Zwrot połowy opłaty w razie zawarcia ugody przysługuje tylko powodowi
Po wydaniu nakazu zapłaty w postępowaniu nakazowym oraz wniesieniu zarzutów przez pozwaną strony zawarły ugodę. Sąd zwrócił wówczas powodowi połowę opłaty sądowej od pozwu (art. 79 ust. 1 pkt 3 lit. c ustawy z 28 lipca 2005 r. o kosztach sądowych w sprawach cywilnych). Opłacie podlegają też zarzuty od nakazu zapłaty, ale tu brak jest podstaw, by zwracać pozwanemu połowę tej opłaty w razie zawarcia ugody. Pozwana wniosła skargę konstytucyjną, w której zakwestionowała takie rozwiązanie. Jej zdaniem wspomniany przepis narusza konstytucyjną zasadę równości stron i preferuje powoda.
Po rozpoznaniu sprawy Trybunał Konstytucyjny uznał, że
art. 79 ust. 1 pkt 3 lit. c ustawy z dnia 28 lipca 2005 r. o kosztach sądowych w sprawach cywilnych jest zgodny z art. 45 ust. 1 w związku z art. 32 ust. 1 konstytucji.

Zarówno powód, jak i pozwany w postępowaniu nakazowym wnoszą różne ułamkowe części opłaty sądowej od pozwu (powód wraz z pozwem – 1/4 opłaty, pozwany przy wnoszeniu zarzutów – 3/4 opłaty). Zwrot połowy opłaty od pozwu ma zachęcić strony, przede wszystkim jednak powoda zainteresowanego uwzględnieniem w całości powództwa, do zawarcia ugody. Ponadto w wypadku zawarcia ugody sądowej zasadą jest wzajemne zniesienie kosztów procesu, co nie uniemożliwia stronom uregulowania w umowie kwestii kosztów wedle ich woli. Strony mogą się zatem umówić, że koszty rozłożą się inaczej, niż przewidziano w przepisie. Z tych względów, zdaniem Trybunału, zróżnicowanie sytuacji powoda i pozwanego jest właściwe, proporcjonalne i zgodne z Konstytucją.
Wyrok Trybunału Konstytucyjnego z dnia 18 marca 2014 r., sygn. akt SK 53/12, trybunal.gov.pl
Skomentuj artykuł - Twoje zdanie jest ważne
Czy uważasz, że artykuł zawiera wszystkie istotne informacje? Czy jest coś, co powinniśmy uzupełnić? A może masz własne doświadczenia związane z tematem artykułu?