzji.
Dotychczasowe regulacje przewidywały, że w razie stwierdzenia w trakcie obowiązkowej kontroli istotnego odstępstwa od zatwierdzonego projektu budowlanego lub innego rażącego naruszenia warunków pozwolenia na budowę wymierzało się karę pieniężną. Nowelizacja ma wyeliminować tę uznaniowość. Kary będą stosowane w każdym wypadku stwierdzenia uchybień w zakresie o którym mowa w art. 59a ust. 2, a więc w zakresie w jakim jest przeprowadzana kontrola. W razie stwierdzenia w trakcie kontroli określonych nieprawidłowości i wymierzenia kary wydanie decyzji o pozwoleniu na użytkowanie obiektu będzie musiało być poprzedzone postępowaniem „naprawczym”.
Do ustawy zostały przeniesione przepisy określające wysokość stawki opłaty będącej jednym z elementów określenia wysokości kary. Dodatkowo podwyższono wartość tej stawki z 300 zł do 500 zł. (art. 59f)
Inwestor nie będzie musiał zgłaszać organom budowlanym zakończenia robót budowlanych objętych obowiązkiem zgłoszenia.
Dotychczas zmiana sposobu użytkowania obiektu budowlanego lub jego części wymagała uzyskania stosownego pozwolenia. Po nowelizacji zmiana sposobu użytkowania obiektu lub jego części wymagać będzie jedynie zgłoszenia właściwemu organowi. Zgłoszenia będzie należało dokonać przed dokonaniem zmiany sposobu użytkowania obiektu budowlanego lub jego części. Zmiana sposobu użytkowania będzie mogła nastąpić, jeżeli w terminie 30 dni, od dnia doręczenia zgłoszenia, właściwy organ, nie wniesie sprzeciwu w drodze decyzji i nie później niż po upływie 2 lat od doręczenia zgłoszenia.
Przepisy przejściowe
Zgodnie z przepisami przejściowymi ustawy nowelizującej, postępowania wszczęte przed dniem jej wejścia w życie (przed 31 maja 2004 r.) będą prowadzone na podstawie przepisów dotychczasowych.
Skomentuj artykuł - Twoje zdanie jest ważne
Czy uważasz, że artykuł zawiera wszystkie istotne informacje? Czy jest coś, co powinniśmy uzupełnić? A może masz własne doświadczenia związane z tematem artykułu?