8.8.2019

A.J.
Zespół e-prawnik.pl

Prawo do błędu przez pierwszy rok działalności; ochrona konsumencka, czyli m.in. prawo do reklamacji dla firm zarejestrowanych w CEIDG; szereg ułatwień dla rzemieślników – to tylko niektóre przepisy Pakietu Przyjazne Prawo (PPP), które już niedługo wejdą w życie. Prezydent RP Andrzej Duda podpisał nowelizację tzw. ustawy regulacyjnej. W Pakiecie znalazły się też zapisy dotyczące wydłużenia do 13 sierpnia 2019 r. terminu na składanie oświadczeń uprawniających mikro i małych przedsiębiorców do zachowania cen energii z czerwca ubiegłego roku.

Kluczowe rozwiązania PPP

Pakiet Przyjazne Prawo to reakcja na ciągle jeszcze obowiązujące w naszym prawie nieuzasadnione ograniczenia czy brak elastyczności. Przykładowo wydłużenie terminu rozliczenia VAT w imporcie to odpowiedź na obecnie przyjętą praktykę, w której tylko część importerów może korzystać z ogólnych zasad rozliczenia VAT. Propozycja wprowadzenia prawa do błędu zrodziła się z poczucia, że obecne przepisy, zakładające karanie początkującego przedsiębiorcy za drobne przewinienia, które wynikają z niewiedzy, są zbyt restrykcyjne.

– "Pakiet Przyjazne Prawo to kilkadziesiąt punktowych ułatwień dla biznesu. Pakiet eliminuje również przypadki niekonsekwencji czy nadmiernej restrykcyjności naszego prawa. Jego celem jest stworzenie lepszych warunków do rozwoju mikro, małych i średnich firm. PPP jest komplementarny wobec 100 zmian dla firm, Konstytucji Biznesu, Pakietu MŚP oraz innych ułatwień dla przedsiębiorców, które wprowadzaliśmy stopniowo od początku tej kadencji. Wspólnym celem tych przedsięwzięć jest ułatwianie, szczególnie mniejszym firmom, prowadzenia biznesu. Chcemy, aby polskie przedsiębiorstwa rozwijały się i mogły coraz śmielej konkurować również na arenie międzynarodowej" – powiedziała minister przedsiębiorczości i technologii Jadwiga Emilewicz.

Wiceminister Marek Niedużak wskazał zaś: – "Sukcesywnie zmieniamy polskie prawo tak, aby nasze firmy miały coraz lepsze warunki do rozwoju. Pakiet Przyjazne Prawo eliminuje z naszego systemu prawnego przepisy przestarzałe, uciążliwe, nieodpowiadające współczesnym realiom społecznym i gospodarczym. Zidentyfikowały je poszczególne resorty, w wyniku przeglądu obowiązującego prawa. To kolejna z szeregu naszych inicjatyw, które likwidują obciążenia biurokratyczne. Biurokracja jest kosztowna i zabiera czas, a dodatkowo ogranicza wydajność i innowacyjność biznesu".

Pakiet Przyjazne Prawo (ustawa z dnia 31 lipca 2019 r. o zmianie niektórych ustaw w celu ograniczenia obciążeń regulacyjnych) będzie oddziaływał na wiele różnych branż: od pocztowej, telekomunikacyjnej, lotniczej, energetycznej, hotelarskiej, aż po usługi płatnicze.

Wydłużenie terminu rozliczenia VAT w imporcie

Ustawa zmienia także przepisy dotyczące rozliczania podatku VAT w imporcie mającą na celu poprawę konkurencyjności polskich portów. Rozwiązanie to ma bowiem wzmocnić pozycję polskich portów w konkurencji z zagranicznymi.

Dziś obowiązuje restrykcyjny termin płatności podatku VAT od importu (10 dni od odprawy celnej albo od dnia wydania decyzji celnej). W PPP przewidziano rozliczenia na zasadach ogólnych (co do zasady do 25. dnia następnego miesiąca, wraz z deklaracją VAT-7). Teraz takie preferencyjne rozliczenie przysługuje podmiotom spełniającym warunki procedury uproszczonej i tzw. upoważnionym przedsiębiorcom AEO, czyli ok. 4 tys. importerów, głównie dużym firmom. Na naszej zmianie może skorzystać nawet 47 tys. importerów. Poprawi ona ich płynność finansową, zmniejszy ich koszty transportowe, a w rezultacie zwiększy wolumen i wartość importu odprawianego przez polskie porty.

W nowym brzmieniu art. 33a ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług przewidziano zatem, że podatnik zarejestrowany jako podatnik VAT czynny może rozliczyć kwotę podatku należnego z tytułu importu towarów w deklaracji podatkowej składanej za okres, w którym powstał obowiązek podatkowy z tytułu importu tych towarów. Ponadto przewidziano terminy rozliczania podatku VAT podobne do obowiązujących w państwach, w których znajdują się porty konkurujące z portami polskimi.

Odroczoną płatność VAT oferują m.in. Niemcy, Holandia i Litwa.

Prawo do popełnienia błędu

Do ustawy z dnia 6 marca 2018 r. – Prawo przedsiębiorców wprowadzono tzw. prawo do błędu. Przedsiębiorcy będący osobami fizycznymi w ciągu pierwszego roku prowadzenia działalności gospodarczej, będą mogli skorzystać z prawa do błędu bez ponoszenia kary administracyjnej. W to miejsce ustawa przewiduje jedynie pouczenie. Warunkiem skorzystania z prawa do błędu jest naprawienie takiego przewinienia. Zgodnie z uchwalonym art. 21a ust. 1 tej ustawy, jeżeli przedsiębiorca wpisany do Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej narusza przepisy prawa związane z wykonywaną działalnością gospodarczą w okresie 12 miesięcy od dnia podjęcia działalności gospodarczej po raz pierwszy albo ponownie po upływie co najmniej 36 miesięcy od dnia jej ostatniego zawieszenia lub zakończenia, a właściwy organ wszczyna w związku z tym naruszeniem postępowanie: (1) mandatowe albo (2) w sprawie nakładania lub wymierzania administracyjnej kary pieniężnej – przed nałożeniem na przedsiębiorcę grzywny w drodze mandatu karnego albo nałożeniem na niego lub wymierzeniem mu administracyjnej kary pieniężnej organ ten wzywa, w drodze postanowienia, przedsiębiorcę do usunięcia stwierdzonych naruszeń przepisów prawa oraz skutków tych naruszeń, jeżeli skutki takie wystąpiły, w wyznaczonym przez siebie terminie. Jeżeli przedsiębiorca usunie stwierdzone naruszenia przepisów prawa oraz skutki tych naruszeń, jeżeli skutki takie wystąpiły, w wyznaczonym terminie: właściwy organ, w drodze decyzji, odstępuje od nałożenia na niego lub wymierzenia mu administracyjnej kary pieniężnej i poprzestaje na pouczeniu albo przedsiębiorca nie podlega karze za popełnione wykroczenie lub wykroczenie skarbowe, stanowiące stwierdzone naruszenie przepisów prawa.

Dzięki temu rozwiązaniu przedsiębiorca - osoba fizyczna – gdy popełni błąd (za który grozi mandat karny lub kara pieniężna) – nie dostanie kary, a jedynie pouczenie, oraz będzie musiał usunąć naruszenie. Prawo do błędu obejmie wyłącznie przedsiębiorców zarejestrowanych w CEIDG. Będzie obowiązywać przez rok od dnia podjęcia działalności gospodarczej po raz pierwszy, albo też ponownie - po upływie co najmniej 36 miesięcy od dnia ostatniego zawieszenia lub zakończenia działalności. Przewidziano przy tym ograniczenia: popełnianie naruszeń po raz kolejny czy przypadki rażącego lub nieusuwalnego naruszenia prawa (ciężar wykazywany przez odpowiedni organ).

Jest to nowa instytucja w polskim systemie prawnym. Opiera się na przekonaniu, że większość naruszeń, które popełniają początkujący przedsiębiorcy, nie wynika ze złej woli, lecz ma raczej charakter nieintencjonalnych omyłek. Szacuje się, że to rozwiązanie może dotyczyć ok. 300 tys. przedsiębiorców. Podobne rozwiązania funkcjonują we Francji i na Litwie.

Wydłużenie okresu na składanie oświadczeń przez odbiorców energii elektrycznej

Wśród przepisów tej ustawy znajduje się regulacja mówiąca o zmianie terminu składania oświadczeń, o którym mowa w art. 5 ust. 1b pkt 1 ustawy z dnia 28 grudnia 2018 r. o zmianie ustawy o podatku akcyzowym oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2538 oraz z 2019 r. poz. 412 i 1210), na 13 sierpnia 2019 r. Nowe przepisy ustalają zatem termin składania oświadczeń dot. energii elektrycznej na 13 sierpnia 2019 r. Dotyczy to odbiorców końcowych, z wyjątkiem gospodarstw domowych (czyli z tzw. grupy G), niebędących średnimi i dużymi przedsiębiorcami. Odbiorcy ci będą mogli zostać beneficjentami zamrożenia cen energii elektrycznej również w II połowie 2019 r. pod warunkiem złożenia oświadczenia przedsiębiorstwu energetycznemu.

Omawiana ustawa nowelizuje więc ustawę z dnia 28 grudnia 2018 r. o zmianie ustawy o podatku akcyzowym oraz niektórych innych ustaw. Zmiana dotyczy art. 5 ust. 1b pkt 1, w którym przedłuża się termin na złożenie oświadczenia przez mikroprzedsiębiorców i małych przedsiębiorców, szpitale, jednostki sektora finansów publicznych oraz państwowe jednostki organizacyjne nieposiadające osobowości prawnej umożliwiającego korzystanie z energii na warunkach cenowych ustalonych w 2018 r. Nowy termin ustalono na 13 sierpnia.

Jak wyjaśniło Ministerstwo Energii, oświadczenie, o którym mowa w art. 5 ust. 1b ustawy, powinni złożyć odbiorcy końcowi spoza gospodarstw domowych (czyli z tzw. Grupy G), niebędący średnimi i dużymi przedsiębiorcami. Odbiorcy ci, zgodnie z intencją ustawy z dnia 13 czerwca 2019 r. zmieniającej ustawę o zmianie ustawy o podatku akcyzowym oraz niektórych innych ustaw, ustawę o efektywności energetycznej oraz ustawę o biokomponentach i biopaliwach ciekłych, wyrażoną w jej uzasadnieniu, mają możliwość zostać beneficjentami zamrożenia cen energii elektrycznej również w II połowie 2019 r., pod warunkiem złożenia oświadczenia przedsiębiorstwu energetycznemu – stronie ich umowy sprzedaży energii elektrycznej.

Minister Energii jednocześnie potwierdził, że odbiorcy w gospodarstwach domowych (tzw. Grupa G) nie muszą składać oświadczeń, o których mowa wyżej, ponieważ ustawa „o cenach prądu” gwarantuje im w 2019 r. uprawnienie do cen z 2018 r. bez konieczności podejmowania takich działań.

Ochrona konsumencka dla firm z CEIDG

Ustawa umożliwia także niektórym przedsiębiorcom korzystanie z tzw. ochrony konsumenckiej. Zgodnie z zaproponowanym brzmieniem art. 385⁵ Kodeksu cywilnego, przepisy dotyczące konsumenta, zawarte w art. 385¹–385³, stosuje się do osoby fizycznej zawierającej umowę bezpośrednio związaną z jej działalnością gospodarczą, gdy z treści tej umowy wynika, że nie posiada ona dla niej charakteru zawodowego, wynikającego w szczególności z przedmiotu wykonywanej przez nią działalności gospodarczej, udostępnionego na podstawie przepisów o Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej.

Ochrona konsumencka będzie więc przysługiwać firmom z CEIDG w relacjach z innymi przedsiębiorcami. Obejmie jednak tylko umowy, które nie mają dla przedsiębiorcy charakteru zawodowego. Przykładowo, mechanik samochodowy, któremu popsuła się drukarka, będzie miał takie samo prawo do reklamacji jak konsument, nawet jeśli wykorzystuje drukarkę w warsztacie (i rozliczył jej zakup jako koszt prowadzonej działalności).

Przedsiębiorcom będzie przysługiwać ochrona przewidziana dla konsumentów, jeśli chodzi o stosowanie niedozwolonych postanowień umownych (klauzule abuzywne), rękojmi za wady oraz w zakresie prawa odstąpienia od umowy zawartej na odległość lub poza lokalem przedsiębiorstwa. Regulacja obejmie ok. 2,7 mln przedsiębiorców zarejestrowanych w CEIDG. Podobne rozwiązania stosują np. Francja, Niemcy, Dania, Słowacja, Grecja czy Włochy.

Rozszerzenie definicji rzemieślnika

Kolejną istotną zmianą jest umożliwienie wykonywania rzemiosła w formie spółki. Nowelizacja umożliwia bowiem przedsiębiorcom-rzemieślnikom wybór innej niż wpis w CEIDG, formy prawnej prowadzenia działalności gospodarczej. Wykonywanie rzemiosła będzie więc możliwe przez spółkę jawną, komandytową, komandytowo-akcyjną czy jednoosobową spółkę kapitałową. Warunkiem jest to, aby wspólnikami były osoby posiadające kwalifikacje zawodowe w rzemiośle lub członkowie rodziny, tj. małżonek czykrewni w linii prostej (wstępni lub zstępni).

Firmy rzemieślnicze to głównie firmy rodzinne. Dzięki udziałowi w spółkach członków najbliższej rodziny możliwy będzie transfer wiedzy, doświadczenia w zarządzaniu oraz wspólnego wypracowania strategii dalszego rozwoju firmy, z zachowaniem wartości danego biznesu i rodziny. Jest to oferta dla ponad 211 tys. rzemieślników z dyplomem mistrza lub świadectwem czeladnika. Podobne rozwiązania funkcjonują w Belgii i Austrii.

Ponadto w CEIDG publikowane będą informacje na temat kwalifikacji zawodowych w rzemiośle, np. informacje o tytule mistrza cukiernictwa. Umożliwi to prezentację przez przedsiębiorców kompetencji, które zostały potwierdzone przez izby rzemieślnicze.

Inne wybrane rozwiązania  

Nowelizacja zakłada ułatwienia dla pracowników gastronomii - będą mogli przebadać się na własny wniosek. Ponadto, jeśli mają aktualne orzeczenie lekarskie, przy zmianie pracodawcy, nie będą podlegać ponownym badaniom sanitarno-epidemiologicznym (w okresie ważności orzeczenia).

Przewidziano także wyłączenie z egzekucji kwot niezbędnych przedsiębiorcy i jego rodzinie do utrzymania przez dwa tygodnie. Trudna sytuacja finansowa przedsiębiorców, która kończy się wobec nich egzekucją majątkową, nie zawsze jest przez nich zawiniona. Często jest ona wynikiem utraty płynności spowodowanej przez nierzetelność ich kontrahentów, którzy nie wykonują zobowiązań w ustalonych terminach.

Kolejne ułatwienia w sukcesji przedsiębiorstw

Ustawa modyfikuje i zarazem rozwija zasady sukcesji przedsiębiorstw. 

Nowelizacja wprowadzi zasady przejęcia koncesji, zezwoleń, licencji oraz pozwoleń w przypadku zmiany właściciela przedsiębiorstwa osoby wpisanej do CEIDG. To rozwiązać ma dotychczasowy problem braku możliwości korzystania z decyzji administracyjnych związanych z prowadzeniem przedsiębiorstwa, w sytuacji gdy przedsiębiorca sprzedaje firmę albo przekazuje ją nieodpłatnie swojemu następcy. Do przejęcia decyzji wystarczające będzie złożenie wniosku w terminie 3 miesięcy od nabycia przedsiębiorstwa, przedstawienie dowodów potwierdzających spełnianie przez nabywcę wymagań do wydania decyzji, złożenie oświadczenia o akceptacji przez nabywcę obowiązków wynikających z decyzji, a – jeżeli przedsiębiorstwo jest własnością kilku osób – uzyskanie także zgody pozostałych właścicieli na przejęcie decyzji przez nabywcę.

Przykładem takiej zmiany jest nowelizacja ustawy z dnia 22 sierpnia 1997 r. o ochronie osób i mienia nowelizacja w zakresie art. 17c ust. 6. Zgodnie z uchwalonym brzmieniem przepisu, w okresie ważności promesy nie można – o ile nie wystąpią wyjątki wskazane w tym przepisie – odmówić udzielenia koncesji na wykonywanie działalności gospodarczej określonej w promesie nabywcy przedsiębiorstwa, jeżeli przedłoży on pisemną zgodę przedsiębiorcy, któremu udzielono promesy oraz pozostałych nabywców przedsiębiorstwa, na udzielenie mu tej koncesji.

W firmach, które należą do przedsiębiorcy i jego małżonka, przewidziano umożliwienie powołania po śmierci jednego z nich na tymczasowego przedstawiciela. Jego zadaniem będzie zarządzanie spadkiem po małżonku przedsiębiorcy w części dotyczącej udziału w przedsiębiorstwie do czasu załatwienia formalności spadkowych u notariusza albo w sądzie. Tymczasowy przedstawiciel zadba o majątek spadkobierców, ale także będzie wspierał bieżącą realizację planów przedsiębiorcy w prowadzeniu działalności gospodarczej, np. reprezentując spadkobierców przy podpisaniu umowy sprzedaży rzeczy w ramach działalności przedsiębiorstwa.

Nowelizacja dopuści przekazanie, w formie zapisu windykacyjnego, praw i obowiązków wspólnika spółki jawnej, partnerskiej, komandytowej i komandytowo-akcyjnej (udziału wspólnika).  Rozszerzenie kompetencji osoby planującej sukcesję w spółce może przyczynić się do przyspieszenia zakończenia procesu zmiany wspólnika i podjęcia przez nią aktywnej działalności.

Ograniczenie obowiązków administracyjnych

Nowelizacja przewiduje także ograniczenie obowiązków administracyjnych, w tym m.in. ograniczenie obowiązków sprawozdawczych.

Przewidziano zmniejszenie częstotliwości realizacji niektórych obowiązków (np. kwartalne przekazywanie informacji do Ministra Energii o poniesionych kosztach tworzenia i utrzymywania zapasów obowiązkowych ropy naftowej lub paliw; kwartalne sprawozdania OSD elektroenergetycznego i OSD gazowego dla Dyrektora Generalnego KOWR; kwartalne informacje statystyczne o łącznej wartości i liczbie transakcji płatniczych przekazywane przez biura usług płatniczych do KNF).

Nowelizacja zakłada też cyfryzację niektórych obowiązków sprawozdawczych oraz ograniczenie liczby organów, do których składane są dokumenty (np. obowiązku składania sprawozdania w zakresie rodzajów oraz ilości wytworzonych, przywiezionych i wywiezionych paliw ciekłych i ich przeznaczeniu, informacji o rodzajach i lokalizacji infrastruktury paliw ciekłych wykorzystywanej do prowadzonej działalności).

Przewidziano również zniesienie obowiązku załączenia dokumentów, które są dostępne danej instytucji lub zawierają informacje, które może ona ustalić (np. zniesienie obowiązku dołączania odpisów z KRS, zniesienie wymogu załączania oryginału zaświadczenia o uzyskaniu pozytywnego wyniku egzaminu do wniosku o przyznanie licencji doradcy restrukturyzacyjnego, gdy akta egzaminacyjne osób, które przystąpiły do egzaminu, przechowywane są w siedzibie Ministerstwa Sprawiedliwości).

Nowelizacja zakłada ponadto zmniejszenie liczby egzemplarzy dokumentów dołączanych do wniosków (w przypadku wniosku o wydanie lub zmianę pozwolenia zintegrowanego, zgłoszenia wierzytelności przez wierzycieli stoczni, wniosku kwalifikacyjnego, dokumentacji geologicznej dot. obszarów morskich RP).

Jakie przepisy zmienia ustawa z dnia 31 lipca 2019 r. o zmianie niektórych ustaw w celu ograniczenia obciążeń regulacyjnych? 

Celem uchwalonych przepisów jest ograniczenie zbędnych i nadmiernych obciążeń regulacyjnych, co umożliwi wygenerowanie oszczędności po stronie obywateli i przedsiębiorców. W związku z tym, ustawa nowelizuje 69 ustaw:

1. ustawę z dnia 23 kwietnia 1964 r. – Kodeks cywilny,
2. ustawę z dnia 17 listopada 1964 r. – Kodeks postępowania cywilnego,
3. ustawę z dnia 17 czerwca 1966 r. o postępowaniu egzekucyjnym w administracji,
4. ustawę z dnia 26 czerwca 1974 r. – Kodeks pracy,
5. ustawę z dnia 21 marca 1985 r. o drogach publicznych,
6. ustawę z dnia 22 marca 1989 r. o rzemiośle,
7. ustawę z dnia 14 lutego 1991 r. – Prawo o notariacie,
8. ustawę z dnia 21 marca 1991 r. o obszarach morskich Rzeczypospolitej Polskiej i administracji morskiej,
9. ustawę z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych,
10. ustawę z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych,
11. ustawę z dnia 29 grudnia 1992 r. o radiofonii i telewizji,
12. ustawę z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości,
13. ustawę z dnia 13 października 1995 r. o zasadach ewidencji i identyfikacji podatników i płatników,
14. ustawę z dnia 10 kwietnia 1997 r. – Prawo energetyczne,
15. ustawę z dnia 22 sierpnia 1997 r. o ochronie osób i mienia,
16. ustawę z dnia 27 sierpnia 1997 r. o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych,
17. ustawę z dnia 28 sierpnia 1997 r. o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych,
18. ustawę z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Prawo bankowe,
19. ustawę z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa,
20. ustawę z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych,
21. ustawę z dnia 20 listopada 1998 r. o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne,
22. ustawę z dnia 8 września 2000 r. o komercjalizacji i restrukturyzacji przedsiębiorstwa państwowego „Polskie Koleje Państwowe”,
23. ustawę z dnia 29 listopada 2000 r. – Prawo atomowe,
24. ustawę z dnia 18 stycznia 2001 r. o wyścigach konnych,
25. ustawę z dnia 27 kwietnia 2001 r. – Prawo ochrony środowiska,
26. ustawę z dnia 7 czerwca 2001 r. o zbiorowym zaopatrzeniu w wodę i zbiorowym odprowadzaniu ścieków,
27. ustawę z dnia 27 lipca 2001 r. – Prawo o ustroju sądów powszechnych,
28. ustawę z dnia 6 września 2001 r. o transporcie drogowym,
29. ustawę z dnia 6 września 2001 r. – Prawo farmaceutyczne,
30. ustawę z dnia 3 lipca 2002 r. – Prawo lotnicze,
31. ustawę z dnia 28 lutego 2003 r. – Prawo upadłościowe,
32. ustawę z dnia 13 listopada 2003 r. o dochodach jednostek samorządu terytorialnego,
33. ustawę z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług,
34. ustawę z dnia 20 kwietnia 2004 r. o pracowniczych programach emerytalnych,
35. ustawę z dnia 27 maja 2004 r. o funduszach inwestycyjnych i zarządzaniu alternatywnymi funduszami inwestycyjnymi,
36. ustawę z dnia 17 grudnia 2004 r. o odpowiedzialności za naruszenie dyscypliny finansów publicznych,
37. ustawę z dnia 24 sierpnia 2006 r. o podatku tonażowym,
38. ustawę z dnia 18 października 2006 r. o wyrobie napojów spirytusowych oraz o rejestracji i ochronie oznaczeń geograficznych napojów spirytusowych,
39. ustawę z dnia 16 listopada 2006 r. o opłacie skarbowej,
40. ustawę z dnia 16 lutego 2007 r. o zapasach ropy naftowej, produktów naftowych i gazu ziemnego oraz zasadach postępowania w sytuacjach zagrożenia bezpieczeństwa paliwowego państwa i zakłóceń na rynku naftowym,
41. ustawę z dnia 15 czerwca 2007 r. o licencji doradcy restrukturyzacyjnego,
42. ustawę z dnia 10 lipca 2007 r. o nawozach i nawożeniu,
43. ustawę z dnia 5 grudnia 2008 r. o zapobieganiu oraz zwalczaniu zakażeń i chorób zakaźnych u ludzi,
44. ustawę z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym,
45. ustawę z dnia 19 grudnia 2008 r. o postępowaniu kompensacyjnym w podmiotach o szczególnym znaczeniu dla polskiego przemysłu stoczniowego,
46. ustawę z dnia 7 maja 2009 r. o towarach paczkowanych,
47. ustawę z dnia 5 listopada 2009 r. o spółdzielczych kasach oszczędnościowo-kredytowych,
48. ustawę z dnia 19 listopada 2009 r. o grach hazardowych,
49. ustawę z dnia 25 czerwca 2010 r. o sporcie,
50. ustawę z dnia 16 grudnia 2010 r. o publicznym transporcie zbiorowym,
51. ustawę z dnia 1 kwietnia 2011 r. – Prawo probiercze,
52. ustawę z dnia 9 czerwca 2011 r. – Prawo geologiczne i górnicze,
53. ustawę z dnia 19 sierpnia 2011 r. o usługach płatniczych,
54. ustawę z dnia 23 listopada 2012 r. – Prawo pocztowe,
55. ustawę z dnia 30 maja 2014 r. o prawach konsumenta,
56. ustawę z dnia 20 lutego 2015 r. o  odnawialnych źródłach energii,
57. ustawę z dnia 10 czerwca 2016 r. o Bankowym Funduszu Gwarancyjnym, systemie gwarantowania depozytów oraz przymusowej restrukturyzacji,
58. ustawę z dnia 6 lipca 2016 r. o aktywizacji przemysłu okrętowego i przemysłów komplementarnych,
59. ustawę z dnia 20 lipca 2017 r. – Prawo wodne,
60. ustawę z dnia 11 stycznia 2018 r. o elektromobilności i paliwach alternatywnych,
61. ustawę z dnia 6 marca 2018 r. – Prawo przedsiębiorców,
62. ustawę z dnia 6 marca 2018 r. o Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej i Punkcie Informacji dla Przedsiębiorcy,
63. ustawę z dnia 6 marca 2018 r. o zasadach uczestnictwa przedsiębiorców zagranicznych i innych osób zagranicznych w obrocie gospodarczym na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej,
64. ustawę z dnia 10 maja 2018 r. o wspieraniu nowych inwestycji,
65. ustawę z dnia 15 czerwca 2018 r. o zmianie ustawy – Prawo geologiczne i górnicze oraz niektórych innych ustaw,
66. ustawę z dnia 5 lipca 2018 r. o zarządzie sukcesyjnym przedsiębiorstwem osoby fizycznej,
67. ustawę z dnia 28 grudnia 2018 r. o zmianie ustawy o podatku akcyzowym oraz niektórych innych ustaw,
68. ustawę z dnia 15 marca 2019 r. o uregulowaniu niektórych spraw w związku z wystąpieniem Zjednoczonego Królestwa Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej z Unii Europejskiej i Europejskiej Wspólnoty Energii Atomowej bez zawarcia umowy, o której mowa w art. 50 ust. 2 Traktatu o Unii Europejskiej,
69. ustawę z dnia 13 czerwca 2019 r. o wykonywaniu działalności gospodarczej w zakresie wytwarzania i obrotu materiałami wybuchowymi, bronią, amunicją oraz wyrobami i technologią o przeznaczeniu wojskowym lub policyjnym.

Kiedy zmiany wejdą w życie?

Nowelizacja wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 2020 r., z wyjątkiem zmian w:

1. ustawie z dnia 28 grudnia 2018 r. o zmianie ustawy o podatku akcyzowym oraz niektórych innych ustaw, które wchodzą w życie z dniem ogłoszenia, z mocą od dnia 27 lipca 2019 r.,
2. ustawie z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (wybrane zmiany) oraz ustawie z dnia 10 czerwca 2016 r. o Bankowym Funduszu Gwarancyjnym, systemie gwarantowania depozytów oraz przymusowej restrukturyzacji, które wchodzą w życie z dniem następującym po dniu ogłoszenia,
3. ustawie z dnia 17 listopada 1964 r. – Kodeks postępowania cywilnego (wybrane zmiany), które wchodzą w życie po upływie 30 dni od dnia ogłoszenia,
4. ustawie z dnia 6 marca 2018 r. o Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej i Punkcie Informacji dla Przedsiębiorcy (wybrane zmiany), które wchodzą w życie po upływie 6 miesięcy od dnia ogłoszenia,
5. ustawie z dnia 23 kwietnia 1964 r. – Kodeks cywilny (wybrane zmiany), ustawie z dnia 30 maja 2014 r. o prawach konsumenta oraz art. 70 ustawy zmieniającej, które wchodzą w życie z dniem 1 czerwca 2020 r.,
6. ustawie z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (wybrane zmiany), które wchodzą w życie z dniem 1 lipca 2020 r.,
7. ustawie z dnia 6 marca 2018 r. o Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej i Punkcie Informacji dla Przedsiębiorcy (wybrane zmiany) oraz art. 73 ust. 1–8 ustawy zmieniającej, które wchodzą w życie z dniem 1 października 2020 r.,
8. ustawie z dnia 10 kwietnia 1997 r. – Prawo energetyczne (wybrane zmiany), które wchodzą w życie z dniem 1 lipca 2021 r.,
9. ustawie z dnia 6 marca 2018 r. o zasadach uczestnictwa przedsiębiorców zagranicznych i innych osób zagranicznych w obrocie gospodarczym na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej (wybrane zmiany) oraz ustawie z dnia 15 marca 2019 r. o uregulowaniu niektórych spraw w związku z wystąpieniem Zjednoczonego Królestwa Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej z Unii Europejskiej i Europejskiej Wspólnoty Energii Atomowej bez zawarcia umowy, o której mowa w art. 50 ust. 2 Traktatu o Unii Europejskiej, które wchodzą w życie z dniem wystąpienia Zjednoczonego Królestwa z Unii Europejskiej bez zawarcia umowy, o której mowa w art. 50 ust. 2 zdanie drugie Traktatu o Unii Europejskiej (Dz.U. z 2004 r. poz. 864).